Unlocked/Reconnected

1/167

KunstenaarCarmen Roca Igual

WerkNovel (2020)

Mediumvideo

Instelling1646

StadDen Haag

ToelichtingNovel is a dramatic musing on the external and internal masks we choose to put on. The video takes place at the beginning of the lock down in Spain. The characters (Lola, Rosa, Carmen and her Mother) are stuck at home and boredom starts overcome them. Before long they question their own self image out loud as they begin conversations and even gossiping with selfies and inanimate objects. The girls go through an introspective journey, in a quarantine, accompanied by their phones and tablets. Their devices invent new gestures that affect our natural behaviours. Like, the flickering of a Face Filter when tilting the head to apply our masks back on.

Courtesy ROKOKO (Eric Martijn & Lucas Hoeben)

2/167

KunstenaarROKOKO (Eric Martijn, Lucas Hoeben)

WerkWelcome! (2018)

Dimensies124 × 167 × 10 cm

Mediumhout/grafiet op papier/glas

Instelling37PK

StadHaarlem

ToelichtingNa afloop van de tentoonstelling First Things First (2018) heeft ROKOKO de aanwezige plafonddelen van de tentoonstellingsruimte gestript en geborgen. Vervolgens vormden deze 'staketsels' het conceptuele uitgangspunt voor een aantal werken, waaronder het werk Welcome! In dit staketsel plaatste ROKOKO een tekening. De gekantelde afbeelding toont de contouren van een gigantisch bloemstuk dat de bezoekers van het Rijksmuseum verwelkomt. ROKOKO was een samenwerkingsverband tussen Eric Martijn en Lucas Hoeben. In de periode 2017-2019 initieerde ROKOKO een aantal installaties, tentoonstellingen en performances onder meer in Reuten Galerie, HorizonVerticaal en de Beurs van Berlage. In de hal van 37PK aan Groot Heiligland 37 gaat Welcome! een bijzondere interactie aan met het bestaande plafondwerk van Jan Maarten Voskuil dat hier in 2009 geplaatst is, vormt een verbindingspunt van locaties en tijden en heet de nieuwe bezoekers welkom.

Courtesy Müge Yilmaz

3/167

KunstenaarMüge Yilmaz

WerkTapetum Lucidum (2017)

MediumPerformance/publieke interventie in de wijk Spangen, Rotterdam.

InstellingA Tale of a Tub

StadRotterdam

ToelichtingAmidst a pandemic that has physically detached us from one another yet raised awareness of other-than-human living forms, Müge Yilmaz’s Tapetum Lucidum helps us interweave a conscious relationality with our surrounding living environment. We perceive the trees and the trees perceive us; in an uncanny yet compelling manner, a reciprocity between humans and other living organisms, dwellers within the same ecology, is established. From A Tale of a Tub, we are trying to extend our institutional ecology toward a conscious acknowledgment of our neighborhood ecosystem. We believe that the (re)connection that is slowly taking place needs to not only happen on a human to human level, but also by raising a far-reaching awareness of fellow organisms.

Foto: Dora Urai, Galerie Adorable ART+DESIGN

4/167

KunstenaarKarola Pezarro

WerkBindi 2 (2020)

Dimensies40 × 40 × 2 cm

Mediumfiberart, polyesterdraad, spelden

InstellingAdoráble ART+DESIGN

StadDen Haag

ToelichtingEen foto van 18 stippen, k(l)eurig in het gelid. Maar het kunnen er wel 1000 zijn, verspreid over een enorme wand. Karola Pezarro maakte oneindige veel van deze vrolijke kleine Bindi 2 stippen voor een kunstproject bij CBK te Emmen. Thans zijn de Fiber-art stippen vanaf 18 stuks of meer beschikbaar voor verzamelaars. Dit werk sluit naadloos aan bij het thema van het Unlocked / Reconnected initiatief: een verbeelding van hoe de pandemie in korte tijd wereldwijd het leven ontwricht. In onze geglobaliseerde, digitale wereld was iedereen constant druk in beweging. Dat veranderde zonder pardon, toen we verplicht thuis moesten blijven. Zijn de stippen mensen die keurig afstand houden? Zijn het virussen, micro-organismen die zich muteren naar andere kleuren en binnendringen in je systeem. Het lijkt wel of iedereen gebrainwasht is. We zijn argwanend: is de ander een bron van infectie? Wordt dit het tijdperk waarin we verstarren in pixels en grids? Mogen we nooit meer improviseren? De tijd zal het leren. Maar wij laten nu graag de zon en frisse lucht binnen komen. Langzaam gaat de wereld van het slot af. Deuren gaan weer open. Mensen lopen weer binnen. Er ontstaat beweging. ‘Unlocked/Reconnected’ is een actie van solidariteit, van samen sterk zijn. We markeren het moment dat musea, galeries en andere instellingen voor hedendaagse kunst hun deuren weer openen. Elke deelnemer plaatst één kunstwerk centraal met als thema thuis zitten tijdens Corona'. Deze installatie van Karola Pezzaro selecteerde Galerie Adoráble ART+DESIGN ook voor de komende expositie, DOT MANIA, een groepstentoonstelling over stippen en cirkels. Op zondag 14 juni houden wij “OPEN HUIS”. Laat ons weten als u langs wilt komen in Den Haag. Er is voldoende ruimte voor veilige afstand!

5/167

KunstenaarStéphanie Saadé

WerkThe Day in Order (2015)

Dimensies3 × 51 cm

Mediumplastic ruler, acrylic paint. Unique (with 3 variations)

InstellingAKINCI

StadAmsterdam

ToelichtingThe Day in Order. A day sky is painted at the back of a plastic ruler. The rational tool is subjected to the whim of a reverie.

6/167

KunstenaarElspeth Diederix

WerkTwirl (2006)

Dimensies172 × 125 cm

MediumC-print

InstellingAkzoNobel Art Foundation

StadAmsterdam

ToelichtingThe AkzoNobel Art Foundation chose this artwork by the Amsterdam based artist Elspeth Diederix (1971, Kenya) for Unlocked/Reconnected because it depicts the undeniable power of a hug. In these current times where we must keep distance touch is fundamental for humans and going without can weaken our close relations. The photograph by Diederix also shows us the importance of nature: “The main message I want to convey with my work is the importance of observing magnificence in our surroundings,” says Diederix, who seeks to reveal the unique essence and beauty of natural phenomena and of commonplace objects that often go unnoticed. Plants and flowers from her studio garden ('The Studio Garden'), from her project ('A Miracle Garden') in the Erasmuspark - a municipal park in Amsterdam, organisms from the depths of Lake Grevelingen ('Still Life Submerged'), underwater landscapes ('Ultramarine'), and a wide array of seemingly mundane objects come to life in front of Diederix’ lens. Her jewel-like still lifes with their subtle play of light, color and texture remind us of the restorative beauty of nature and of our everyday surroundings. Diederix’ work forms a welcome respite from the hustle and bustle of (urban) life and a reminder of life’s bountiful beauty. Check out the AkzoNobel Art Foundation website or Instagram account for more information. You’re more than welcome to visit our open Art Space from Mon-Fri 10AM-5PM (not yet open for large groups).

Foto: Dana Doorenbos

7/167

KunstenaarNavid Nuur

WerkBroken circle (2011)

Dimensies120 × 120 cm

Mediumlichtinstallatie, neon, gas, gebroken glas

InstellingAllen & Overy

StadAmsterdam

ToelichtingHet werk Broken circle van de Nederlandse kunstenaar Navid Nuur (1976) bestaat uit een onvolmaakte neoncirkel. Het ongebruikte glas is er wel maar ligt als een verzameling scherven in de onderzijde van de cirkel. Langzaam gaat de samenleving weer open, het laatste stukje ontbreekt nog.

Courtesy Polina Barskaya

8/167

KunstenaarPolina Barskaya

WerkThe Couple at Home (2020)

Dimensies48 × 61 cm

Mediumacryl op paneel

InstellingAlthuis Hofland Fine Arts

StadAmsterdam

ToelichtingIn een overgestimuleerden wereld, vindt kunstenaar Polina Barskaya inspiratie in en rondom haar eigen huis. Alle haar onderwerpen liggen daar voor het oprapen. De schilderijen zijn autobiografische documenten van haar dagelijkse leven; een selfie die ze maakt net na het douchen, of van haar bolle zwangere buik, of een moment met haar vriend languit op de bank. Toevalligerwijs verbeeldt het werk van Barskaya vrij raak het leven van een groot deel van de mensen van de afgelopen maanden, dus ook dat van ons. En tegelijkertijd heeft dat thuis zitten ons ook geleerd hoe intiem en groots tegelijk dat simpele leven kan zijn, net als haar werk, en hoe weinig we eigenlijk nodig hebben om textuur in dat leven aan te brengen. Het kijken of staren naar kunst in en rondom het huis, naar hoe het licht van de zon steeds andere elementen uitlicht, of dingen zien die je eerder niet zag, waren de reizen die we maakten de afgelopen weken. Reizen; maar dan in ons hoofd. Daarmee is kunst een mooi alternatief om even te vluchten, zonder jezelf te verplaatsen.

9/167

KunstenaarJennifer Tee

WerkTampan Ship of Souls, Tampan Tree of Life & Tampan Womb of Time (2016)

Dimensies190 × 170 cm

MediumTulpenblaadjes collage

InstellingAmsterdam UMC / Locatie AMC

StadAmsterdam

ToelichtingJennifer Tee heeft in haar serie werken Tampan Tulip twee vormen van thuis samen genomen. Aan de ene kant staat het ontwerp in de traditie van de Tampan, een vierkant geweven doek, zoals gemaakt wordt in Lampung, Indonesië. De andere belichaming van thuis is het medium dat zij gebruikt: tulpenblaadjes. Zij onderzocht het traditionele weefwerk op locatie en nam het voor de doeken kenmerkende beeld van een schip met een mast die uiteenloopt in een levensboom als uitgangspunt, samen met haar persoonlijke ervaring als kind van een migrant uit Indonesië. Drie van de werken uit de serie zijn te zien bij Amsterdam UMC in de gang tussen de polikliniek en de poliklinische apotheek in de Rode Luifel op de locatie AMC. Nu lopen er niet veel mensen langs het werk maar straks zullen wij weer patiënten, bezoekers, zorgmedewerkers en studenten verwelkomen. Zij kunnen de werken van Tee als welkom in ons huis beschouwen.

Otobong Nkanga, video still from the installation In Pursuit of Bling (2014). Courtesy of the artist / Lumen Travo Gallery

10/167

KunstenaarOtobong Nkanga

WerkIn Pursuit of Bling (2014)

Lengte11:59

Mediumvideo

InstellingAmsterdam Art Gallery @ Capital C

StadAmsterdam

ToelichtingIn Pursuit of Bling (2014) van Otobong Nkanga is de samenvloeiing van verschillende onderzoeksmogelijkheden naar de talrijke metamorfosen die natuurlijke bronnen ondergaan tijdens hun overgang van grondstof naar het eindproduct. Het mineraal mica is het uitgangspunt van deze video. Het woord 'mica' komt van het Latijnse 'misare', wat 'twinkelen', 'glitters' betekent. Deze betekenis past uitstekend bij de connotatie van 'bling'. Als verwerkt mineraal kan mica vele vormen aannemen en wordt het in verschillende toepassingen gebruikt. Deze vormen en verhalen worden onderzocht in de video. Daarnaast staat 'bling' ook voor een fascinatie met glans en glitter, en overdreven individualisme. Naast het minerale verhaal en verwijzingen naar de geschiedenis in het algemeen, belichaamt de video het streven naar een betere en mooiere versie van onszelf. De video van Otobong geeft een verandering weer. Iets waar wij tegenwoordig ook mee te maken hebben, immers de wereld verandert. Het werk sluit daarom goed aan bij het project Unlocked/Reconnected, omdat we hier ook een verandering zien tussen ‘thuis’ voor en na de pandemie. Bovendien zouden wij net als Otobong kritische vragen kunnen stellen over deze veranderingen.

Foto: Janus van den Eijnden.

11/167

KunstenaarMassimo Uberti, Marco Pollice

WerkToday I Love You (2015)

Dimensies100 × 2000 cm

Mediumneon

InstellingAmsterdam UMC, locatie VUmc - bruikleen Light Art Collection

StadAmsterdam

ToelichtingDe Italiaanse kunstenaar Massimo Uberti staat bekend om zijn minimalistische lichtkunstwerken waarbij hij zover abstraheert tot er een eenvoudig doch kenmerkend spel van lijn en licht ontstaat. Samen met de lichtontwerper Marco Pollice maakte hij het twintig meter lange tekstwerk Today I Love You. Dit werk werd voor de vierde editie van het Amsterdam Licht Festival vervaardigd maar heeft in de context van de huidige plaatsing een nieuwe betekenis gekregen. Het ziekenhuis herbergt de naam ‘huis’ al in zich maar roept bij velen een dubbel gevoel op en niet het gevoel van thuis komen. Toch is dit werk zeer betekenisvol in crisistijd. Het geeft in een heldere zin aan dat de mensen naar elkaar omkijken; elkaar steunen.

12/167

KunstenaarRory Pilgrim

WerkExtra Ordinary Time (2015)

Dimensies120 × 79 cm

Mediumposter paint on paper

Instellingandriesse ~ eyck galerie

StadAmsterdam

ToelichtingRory Pilgrim "Extra Ordinary Time" uit de performance "Words are not signs, they are years" Dit werk is exemplarisch voor Rory Pilgrims oeuvre waarin hij in deze door de digitale technologie snel veranderende tijd, mensen weer een stem geeft. Het fysiek samenkomen om meningen te uiten en te strijden voor sociale gelijkheid en rechtvaardigheid speelt daarin een essentiële rol. Hij geeft aan begrippen als liefde, vrijheid, veiligheid, en solidariteit opnieuw betekenis, waarvan het belang vandaag de dag duidelijk moge zijn. Rory Pilgrim (*1988, Bristol, UK) studeerde aan het Chelsea College of Art te Londen en aan de Eesti Kunsti Akadeemia te Tallinn tussen 2005 en 2008. Vervolgens was hij tussen 2008 en 2010 resident aan De Ateliers in Amsterdam. In 2019 won Pilgrim de Prix de Rome price for Visual Arts. Recente solotentoonstellingen had hij onder andere in het Badischer Kunstverein, Karlsruhe, Between Bridges, Berlijn, South London Gallery, Flat Time House Londen, Rongwrong in Amsterdam, SIC Raum für Kunst in Luzern. Hij gaf performances bij het Stedelijk Museum Amsterdam, Transmediale Festival in Haus der Kulturen der Welt Berlijn, Kunst-Werke in Berlijn en Site Gallery, Sheffield.

Courtesy Annet Gelink Gallery; photograph by Peter Haucke

13/167

KunstenaarYael Bartana

Werkwe shall be strong in our weakness (2012)

Dimensies50 × 185 cm

Mediumneon

InstellingAnnet Gelink Gallery

StadAmsterdam

ToelichtingHet werk van Yael Bartana (1970, Kfar-Yehezkel, Israel) richt zich op de vele betekenissen die zich achter een culture identiteit kunnen schuilen. Het neonwerk We Shall Be Strong In Our Weakness is verwant aan Bartana’s trilogie And Europe Will Be Stunned (2007-2011). In de drie videowerken die de trilogie vormen, eigent Bartana zich het concept achter Leni Riefenstahl’s propaganda films voor Nazi’s toe, om thema’s als immigratie en assimilatie te benaderen. De trilogie biedt een alternatief narratief van de Joods-Isrealische geschiedenis en actuele situatie om tot nieuwe zienswijzen te komen. De videowerken volgen de opkomst van een jonge Poolse politicus die oproept tot de terugkeer van de Joden naar Polen, middels de politieke beweging Jewish Renaissance Movement in Poland. In het manifest van deze beweging komt de de zin voor waaruit de neon is gevormd: "We direct our appeal not only to Jews. We accept into our ranks all those for whom there is no place in their homelands - the expelled and the persecuted. There will be no discrimination in our movement. We shall not ask about your life stories, check your residence cards or question your refugee status. We shall be strong in our weakness" (JRMiP manifesto) De hoopvolle boodschap van het werk heeft vele raakvlakken met onze huidige staat van zijn en de onzekerheid die de toekomst biedt.

Courtesy Maureen Bachaus

14/167

KunstenaarMaureen Bachaus

WerkHappiness (2015)

Lengte2:36

Mediumvideo

InstellingArt Gallery O-68

StadVelp bij Arnhem

ToelichtingDit was een ‘Selected video for the international 'Fukushima project 92' (2016), and for the CTF Collective Trauma Film Collections/artvideoKOELN, part of the international CologneOFF filmfestival 2016’. Het werk 'Happiness' is om meerdere redenen van toepassing op 'unlocked/reconnected’. Duidelijk natuurlijk vanwege het beeld, het mondkapje. Maar vooral ook de veralgemenisering van de huidige penibele situatie van de mensheid, waarin we losgezongen zijn van de natuur in onszelf en om ons heen. Er is echter een sprankje hoop dat we hier uit kunnen komen, met inspanning van ons allemaal, opnieuw verbonden met elkaar.

15/167

KunstenaarJan Dirk Adams, Suzie van Staaveren

Werkzonder titel (2020)

Mediummixed media

InstellingBillytown

StadDen Haag

ToelichtingDit is de werkplaats van Jan Dirk Adams en Suzie van Staaveren. Billytown heeft Jan Dirk Adams en Suzie van Staaveren uitgenodigd om een site-specifieke tentoonstelling te maken die ingaat op de herdefiniëring van de relatie tussen de tentoonstelling en het publiek. De twee kunstenaars zijn geïnteresseerd in hoe functie gedrag ontlokt. Met deze gedeelde interesse als vertrekpunt ontstaat een ruimte waar sociale interacties kunnen plaatsvinden. Het uitgangspunt voor deze tentoonstelling behelst een interactie tussen bezoeker, tentoonstellingsruimte, tentoongestelde objecten en deelnemende kunstenaars. Om deze dynamiek te kunnen bewerkstelligen zullen Van Staaveren en Adams de tentoonstellingsruimte omvormen tot salon. Daarbij zullen ze gebruik maken van ‘dicterende objecten’ en ‘performatieve interventies’. Een belangrijke doelstelling van dit project is het experimenteren met de vorm van een traditionele tentoonstelling. Veel tentoonstellingen hanteren een vergelijkbare vorm; werken worden als rigide objecten in de ruimte geplaatst en bezoekers komen doorgaans bij een opening deze werken bekijken. De kunstenaars onderzoeken met de tentoonstelling in Billytown een alternatieve vorm. Een vorm waarbij de toeschouwer, het werk en de kunstenaar in dialoog zijn en waarbij iedereen een evenredig betrokken aandeel zal hebben. Met andere woorden, een tentoonstelling die niet met rigide objecten en opstelling werkt, maar constant in flux is.

Foto: Peter Cox

16/167

KunstenaarRik Meijers

WerkVan de plaats die de wereld is (2013)

Dimensies150 × 350 cm

Mediumolieverf op doek

InstellingBonnefanten

StadMaastricht

ToelichtingSchildersverdriet, Vreugde waar die niet was, Wie neem je mee uit rijden, Jo?: dit zijn zomaar wat titels die de van origine Sittardse schilder Rik Meijers aan zijn werken en tentoonstellingen meegeeft. ‘Spirituele camp’ noemde een criticus ze ooit. Meijers maakt gebruik van eerder ‘gepubliceerde‘ beelden en heeft een zekere obsessie voor het banale van hoogstaande culturen of juist omgekeerd, het bijzondere van het gewone. Het eerste wat opvalt is Meijers’ voorkeur voor ongebruikelijke materialen. Niet zelden treft men op zijn doeken vogelzaad, donsveertjes, teer, zegellak en kroonkurken aan, zelfs stukgeslagen flessenbodems en hele flessen komen erin voor. Zijn schilderijen ogen als collages. Volkswijsheden, kitsch en ongebreidelde decoratiedrift vinden bij Meijers liefdevol onderdak en refereren aan het hogere en spirituele. Als er iets is wat de coronacrisis op pijnlijke wijze voelbaar heeft gemaakt dan is het wel het bijzondere van het gewone. Van de ene op de andere dag werd de grond van alle vanzelfsprekendheid weggeslagen onder onze voeten, alle gewone dingen werden opeens onbereikbaar en dus bijzonder: even naar de winkel, naar het restaurant, naar het theater of het museum, of ‘gewoon’ afspreken met vrienden. Iets wat we zomaar in verband zouden kunnen brengen met de opsomming van voornamen in dit mysterieuze schilderij van Rik Meijers.

Courtesy BorzoGallery

17/167

KunstenaarMasha Trebukova

WerkUntitled (2019)

Dimensies115 × 85 cm

MediumMixed media on canvas

InstellingBorzoGallery

StadAmsterdam

ToelichtingNa enkele jaren van ingetogen, sterk geëngageerde en sobere figuratieve schilderijen, collages en monotypes keert de Nederlands-Russische kunstenaar MASHA TREBUKOVA (Moskou, 1962) terug naar de 'vrijheid van verbeelding’ die herinnert aan haar eerste opzienbarende en succesvolle tentoonstelling bij Kunsthandel M.L. de Boer in 1990. Dertig jaar later is de tentoonstelling CELEBRATING COLOUR bij BorzoGallery in meerdere opzichten zowel terugblik als toekomstperspectief.

Foto: Adriaan van Dam

18/167

KunstenaarAndré Volten

WerkSpiegel van de Hemel (1986)

Dimensies2000 × 60 × 60 cm

Mediumroestvaststaal

InstellingBPD Kunstcollectie

StadAmsterdam

ToelichtingAndré Volten (1925 - 2002) is één van de belangrijkste Nederlandse beeldhouwers van de tweede helft van de 20e eeuw en behoorde tot de voorhoede van de abstracte beeldhouwkunst. Talrijke sculpturen, in staal, roestvrijstaal, graniet en messing, zijn in de openbare ruimte in Nederland en Duitsland te zien. Zijn werk is vaak volledig geïntegreerd in de leefomgeving; het maakt deel uit van de stedelijke inrichting en van de architectuur. De relatie tussen het kunstwerk, de omgeving en de toeschouwer stond voor Volten altijd centraal in het creatieproces. De sculptuur ‘Spiegel van de Hemel’ is gemaakt in opdracht van BPD (Bouwfonds Property Development) ter gelegenheid van het veertig jarig bestaan van het bedrijf in 1986. De sculptuur stond oorspronkelijk bij het toenmalige hoofdkantoor in Hoevelaken, maar heeft sinds juni 2019 een mooie plek gekregen bij het nieuwe hoofdkantoor van BPD, het Burgerweeshuis van Aldo van Eyck in Amsterdam. In de bijna 35 jaar dat het werk tot de verzameling van BPD Kunstcollectie behoort is het altijd beeldbepalend geweest voor de huisvesting van het bedrijf, de thuisbasis voor de medewerkers.

19/167

KunstenaarMarc Raven

Werkzonder titel (2020)

Dimensies40 × 27 cm

Mediumpigment en alkyd op hout

InstellingBradwolff Projects

StadAmsterdam

ToelichtingDe tentoonstelling YES NO van Marc Raven en Urs Moore is een zoektocht naar de kracht van reflectie vanuit de wereld om ons heen vertaald naar de kunst. Want als er één vorm is die immer de spanning tussen wat we als mensen denken te weten en dat wat ons onbekend is, is het de kunst. Hedendaagse kunst daagt de werkelijkheid uit en is immer op zoek naar betekenis. Hierin draait het niet altijd om het vinden van antwoorden, maar om de zoektocht zelf. Kunst is een van onze beste reflectiemogelijkheden voor het doortasten van de structuur van de werkelijkheid en het ontrafelen van de wereld om ons heen. Marc Raven toont in ‘Yes No’ zijn zoektocht naar het inzichtelijk maken van de kunstbeleving. De werken die getoond worden in Bradwolff Projects bestaan uit eigenaardige, abstracte objecten. Afgeleid van doorsnedes van schilderijen, onthullen de werken het sublieme karakter van natuurlijke imperfectie. Urs Moore gelooft in de esthetiek en het transformationele potentieel dat kunst te bieden heeft. Kunst maken is voor hem een concrete vorm van filosofie. In zijn werken speelt hij met de conventies en verwachtingen van het medium schilderij.

Courtesy Ellen de Bruijne Projects

20/167

KunstenaarKlaas Kloosterboer

Werk15182 (2015)

Dimensies95 × 120 × 9 cm

MediumEnamel op linnen

InstellingBuitenplaats Kasteel Wijlre

StadWijlre

ToelichtingBuitenplaats Kasteel Wijlre presenteert tot 1 november 2020 een solotentoonstelling van beeldend kunstenaar Klaas Kloosterboer (1959) in het kunstpaviljoen Hedge House. De tentoonstelling bestrijkt een werkperiode van dertig jaar kunstenaarschap en toont de pionier Kloosterboer die reeds vanaf eind jaren tachtig experimenteert met nieuwe technieken in de hedendaagse kunst. Het is voor het eerst in 10 jaar dat Kloosterboer een solotentoonstelling heeft in Nederland. Klaas Kloosterboer is kunstschilder en slaat in zijn veelzijdige werk telkens een brug tussen abstractie en actie. Deze is altijd gebaseerd op een handeling, zoals bij het bepalen van een plaats op het doek middels technieken als snijden, verf gooien en naaien. Kloosterboer bevraagt de schilderkunst op de elementen waaruit ze bestaat en op de wijze waarop ze wordt getoond. Als kijker word je geconfronteerd met het proces van het schilderen. Zijn werk is dan ook geen illustratie van gedachten maar is veelal een daad op zich. De genaaide oranje handschoenen van Kloosterboer zijn anders dan je wellicht op het eerste gezicht vermoedt, twee rechterhanden. Een herinnering aan ons falen als mens en hoe wij onze hygiëne fysiek en emotioneel willen beheersen.

21/167

KunstenaarNatascha Libbert

WerkHOME (2019)

Dimensies130 × 86 cm

MediumInk jet print

InstellingCargo in Context

StadAmsterdam

ToelichtingNu ons eigen land en ons eigen Europa geleidelijk van het slot af gaan, hebben de meesten van ons het ‘thuis’ als iets vanzelfsprekends opgevat. Om zelf zo goed mogelijk grip te krijgen op de opgelegde quarantaine, keerde onze blik zich daardoor af van het ‘verre’. Natascha Libbert laat met HOME zien, dat het gevoel van thuis zijn in deze crisistijd voor menigeen een andere dimensie krijgt.

Foto: Satijn Panyigay

22/167

KunstenaarSatijn Panyigay

WerkStillness (2017)

Dimensies45 × 30 cm

MediumPrint on Hahnemuhle Photo Rag, white wooden frame with museum glass

InstellingCaroline O’Breen

StadAmsterdam

ToelichtingIemand heeft deze jaloezieën ooit voor de laatste keer aan elkaar gebonden. Wat is geweest, is niet meer zoals het was. Nu blijft vorm achter en kunnen je gedachten afdwalen over alles wat er in een periode als dit is gebeurd. Een leeg kantoorgebouw: hoe passend voor nu - alleen dit gebouw is uiteindelijk gesloopt en de meeste gebouwen zullen over een tijdje toegankelijk en in gebruik zijn. Hopelijk met meer gemoedsrust voor de mensen die daar werken en het besef dat werk niet het enige is waar het leven om draait. Satijn Panyigay fotografeert stilte in verlaten ruimtes en breng het aan- en afwezige bijeen. Steeds is daarin de harmonieuze tweespalt tussen licht en donker, monter en somber, weerbaarheid en kwetsbaarheid. Onder het oppervlak van deze ruimtes schuilen onderwerpen als vergankelijkheid en weemoed, alsmede berusting en hoop voor de toekomst. Panyigay's beelden verbeelden een gevulde leegte, een gemis van iets dat er normaal wel hoort te zijn. Plekken in afwachting, in ruste. Voelen de zalen ook leeg, of is de nagloed van wat er hiervoor gaande was voelbaar? Ook doen de lege interieurs dienst als open plek voor diepere lagen die Satijn Panyigay in haar werk wil leggen. Het trage proces van werken met een middenformaat analoge camera, de stilte die er heerst als zij alleen is in de grote gebouwen, en de sacrale ruimtes die ontzag in boezemen, doen het fotograferen voelen als een goddelijke ervaring. Uiteindelijk hoopt zij de essentie van de ruimtes vast te leggen, alsmede genoeg ruimte te geven voor de kijker om zijn eigen gedachten en associaties te kunnen ervaren. De lege ruimte als ‘canvas’ voor onze eigen denkbeelden.

Courtesy Su Tomesen

23/167

KunstenaarSu Tomesen

WerkTree feller (Philip) (2020)

MediumHD-video

InstellingCBK Zuidoost

StadAmsterdam

ToelichtingStraatverkopers in Johannesburg: Krijgen ze werk of klanten vandaag? Morgen misschien? Of overmorgen? De korte video ‘Tree feller (Philip)’ van Su Tomesen heeft als onderwerp het wachten op of zoeken naar werk. Een attitude die bizar genoeg aansluit op hetgeen veel mensen in deze coronatijd meemaken. De man in de video is in afwachting van werk. Zo staat hij symbool voor alle mensen wier beroepspraktijk is opgeschort door corona. Tijdens het filmen van ‘Street’ in 2017 (onderdeel van de vierkanaals video-installatie ‘Street vendors’ uit 2018) stuitte Tomesen op deze situatie in Emmarentia, een buitenwijk van Johannesburg. Zij kreeg toestemming van de man om hem te filmen. De video is ook onderdeel van Tomesen haar solotentoonstelling ‘Joburg hawkers’ in het Zuid-Afrikahuis; daar nog te zien tot en met 23 juli. Bovendien is de video onderdeel van de tentoonstelling ‘ZomerSalon Royaal’; de jaarlijkse ‘open floor’ expositie van CBK Zuidoost te zien van 2 juli tot 22 augustus. Het thema van die groepstentoonstelling is overigens: ‘de toekomst’.

René Daniëls, Spray Armee, 1983. Bruikleen Rijksdienst Cultureel Erfgoed 2012 (inv.nr. RCE: K83594).

24/167

KunstenaarRené Daniëls

WerkSpray Armee (1983)

Dimensies200 × 250 cm

Mediumolieverf op doek

InstellingCentraal Museum

StadUtrecht

ToelichtingBegin jaren tachtig kwam de graffitikunst uit de V.S. overwaaien. De kunstwereld had de jongens uit New York ontdekt die metrostellen en stations onderspoten met hun tags, en er handel in gezien. Voortaan spoten de nieuwbakken kunstenaars hun voorstellingen op doek – dat was verkoopbaar. Spary Armée van René Daniëls lijkt er een commentaar op. Vier jongens – volgens de betrokkenen zijn het Rob Scholte, Hewald Jongenelis, Roland Sips en Daniëls zelf – spuiten een vrouw onder: de Muze van de Kunst. De Covid-19 crisis heeft onze blik verandert. Bestaande beelden nemen in deze actualiteit opeens een andere betekenis aan. De bandana's die deze kunstenaars dragen ter bescherming, worden nu opeens mondkapjes. En de man links lijkt wel een stethoscoop te dragen.

Image © Priscila Fernandes, Courtesy CINNNAMON, Rotterdam

25/167

KunstenaarPriscila Fernandes

WerkSlippin’ and slidin’, scoot like a seal (1) (2019)

Dimensies70 × 55 cm

MediumC-print

InstellingCINNNAMON

StadRotterdam

ToelichtingDeze dyptiek van Priscila Fernandes (Portugal, 1981) uit de Labour serie ademt vrijheid en kracht uit. Het ongedwongen plezier waarmee de kunstenaar op de eerste foto conform de titel 'als een zeehond' door de verf glijdt, contrasteert met haar stoere houding op de tweede foto. Samen drukken de foto’s precies uit waar we nu zo’n behoefte aan hebben. Priscila Fernandes (1981, Portugal) woont en werkt in Rotterdam. Haar praktijk is geworteld in een lopend onderzoek naar onderwijs, spel en de dialectiek van werk en vrije tijd. Ze werkt in een breed scala aan media; van video, installatie, geluid, beeldhouwkunst, tekenen, schilderen, tot fotografie en tekst. Recente tentoonstellingen zijn onder meer: Live Uncertainty - 32nd São Paulo Biennial met de installatie Cuckoo Land en Other Futures; The Book of Aesthetic Education of the Modern School, Foundation Joan Miró, Barcelona; Back to the sandbox: Art and Radical Pedagogy, Reykjavik Art Museum; Playgrounds, Museum Reina Sofia, Madrid; PIGS, Artium Basque Museum; Learning for Life, Henie-Onstad Kunstsenter, Oslo; 12 Contem- poraries, Serralves Museum, Porto; Those bastards in caps come to have fun and relax by the seaside instead of continuing to work in the factory, at TENT, Rotterdam; This is the time. This is the Record of the Time, Stedelijk Museum Bureau Amsterdam.

Piet Dirkx met zijn werk Casino bij Club Solo, Breda. Foto: Atelier La Machine

26/167

KunstenaarPiet Dirkx

WerkCasino (1994)

Dimensies31 × 15 cm

Mediumbrons

InstellingClub Solo

StadBreda

ToelichtingClub Solo heeft beeldend kunstenaar Piet Dirkx (1953, Eindhoven) gevraagd om een bijdrage te leveren aan de tentoonstelling Unlocked/Reconnected. Dirkx heeft ervoor gekozen om het werk Casino te tonen op de gevel van Club Solo. Het werk van Dirkx is figuratief en abstract tegelijk. Dirkx denkt in figuren die als het ware ontstaan vanuit één lijn. Zoals in de tekensfilmserie La Linea, van de Italiaanse tekenaar Osvaldo Cavandoli. Zo is in het werk Casino een boterham op een lijntje te herkennen. Omdat hij steeds zo werkt wordt zijn oeuvre een eindeloze partituur van figuren op lijntjes. Het geeft het werk van Dirkx een lichtheid en er zit humor in. Maar bovenal is het stevig, monumentaal en bezit het de autonome verschijningsvorm die de kracht van kunst laat ervaren.

Foto: Moniek Wegdam. Courtesy Cokkie Snoei, Rotterdam

27/167

KunstenaarKeetje Mans

WerkBasement (2018)

Dimensies200 × 200 cm

Mediumacrylic on canvas

InstellingCokkie Snoei

StadRotterdam

ToelichtingKeetje Mans haar interieurs zijn rijkelijk gevuld met weelderige planten, sierlijke meubels en losse lichaamsdelen. Mans privéwoningen zijn droomachtige, veranderende ruimtes, die hun muren binnenstebuiten keren. Met daarin kleine ankers van intimiteit: constellaties die troost bieden in een onverschillige omgeving en ons tegelijkertijd herinneren aan het feit, dat het abjecte nooit ver onder het oppervlak van de schijnbare normaliteit huist.

Auke de Vries, Bosgod, 1995, in ARTZUID 2017, collectie ABN AMRO. Foto: J.W. Kaldenbach

28/167

KunstenaarAuke de Vries

WerkBosgod (1995)

Dimensies1200 × 700 × 500 cm

Mediumgemengde techniek

InstellingCollectie ABN AMRO

StadAmsterdam

ToelichtingDe sculptuur Bosgod van de Nederlandse kunstenaar Auke de Vries uit collectie ABN AMRO staat op de Amsterdamse Apollolaan. Het is uitgekozen voor deelname aan het project Unlocked, waarin tweehonderd musea, kunstinstellingen, galeries, kunstenaars en bedrijfscollecties in Nederland participeren, als teken van solidariteit in deze moeilijke coronatijd. Na maanden van sluiting, is het werk Bosgod te zien als viering van de natuur en van de vrijheid. De deuren van onze culturele instellingen gaan weer open. Het project onderstreept het belang van kunst in onze samenleving, binnen en buiten de muren van de instellingen. Bosgod torent uit boven het plein tegenover het Hilton Hotel, als een ware god die zijn rijk overziet. Het beeld uit 1995, ooit gemaakt voor het hoofkantoor van Fortis in Utrecht, werd in 2017 op de Apollolaan geplaatst als onderdeel van de kunstroute ARTZUID en zorgde voor een grote verandering in het straatbeeld. Volgens Auke de Vries humaniseert het beeld de omgeving: ‘De sculptuur verandert de ruimte en maakt de omgeving complexer. Ik vind het belangrijk om met Bosgod deel te nemen aan Unlocked als collectief gebaar van de kunstwereld in Nederland.’

29/167

KunstenaarErik Wesselo

WerkEast River (2016)

Lengte10:20

Mediumvideo

InstellingCollectie DE.GROEN

StadArnhem

ToelichtingAlsof je in een ‘tussentijd' terecht bent gekomen zo kijk ik naar de film van Erik. Je hoort de stadse geluiden ver weg. De drijvende man maakt er geen onderdeel meer van uit. Het is een beangstigend beeld en tegelijk totale rust. Alleen in de perceptie van de kijker is er een relatie met deze tijd waarin we in een lockdown zitten. De film staat indringend geheel op zich zelf. In de film “East River” (2016) drijft Erik mee met de stroming van deze getijde rivier/zeestraat met op de achtergrond de skyline van midtown Manhattan en de geluiden van de stad. De film vertelt een verhaal op twee niveaus. Aan de ene kant dat van de mens die opgaat en verdwijnt in de hectiek van de stad en aan de andere kant het gewillig meedeinen en laten afglijden van deze hectiek. Tijdelijkheid en vergankelijkheid worden verbonden met tijdloosheid en eindeloosheid.

Foto courtesy Jonas de Witt, de kunstenaar en de Appel

30/167

KunstenaarSarah Cameron Sunde

Werk36.5 / a durational performance with the sea (2015)

Mediumperformance

InstellingDe Appel art centre

StadAmsterdam

Toelichting36.5 / A Durational Performance with the Sea is een time-based serie performances en videowerken die nu al zever jaar en zes continenten overspant. Kunstenaar Sarah Cameron Sunde staat een hele getijdencyclus lang, doorgaans 12 tot 13 uur, in de branding terwijl het water haar lichaam opslokt en dan weer prijsgeeft. Het publiek wordt uitgenodigd om mee te doen door de kunstenaar in het water te vergezellen. Het project begon in Maine 2013 als reactie op de impact van orkaan Sandy op New York City en de parallellen die Sunde zag in de dagelijkse strijd van kunstenaars om te overleven in deze stad en de strijd van de mensheid om te overleven in het aangezicht van een stijgende zeespiegel. Op 10 augustus 2015 stond Sunde een volledige getijdencyclus in de Noordzee (Katwijk). Jonas de Witte maakte van de performance een film waarvan we hier 1 still tonen (op www.36pt5.org zijn fragmenten van de film te zien).

De Mesdag Collectie, Den Haag, werk eigendom van de kunstenaar en Dvir Gallery. Foto: Jan-Kees Steenman

31/167

KunstenaarNelly Agassi

WerkSea you (2018)

Dimensies100 × 195 × 10 cm

Mediumneon

InstellingDe Mesdag Collectie

StadDen Haag

ToelichtingDit werk is een hommage van Nelly Agassi aan Bas Jan Ader. Deze laatste kunstenaar verdween in 1975 op zee. In 2018 organiseerde De Mesdag Collectie de tentoonstelling ‘De zindering van de zee. Een eerbetoon aan Ban Jan Ader’. Net als voor Hendrik Willem Mesdag is de zee voor kunstenaars van nu een onuitputtelijke bron van inspiratie. Zijn verdwijning op zee wordt beschouwd als Aders laatste kunstwerk, waarmee zijn leven, zijn werk en zijn dood onlosmakelijk aan elkaar verbonden zijn. De neonletters van Agassi ‘kloppen’ als zijn hartslag, waarmee ze aan wil geven dat hij nog steeds onder ons is. ‘Sea you’ verwijst voor ons nu naar de afgelopen periode, waarin we elkaar niet zagen maar wel in elkaars gedachten aanwezig waren. Het staat voor de hoop op en het verlangen naar wederzien.

Courtesy tegenboschvanvreden, Amsterdam and the artists

32/167

KunstenaarSander Breure & Witte van Hulzen

WerkMarianne (2019)

Dimensies170 × 60 × 50 cm

Mediumbrons, keramiek, steen

InstellingDe Nederlandsche Bank

StadAmsterdam

ToelichtingIn 2017 begonnen Sander Breure & Witte van Hulzen met het maken van sculpturen, ge-assembleerde mensfiguren, en losse koppen van keramiek. De basis voor deze eerste sculpturen was het idee dat mensen in wezen altijd een rol spelen. Zo’n rol impliceert bijbehorende karaktertrekken, een specifiek ‘masker’, een eigen lichaamstaal, en ook passende attributen zoals bijvoorbeeld kleding. Ze fungeerden als acteurs in een even realistisch als fictief theater van het alledaagse. Het zijn portretten gebaseerd op observaties, van vrienden of juist anonieme passanten. Maar ook een toevallig opgevangen gesprek, of flarden van herinneringen kunnen aanleiding zijn. Wie de sculptuur ‘Marianne’, 2019, bekijkt en eromheen loopt ziet dat het bronzen beeld met het portret van keramiek steeds een andere gedaante aanneemt afhankelijk van het perspectief van de beschouwer. Het bronzen lichaam is bijna amorf maar de beweging in de structuur van het oppervlak suggereert een elegante lichaamshouding. De uit het brons opgestoken hand, een in het westen gangbaar gebaar van begroeting, is in het licht van de actualiteit dubbelzinnig: tegelijk een ontwapenend ‘Hé hallo, hoe gaat het?’ als een ‘Halt, houd afstand!’

Collectie De Pont museum, Tilburg

33/167

KunstenaarDavid Claerbout

WerkHomeless Cat (2011)

Mediumvideo

InstellingDe Pont museum

StadTilburg

ToelichtingHomeless Cat, de zwarte kat van David Claerbout, die zittend op een dak met grote ogen door een raam naar binnen kijkt, wachtend op de komst van de bezoeker die hem uit zijn eenzaamheid weet te verlossen. Door een interactieve techniek ervaart hij niet alleen het dag- en nachtritme en dezelfde weersomstandigheden als de bezoeker buiten het museum, hij reageert ook op zijn aanwezigheid na binnenkomst. Hij loopt hem tegemoet, hopende dat hij hem eindelijk binnenlaat, en draait zich na verloop van tijd weer weg als het raam alsnog dicht blijft. De kunstenaar vergeleek het werk met het Japanse ‘Tamagotchi’, het digitale huisdier dat om zorg vraagt maar geen zorg kan ontvangen door de dwingende scheidingslijn van het scherm. En toch blijft Homeless Cat vol goede moed op elke nieuwe bezoeker afstappen.

34/167

KunstenaarTammo Schuringa

WerkC-reizen, groeten uit Elburg (2020)

Dimensies30 × 21 cm

Medium(digitale) collage

InstellingDe Vishal

StadHaarlem

ToelichtingDe impact van het corona-virus komt direct voort uit de globalisering, mondiale reislust zorgde ervoor dat het coronavirus zich overal makkelijk nestelde. Als gevolg van de virusuitbraak zullen we deze zomer daarom pas op de plaats moeten maken, een vakantie in het geliefde buitenland lijkt niet echt reëel. Zelfs een vakantie in eigen land staat ter discussie. Blijf zitten waar je zit is het motto, ga niet onnodig de deur uit. We zijn dan ook genoodzaakt het geluk vooral in de eigen woonplaats te zoeken.  Niet getreurd, want ook daar is genoeg te beleven.  Met de collageserie Groeten uit zorgt Tammo Schuringa er voor dat iedereen even het gevoel heeft op vakantie te zijn. Wij mogen dan zelf niet op reis gaan, in plaats daarvan komen onze geliefde vakantiebestemmingen gewoon naar óns toe. Wie op Terschelling woont waant zich even op Corsica en de inwoners van Olderberkoop zijn even in Palma de Mallorca. Voor de liefhebbers van Benidorm maakte Schuringa een aparte serie zodat vele Europeanen zich toch even aan de Spaanse zon kunnen laven. Geniet dus komende zomer thuis van verre oorden.

Foto: Ton Hartjens

35/167

KunstenaarHendrik Wiegersma

WerkMedicus-pictor (zelfportret) (1957)

Dimensies98 × 68 cm

Mediumolieverf op doek

InstellingDe Wieger

StadDeurne

ToelichtingDe Wieger in Deurne was jarenlang het huis van arts, schilder en verzamelaar Hendrik Wiegersma (1891-1969). Na zijn overlijden werd zijn huis een museum, het ‘thuis’ van de collectie die hij naliet. Bezoekers genoten door de jaren heen van het werk van Wiegersma en tijdgenoten zoals Leo Gestel, Dirk Filarski, Lou Loeber, Louis Saalborn, Leon de Smet en Jan Wiegers. Wie had gedacht dat het opeens niet meer veilig zou zijn om rond te lopen op deze mooie plek? Wij niet… Aansluitend bij deze vreemde tijd koos De Wieger voor een zelfportret van Wiegersma als medicus-pictor. De arts als symbool voor het medisch personeel dat keihard aan het werk is; de schilder staat voor de troost die we vinden in kunst en cultuur. Vanaf 3 juni is De Wieger weer open en ‘live’ verbonden met haar bezoekers: unlocked & reconnected.

Collectie Dordrechts Museum, schenking Bedrijfsvrienden Dordrechts Museum 2015

36/167

KunstenaarEmo Verkerk

WerkPortret van Gabriëlle I (1982)

Dimensies150 × 48 cm

MediumOlieverf op karton

InstellingDordrechts Museum

StadDordrecht

ToelichtingDit portret door Emo Verkerk verbeeldt een – tot voor kort nog zo vanzelfsprekende – omhelzing. Verkerk portretteert vaak figuren uit de geschiedenis. Personen die hem op de een of andere manier interesseren. Naast bekende namen zijn dit ook mensen uit zijn omgeving. Bekend is zijn reeks van vijftien portretten van Gabriëlle, een oude geliefde. Dit portret van Gabriëlle, met haar armen gestrekt in een omhelzing, is het eerste dat Verkerk van haar maakte. Hij zegt daarover: ‘Het portret lijkt op de constructie die indianen gebruikten om hun ingebakerde baby op de rug te vervoeren, een ‘cradleboard’. De baby keek dan achteruit. Ze konden het hele geval ook makkelijk even wegzetten.’ Het oeuvre van Verkerk bestaat naast landschappen en ruimtelijke beelden met name uit portretten. Daarin ontdekte hij de ideale vorm om uitdrukking te geven aan ‘een gemoedstoestand’, aan zijn eigen perceptie en denken. Werk dat op zijn beurt uitnodigt tot stilstaan bij onze eigen ervaringen.

37/167

KunstenaarLennart Lahuis

WerkSentiments (2019)

Dimensies95 × 75 cm

Mediumdenim on stretcher

InstellingDürst Britt & Mayhew

StadDen Haag

Toelichting“Sentiments” is onderdeel van een reeks werken waarin Lennart Lahuis politieke concepten als de natiestaat en de Europese Unie onderzoekt. Waarom voelt de ene persoon zich wèl thuis in een land en de ander zich juist niet? Hoe verhoudt het persoonlijke zich tot het collectieve? En wat zijn de diepere gevoelens en beweegredenen die daaraan ten grondslag liggen? In zijn praktijk maakt Lahuis vaak gebruik van aan typografie gerelateerde technieken. In dit werk zien we het woord “Sentiments” gevat in een vorm die doet denken aan een monstrans, een object dat in de katholieke kerk wordt gebruikt om relieken in te bewaren. Lahuis heeft er de tekst in aangebracht door houten lettervormen achter de spijkerstof te plaatsen en vervolgens met schuurpapier over de door de letters omhoog gedrukte stof te wrijven. De vorm van de monstrans is opgebouwd uit contouren van een sleutel - om precies te zijn: de eigen huissleutel van de kunstenaar- welke hij ook middels frottage op de jeansstof heeft overgebracht. Lahuis benut hiermee een fenomeen dat velen van ons zullen herkenen: wie heeft er niet in zijn of haar eigen geliefde spijkerbroek slijtageplekken zitten van een sleutelhanger of mobiele telefoon? Lennart Lahuis (1986) studeerde af aan Artez Zwolle in 2011. Van 2011 tot 2013 werkte hij aan De Ateliers in Amsterdam en recentelijk deed hij residenties bij het BANFF Centre in Canada, EKWC in Oisterwijk en bij de Glasgow Sculpture Studios. In 2015 won Lahuis zowel de Koninklijke prijs voor de schilderkunst als de Piket Kunstprijs. Hij heeft ondermeer geëxposeerd in het Fries Museum, Shanaynay in Parijs, Sydney Project Space in Sydney, Kunstraum Düsseldorf in Düsseldorf en op LISTE - Art Fair Basel. Werk van Lahuis is onderdeel van de collecties van het Fries Museum, Stedelijk Museum Schiedam, Akzo Nobel Art Foundation, de AMC kunstcollectie, de ING collectie en de Moraes- Barbosa Collection in Sao Paulo.

38/167

KunstenaarOtto Berchem

WerkSeries 'Protest pieces' / Rehearse (Mokum) I (2017)

Dimensies37 × 46 cm

Mediumpaint on digital photograph on paper (unique piece)

InstellingEllen de Bruijne Projects

StadAmsterdam

ToelichtingThe Protest pieces by Otto Berchem are always based on found footage, references to historical moments in the past, which the artist re-photographs and marks with his own text in disguise by using his colour coded alphabeth. In this case Otto took an Amsterdam scene with school kids jointly protesting for a cleaner city. The coloured broom sticks are writing the word "rehearse". The togetherness in the picture seems like a forerunner (a rehearsal) for our need for solidarity in our current situation to fight the Covid-19 and its insufferable side effects.

Foto: Bart Lunenburg

39/167

KunstenaarAnnabelle Binnerts

WerkHopefully Gloomy (2020)

Dimensies106 × 82 cm

MediumKatoen, wol

InstellingExpoplu

StadNijmegen

ToelichtingTijdens Unlocked/Reconnected toont Annabelle Binnerts het werk ‘Hopefully Gloomy’ bij Expoplu. Het werk is voortgekomen uit een gelijknamig gedicht wat zij afgelopen jaar schreef. Het uitgangspunt voor dit gedicht was om een opsomming te schrijven van de verschillende manieren waarop we de natuur, door middel van de verhalen die we vertellen, een symbolische waarde toeschrijven. Hoe bijvoorbeeld elke vos een listig wezen is, en er elke winter een dik pak sneeuw valt. Binnerts is in haar praktijk al langere tijd bezig met thema's als lezen en verhalen, en vind het heel interessant hoe we door verschillende tradities van verhalen vertellen deze symbolische betekenissen aangeleerd lijken te hebben - betekenissen en symbolen die misschien nog nauwelijks terug te vinden zijn in de manier waarop we de natuur in deze tijd ervaren. De keuze voor het werk van Annabelle Binnerts is tot stand gekomen door het idee van de natuur als symbolische of metaforische thuis van de mens. De vervreemding van de mens met haar natuurlijke thuis kan dan ook worden beschouwd als de oorzaak voor het ontwrichten van de samenleving, maar ook als de reden waardoor wij ons moeten terugtrekken in onze niet-metaforische huizen van steen. Het werk van Binnerts belichaamt voor Expoplu dan ook het hoopvolle maar ook sombere wat ons te wachten kan staan.

Courtesy Niels Post

40/167

KunstenaarNiels Post

WerkOn Spam, Comment Spam #33 (2017)

Dimensies225 × 63 cm

MediumHandgezaagde populierenmultiplex en lakverf

InstellingExpositieruimte 38CC

StadDelft

ToelichtingVoor de collectieve tentoonstelling ‘Unlocked Reconnected’ is naast de entree van 38CC het werk On Spam, Comment Spam #33 van Niels Post geïnstalleerd. Post maakte dit werk, dat bestaat uit door hem met de hand gezaagde letters, in 2017 in opdracht voor de Rotterdamse galerie NL=US. Het werk stond daar gedurende drie maanden buiten voor de deur, waar het werd blootgesteld aan guur herfstweer. Post werkte de letters bewust niet af met lak om het te beschermen tegen regen en wind, maar het juist langzaam te laten vervallen. Het tegendeel was echter het geval, de letters bleven er mooi stralend wit bij staan. Deze zomer sieren ze in een nieuwe context en een nieuw seizoen de gevel van 38CC. De tekst begroet niet alleen bezoekers van de expositieruimte maar ook toevallige voorbijgangers met een vrolijke knipoog: we mogen weer naar buiten, en dat betekent goed insmeren!

Collectie Eye Filmmuseum

41/167

KunstenaarSegundo de Chomón

WerkLa maison ensorcelée (1907)

Medium35mm film overgezet naar digitale drager, zw/w, stil

InstellingEye Filmmuseum

StadAmsterdam

ToelichtingEen bijzondere, vroege animatiefilm van de Spaans/Franse filmmaker Segundo de Chomón over een betoverd huis. In zijn film vol optische illusie komt het servies tot leven, glijden koffers de deur uit en verdwijnen stoelen zodra je erop gaat zitten. Cinema was voor Chomón primair een kunstzinnig medium en hij was van grote invloed op surrealisten als Luis Buñuel en Salvador Dali.

42/167

KunstenaarSilfir

Werkmarjoree blauwe uniform, gemaakt in Europa (2019)

MediumCirculaire werkkleding

InstellingFashion for Good

StadAmsterdam

ToelichtingTijdens de pandemie moeten we zoveel mogelijk thuis werken. Om comfortabel en representatief je digitale vergadering in te gaan, is het 100% circulaire uniform van Silfir de perfecte keuze. Silfir biedt niet alleen de service om je kleding gratis te verven of herstellen, maar kan als je je outfit afgedragen hebt, uiteindelijk ook helpen met het recyclen van je outfit, waar je dan weer een cadeaubon voor terug krijgt. Duurzaam, comfortabel én circulair.

43/167

KunstenaarStelios Karamanolis

WerkUntitled (2020)

Dimensies140 × 130 cm

Mediumcolored pencil and acrylic on raw canvas

InstellingFLATLAND

StadAmsterdam

ToelichtingDe Griekse kunstenaar Stelios Karamanolis 1977, Athene) is gepreoccupeerd met metafysica. In het persbericht bij zijn eerste solotentoonstelling bij Flatland valt te lezen dat de schilder gelooft in een algemeen menselijk bewustzijn dat als een onzichtbare wolk om ons heen drijft. Hij vangt die kracht in afbeeldingen van zowel echte als verzonnen entiteiten: bomen en vulkanen bijvoorbeeld, maar ook spookjes of een eenhoorn. Zo wordt het bewustzijn zichtbaar en daarmee werkelijk, hoe onrealistisch hetgeen wordt afgebeeld ook mag zijn. Bezieling door middel van verf. ...inhoudelijk en qua uitstraling lijkt het op helemaal niets wat je ooit gezien hebt. Of juist heel veel. Sta een paar minuten voor zo'n doek en de associaties stromen binnen. Hiërogliefen. Doodles. De klare lijn en versimpelde vormen wijzen richting cartoons en zelfs pictogrammen...dat hier iets van levensbelang wordt gecommuniceerd, staat als een paal boven water. (geschreven door kunstcriticus Edo Dijksterhuis, Het Parool) Van 30 mei tot en met 31 augustus 2020 maakt Karamanolis deel uit van de tentoonstelling "Flowers are part of our story and our history” in FLATLAND. Zijn werk zit onder meer in de kunstcollectie van de Onassis Foundation, New York/Athene.

Courtesy Myoung Ho Lee

44/167

KunstenaarMyoung Ho Lee

WerkTree #1, from the series ‘Photography-Act’ (2007)

Dimensies99 × 89 cm

MediumC-Print

InstellingFoam

StadAmsterdam

ToelichtingDe Koreaanse kunstenaar Myoung Ho Lee fotografeert in de serie Photography-Act bomen tegen een witte achtergrond. Een canvas scherm wordt opgesteld achter een boom en vervolgens gefotografeerd, ingekaderd door de natuurlijke achtergrond. Het scherm van ongeveer 19 x 14 meter wordt door hijskranen opgetrokken. Door middel van retouchering worden de kabels en andere parafernalia in het beeld weggewerkt zodat de illusie ontstaat dat de achtergrond achter de boom zweeft. Het scherm zorgt ervoor dat de details, de compositie en de kleuren van de boom versterkt worden. De manier van inkaderen speelt ook met schaal en waarneming. Lee fotografeerde verschillende boomsoorten op verschillende momenten op de dag en op verschillende geografische locaties. Er is voor dit werk uit de collectie van Foam gekozen omdat de werkwijze van Lee de boom letterlijk van zijn omgeving isoleert. De boom maakt weliswaar nog deel uit van de natuurlijke omgeving, maar het steriel witte achtergronddoek maakt dat het daarvan ook los komt. De raakvlakken met de lockdown gedurende de Covid19-crisis zijn evident: het individu wordt geïsoleerd van zijn omgeving, ingekaderd door een veilig gewaande omgeving, maar het zicht op het grotere geheel waar het individu eigenlijk deel van uit maakt blijft aanwezig. Door de lockdown kijken we anders en wellicht geconcentreerder naar de werkelijkheid en ervaren details die normaalgesproken aan ons voorbij zouden zijn gegaan. Myoung Ho Lee (Daejon, Zuid-Korea, 1975) woont en werkt in Seoul. Hij geeft les in fotografie aan de Universiteit en werkt tevens aan zijn Ph.D. Lee werd op slag bekend met zijn serie Tree toen deze in 2007 online gepubliceerd werd. Zijn werk is tentoongesteld in galeries in Seoul en New York en is opgenomen in verschillende collecties. Dit werk maakt deel uit van de collectie van Foam en is verworven naar aanleiding van de opname van een portfolio van Myoung Ho Lee in Foam Magazine #15 – Construct.

Framer Framed, Aram Lee, To Pluto and Back 2019 (still video)

45/167

KunstenaarAram Lee

WerkTo Pluto and Back (2019)

Mediumtwo-channel video installation

InstellingFramer Framed

StadAmsterdam

ToelichtingDe installatie bestaat uit twee naast elkaar lopende videowerken, waarvan beelden van speculatieve architectuur gelijktijdig afspelen met interviews van mensen die er vermoedelijk vandaan kwamen. De film verbeeldt een onaantastbare plaats en probeert deze tastbaar te maken. Echter blijven de afgebeelde objecten, personen en architectuur speculaties, omdat zij afkomstig zijn van een plek die maar weinigen buiten Noord-Korea kennen. Alleen de Noord-Koreanen zelf weten hoe het is om daar nu ‘opgesloten’ te zijn. De portretten van twee verschillende gesloten ruimtes; van de verlaten gebouwen en de ruimte waarin de mensen worden geïnterviewd, verbeelden de lange reis die de opening ervan voorstelbaar maakt. Aram vraagt aandacht voor het verhaal van een ontoegankelijke plaats, die gevormd wordt door archiefbeelden in plaats van menselijke beschrijvingen. Tijdens haar zoektocht naar archiefmateriaal daagt ze de politieke representaties van deze 'afgesloten plek’ uit door het tonen van gebouwen, modelgeweren, luchten en bewakingsmonitoren. Er ontstaat een wrijving en ongemak bij het aanschouwen van de beelden van speculatieve architectuur naast de beeltenissen van de Noord-Koreanen, wanneer ze worden geconfronteerd met hun speculatief getoonde thuisland. Door de dialectische beelden met elkaar te verweven, weerspiegelt de film een afstandelijke realiteit ontdaan van leven. To Pluto and Back verbeeldt een uitvergroting van wat het betekent om ‘afgesloten’ te zijn. De spanningen tussen gepresenteerde beelden en een gesloten wereld buiten ons vormen een ongrijpbare situatie, zowel in Noord-Korea als wereldwijd. Hiermee legt het werk verbanden met de huidige samenleving waarin iedereen in zekere mate ‘afgesloten’ is van de rest van de wereld.

Courtesy Mike Ottink

46/167

KunstenaarMike Ottink

WerkManual Refresh Rate (2020)

Dimensies58 × 73 × 8 cm

Medium24 pages, bound, ink, felt, with wooden vitrine-like cover, museum glass

InstellingFrank Taal Galerie

StadRotterdam

ToelichtingManual Refresh Rate is part of the postponed duo show: Abstract Realism or Algorithmic Magic – Mike Ottink & Diederick van Kleef. Original opening date: April 4th. With this show we will now open the new gallery season on September 6th! ‘At some point round 2012 I found myself drawing graphic scores. Initially they came as scores for audio-visual performances and turned into interesting visuals. The vulnerability and disorder of paper piles directed me to work in pre-bound books. A friend gave me a big size Moleskine 25x35 which turned out to be a great format to work with. After three completed editions I started to dislike the closed nature of a book. I started to experiment with ideas with a more open eccentric appearance. Hence emerged a vitrine-bound wall mounted book 24 pages changeable at will. Over time it plays its own stop motion sequence. The first edition of two unique books came out in 2015. Titles are ‘PCP-book 01’ and ‘PCP-book 001’ A second edition of two unique books came out in 2020 titled; ‘Algorithmic Interpretation and Pareidolia and Manual Refresh Rate’. Mike Ottink, May 2020

47/167

KunstenaarLuuk Wilmering

WerkThe Story of My Life (2003)

Dimensies23 × 69 cm

MediumKunstenaarsboek, hardcover, 2 offset foto’s in linnen omslag, in cassette

InstellingFrans Hals Museum / Hal

StadHaarlem

ToelichtingDe COVID19-pandemie lijkt een collectieve harde les in het feit dat het leven niet volledig controleerbaar is. Het virus dwong ons tot stilstand, isolement of in elk geval tot onvrijwillig binnenblijven. Je bewust afsluiten van de buitenwereld en ‘stille’ tijd creëren om te denken of te maken worden traditioneel geassocieerd met het kunstenaarsatelier. Hier zien we de kunstenaar in de beslotenheid van zijn studio. Rondlummelend. Starend naar buiten. Een stille schreeuw slakend zonder dat iemand hem hoort. Toen Luuk Wilmering dit werk maakte speelden bij hem vragen over het idee dat je zelf verantwoordelijk bent voor je eigen levensloop. Wilmering trekt het idee dat je geluk en succes kunt afdwingen in twijfel. Hij relateert dit ondermeer aan het feit dat een van zijn broers is geboren met een verstandelijke beperking. Wilmering ziet het leven eerder als een aaneenschakeling van toevalligheden en vindt de positie van de nietsnut daarin erg aantrekkelijk.

48/167

KunstenaarPINK

WerkStanding Stone (1989)

Dimensies51 × 63 cm

Mediumcibachrome print

InstellingFrans Hals Museum / Hof

StadHaarlem

ToelichtingPINK de Thierry, geboren als Helena Scheerder (Haarlem, 1943) staat bekend om haar performances. Tussen 1980 en 1995 voerde ze verschillende projecten uit onder de titel L'Art du Bonheur, met de drie-eenheid MAN VROUW KIND (MWC), haar eigen partner en dochter. In Standing Stone (1989) wandelden MWC vanuit Amsterdam naar Zandvoort. Hun bagage bestond uit een zwerfkei die ze in de branding plaatsten op het punt waar het gletsjerijs ten tijde van het Saalien ooit reikte. Onderweg werd gedineerd en overnacht in het Frans Hals Museum. Dit werd gedocumenteerd met foto’s. Pink draaide hiermee de relatie publiek-privaat om. Het museum is de openbare plek waar kunstwerken worden tentoongesteld. Pink maakte van het museum een private en persoonlijke plek waar ze als kunstenaar met haar gezin daadwerkelijk sliep en at. Het Frans Hals museum – in de 17de eeuw een oudemannenhuis en daarna een weeshuis – kreeg daarmee tijdelijk het karakter van een verblijfsplek, een ‘thuis’.

49/167

KunstenaarHanne Darboven

WerkTageszettel (1985)

Dimensies70 × 50 cm

MediumOffset lithografie

InstellingFries Museum

StadLeeuwarden

ToelichtingTageszettel betekent zoiets als dagelijkse notities. ‘Home' is dan niet alleen de letterlijke plaats waar je woont maar ook de gedachten die je met je meedraagt. Het museum is bij uitstek een plek om deze gedachten te voeden. Darboven werkte consequent aan een systeem dat verwijst naar tijd, ze maakte getallenreeksen volgens een zelf bedacht numeriek systeem, gebaseerd op de kalender. Zo wil ze het voortschrijden van de tijd visualiseren. Het systeem groeide uit tot een omvangrijk archief met duizenden getypte of met pen of potlood beschreven vellen. Vanaf de jaren ’70 nam ze ook visuele documenten op, zoals fotografische afbeeldingen en diverse objecten die ze vond, kocht of als cadeau ontving. In dit werk zijn muziekinstrumenten te zien, in combinatie met een nummer systeem. Het werk verwijst ook naar de veranderende tijdbeleving tijdens de lockdown, naar het verstrijken van de tijd en kunst als romantische bezwering van de dood.

50/167

KunstenaarRemco Dikken

WerkBeach Ball (2019)

Dimensies16 × 24 cm

Mediumwaterverf op papier

InstellingGalerie 158

StadSchiedam

ToelichtingBeach Ball Ceci ce n’est pas ‘Le ballon rouge’ Een ogenschijnlijk vredig tafereeltje. Meisje in rood kort broekje speelt beach ball met haar vader, op een verder verlaten strand. Twee houten bats en een klein stevig balletje; een rustig beginnetje maar langzamerhand, na enige oefening wordt het toch serious business. Het tikken verandert in echte knallen, de uh’s en ah’s schallen steeds luider over het strand. Tekeningen van Remco Dikken roepen bij mij meteen associaties op aan eigen momenten periodes uit mijn leven. Ze zijn klein, kwetsbaar en direct op papier of doek neergezet. Ze gaan over gewone huiselijke zaken als liefde voor de partner of een kind, het uitlaten van de hond maar ze gaan ook ook over soldaten te paard, duikers in vol ornaat om maar een paar thema’s te noemen. Zijn intieme tekeningen soms voorzien van een regeltje tekst over het beeld, ontroeren door hun eenvoud en door een verfijnde poëtische harmonie die nergens pathetisch noch goedkoop sentimenteel wordt. Als ik ze al ergens mee zou moeten vergelijken dan denk ik meteen aan de gedichtjes van Willem Wilmink, toevallig ook een echte Tukker. Pim Trooster Zwolle, 24-05-2020

Courtesy Mathieu Cherkit

51/167

KunstenaarMathieu Cherkit

WerkZonder titel (2020)

Dimensies39 × 55 cm

Mediumoliepastel op papier

InstellingGalerie Albada Jelgersma

StadAmsterdam

ToelichtingDit werk van Mathieu Cherkit is gemaakt tijdens de quarantaine, in zijn huis, een oud schoolgebouw net buiten Parijs, waar hij sinds vorig jaar woont. Waar mensen sinds corona vooral thuis zitten en bijna noodgedwongen daar hun aandacht op richten, is de Franse kunstenaar niet anders gewend. Al 11 jaar schildert hij uitsluitend zijn huis en de directe omgeving daarvan. Doordat hij zijn onderwerp zo goed kent schept hij voor zichzelf ruimte om te spelen met licht en perspectief. In zijn werk worden alledaagse voorwerpen intrigerend. Cherkit laat zien dat je ook vanuit de beperking van je eigen huis een eigen universum kan scheppen met eindeloze mogelijkheden.

Courtesy Henk Wildschut

52/167

KunstenaarHenk Wildschut

WerkPeach Tree, Zaatari, Jordan (2018)

Dimensies60 × 47 cm

Mediuminkjet, Canson Baryta Photographique 310 gr, ingelijst met museumglas

InstellingGalerie Bart

StadAmsterdam

ToelichtingFotograaf Henk Wildschut (1967, NL) richtte zich meer dan tien jaar lang op de vluchtelingencrisis. Daarbij fotografeerde hij verschillende vluchtelingenkampen over de hele wereld. Aanvankelijk fotografeerde hij de huizen die de bewoners van de kampen bouwden, later richtte hij zich op de tuintjes die daarbij werden aangelegd. Wildschut verrast door huiselijkheid en de schoonheid die door de mensen werden gecreëerd onder die omstandigheden. Voor hem symboliseert dit de veerkracht, de overlevingsdrang en het verzet tegen slachtofferschap. In 2018 maakte hij de laatste serie foto’s van het project, die in 2019 gepresenteerd is in het boek ‘Rooted’. Peach Tree, Zaatari, Jordan is een van de werken uit deze laatste serie. Peach Tree, Zaatari, leek ons passen bij het thema ‘thuis’ omdat Wildschut op het moment van het maken van de foto met dit thema bezig was: een thuis dat opnieuw gecreëerd moet worden, in een ander land, onder stressvolle omstandigheden. Rust, hoop en kracht worden opnieuw gevonden door het aanleggen van een tuin en het scheppen van nieuw leven. De mens en zijn enorme aanpassingsvermogen wordt hier in beeld gevat. Met dit werk willen wij echter ook de aandacht vestigen op het feit dat, hoewel wij hier in Nederland in staat zijn om 1,5 meter afstand te bewaren, onze handen te wassen met water en zeep, en goede zorg te organiseren, dit in vluchtelingenkampen bijna onmogelijk is. Kortom, het is een werk dat zowel de verschillen als de overeenkomsten tussen ons als mensen toont. Het heeft aandacht voor de contrasten in de wereld, maar legt ook verbinding.

53/167

KunstenaarSam Andrea

WerkStudio quarantaine (2020)

Dimensies80 × 60 cm

MediumOlieverf op doek

InstellingGalerie Fleur & Wouter

StadAmsterdam

ToelichtingHet schilderij 'Studio quarantaine’ ontstond in de periode dat de corona-maatregelen net begonnen. Het toont de flexibiliteit van kunstenaars, en de manier waarop ze ons een andere, optimistische blik op de afgelopen coronatijd kunnen geven. Kunstenaar Sam Andrea woont in Amsterdam, maar zijn studio bevindt zich in Zaandam. Hij besloot zich samen met een andere kunstenaar, een meisje dat hij kort daarvoor had ontmoet, op te sluiten in zijn atelier uit angst door een totale lockdown gescheiden te worden van zijn werk. In de studio ontstonden poëtische momenten zoals het vieren van zijn verjaardag, in de sferen van een naderende apocalyps. Sam waardeerde het hoe in zo'n vreemde situatie kleine dingen gaan opvallen en belangrijk worden. Zo werd bijvoorbeeld het wassen een bijzonder ritueel. Om de beurt in een plastic bak met een pannetje om te mandiën. Midden in de grote betonnen studio zag het vertederende en eerlijke tafereel er vervreemdend uit. Het thema van de badende vrouw is zo oud als de schilderkunst zelf maar kreeg daar in Zaandam een volledig nieuwe lading.

54/167

KunstenaarGabriel Lester

WerkFernweh (Farsickness) (2020)

Dimensies31 × 79 cm

Mediumc-print

InstellingGalerie Fons Welters

StadAmsterdam

ToelichtingIn 2011 werd het werk ‘Melancholia in Arcadia’ gemaakt voor de tentoonstelling ‘I am Not a Studio Artist’ bij SALT, Istanbul. De tentoonstelling was opgedragen aan Huseyin Bahri Alptekin, een dierbare vriend van Gabriel Lester die in 2007 is overleden. De titel van het werk is gelijk aan die van een serie foto’s die Huseyin maakte in Odessa van waaiende gordijnen in de wind. Deze beelden vormden de inspiratie voor een installatie van verstijfde kanten gordijnen, bevroren in tijd en ruimte. Het werk refereert zowel aan het gebaar van het openen van de gordijnen om de ziel van de doden vrij te laten, als aan het idee van een aanwezige geest in een kamer, die op mysterieuze wijze de gordijnen optilt om zijn aanwezigheid te onthullen. Speciaal voor Unlocked Reconnected maakte Gabriel Lester een nieuwe variant, met een tweede foto waarin hij het raam van zijn studio in Amsterdam gebruikte.

Courtesy Galerie Franzis Engels

55/167

KunstenaarKees de Vries

WerkEen ongemakkelijk genoegen (2020)

Dimensies110 × 100 × 60 cm

Mediumzeezout, silicium, kunsthars, houten tafel

InstellingGalerie Franzis Engels

StadAmsterdam

ToelichtingDe tijd waarin we nu leven maakt het kijken naar dit werk ongemakkelijk, is hier een associatie met de actualiteit of juist met het verleden bedoeld? We kijken naar een gedekte tafel en zien de schoonheid en kwetsbaarheid van de zout kristallen. Maar we zien ook een omgevallen fles, een gebroken bord, een zwart glas. Centraal staat de stapel borden die lijkt te wachten op iets, of is er al iets geweest? De van zout gemaakte objecten zien er aangetast uit, zoutkristallen zijn aangegroeid alsof ze lange tijd op de zeebodem hebben gelegen. Niet specifiek gemaakt voor deze tijd, maar het valt wel op zijn plaats. Kees de Vries maakt sinds 2010 zoutwerken. Het thema tafelschikking is hier een onderdeel van. De tafel als fundament voor onze eetgewoontes, waarvan zout een essentieel onderdeel is. De schoonheid van het zout, de fascinatie voor groeide kristallen en de uitdaging om het materiaal te temmen en te vormen naar zijn hand. Het resultaat zijn composities en installaties van een wonderlijke schoonheid.

56/167

KunstenaarMichael Kirkham

WerkFrau am Fenster (2019)

Dimensies150 × 120 cm

MediumOil on canvas

InstellingGalerie Gerhard Hofland

StadAmsterdam

ToelichtingVoor het thema van Unlocked/reconnected hebben wij gekozen voor het werk van Michael Kirkham ‘Frau am Fenster’. Op het werk wordt een vrouw afgebeeld in haar eigen omgeving en met haar eigen bezigheden. Ze kijkt van binnen naar buiten, bezet met haar gedachtes over wat zich afspeelt buiten. De scene geeft een gevoel van eenzaamheid en troosteloosheid, maar ook herkenning en comfort. Het werk presenteert zowel de situatie waarin we nu zitten als de situatie waar we naar uitkijken.

Foto: Stephan van den Burg

57/167

KunstenaarStephan van den Burg

Werkzonder titel (2019)

Dimensies29 × 21 cm

Mediumcolour pencil on paper

InstellingGalerie Helder

StadDen Haag

ToelichtingDe onderzoekende ambachtelijke manier van Stephan van den Burg, hoe hij met materiaal en techniek omgaat, getuigt van enorme vernieuwingsdrift. De motieven van de tekeningen zijn heel verschillend: texturen, structuren en landschappen. Het samenspel van de tekeningen levert mooie associaties op. Als kijker leg je vanzelf bepaalde verbanden en ontstaan er verhalen in je hoofd. Stephan van den Burg (1974) is een onderzoekende tekenaar, met een grote interesse in de breedte van de tekenkunst en de conceptuele lading van het werk. De aandacht voor het proces en een precieze tekenhand zijn daarbij van groot belang. Eigen foto's, gevonden fragmenten en materiaalstudies vormen het startpunt van zijn tekeningen, die uitnodigen om dichterbij te komen en te overdenken wat een tekening kan zijn.

58/167

KunstenaarAnnemarie Slobbe

Werkzonder titel (2019)

Dimensies110 × 80 cm

Mediumolie en acrylverf op linnen

InstellingGalerie JoLi

StadBerg aan de Maas

ToelichtingDit schilderij van Annemarie Slobbe laat een werveling zien die je laat denken aan de turbulentie van het leven. Naar het midden toe is een verdwijning in het donker, een zwart gat waar je naartoe getrokken wordt. Deze kern symboliseert de rust; als een mentale spiegel waarbij je ondanks al het tumult om je heen de balans kunt vinden in de geest. Het werk hangt prachtig in de hal bij binnenkomst bij de Zomerexpositie van Galerie JoLi in Berg aan de Maas (Limburg). Voor meer informatie zie www.galeriejoli.nl. Welkom om te komen kijken!

59/167

KunstenaarTheo de Feyter

Werkmijn uitzicht om 17.00 uur op 28 maart 2020 (2020)

Dimensies21 × 30 cm

Mediumgouache

InstellingGalerie KRUIS-WEG68

StadHaarlem

ToelichtingTheo de Feyter zat samen, met een aantal lotgenoten, in maart en april in quarantaine in zijn atelier vanwege de coronacrisis. Sinds 1999 schildert hij elke dag om 17.00 uur het uitzicht uit zijn atelierraam, ook tijdens deze maanden. Zijn blik dwaalde soms af naar de anderen en wat er in het atelier gebeurde. Het uitzicht op 28 maart is een deel van een grotere serie, die te zien is in Galerie KRUIS-WEG68. Gedeelten daarvan zijn verschenen in boekvorm.

60/167

KunstenaarPeter van Poppel

WerkTotemmuseum (1987)

Dimensies56 × 36 cm

Mediumtempera en olieverf op paneel

InstellingGalerie Lieve Hemel

StadAmsterdam

ToelichtingDe dwarreling van kleine schilderijtjes voert de toeschouwer door mentale zoektochten en langs momenten van twijfel. Van Poppel heeft die in dit schilderij samengebracht als een samenzang van bekentenissen en zijsporen. Keer op keer wordt hij zich bewust, na mentale omzwervingen en dwalende penselen, dat hij de juiste weg heeft gekozen, wat hem in zijn atelier, juist daar, het ultieme thuisgevoel brengt.

61/167

KunstenaarNavid Nuur

Werkaasswweebbeeccoommeeoonnee (2020)

Dimensies29 × 21 cm

MediumA4 drawing (download) and instruction video

InstellingGalerie Martin van Zomeren

StadAmsterdam

ToelichtingWhile in relative or total lockdown, depending on where one lives, Navid Nuur asked people through social media and direct mailing to complete his text drawing aswebecomeone. That drawing can be downloaded form a dropbox file (https://www.dropbox.com/sh/gcmboc7gi51qcd1/AABaFgG2yqh4QBvF3G2w-3LHa?dl=0), where you also find an instruction video that tells you about how to do this and what the project is about. Over the weeks we received a lot of response in the shape of loads of envelops from all over the world. We hope we will receive many more, the more the merrier! Aasswweebbeeccoommeeoonnee again in november, Nuur will open the envelops with works and will sign all of drawings. The works will be displayed in an exhibition of Navid Nuur during the Amsterdam Art Weekend after which the works can be picked up, or for those unable to come to Amsterdam, we will make sure to return them. So please leave your name and adress on the envelop.

Courtesy Tobias Gerber & Galerie Maurits van de Laar

62/167

KunstenaarTobias Gerber

WerkAus der schwarzen Kiste (2019)

Dimensies36 × 24 cm

Mediumgouache op papier

InstellingGalerie Maurits van de Laar

StadDen Haag

ToelichtingHet werk sluit heel direct aan op het unlocked thema: je kijkt door een sleutelgat naar de buitenwereld. Tobias Gerber (1961, Düsselfdorf) maakte een serie gouaches met deze opzet, getiteld Aus der schwarzen Kiste. Door de pion achtige uitsparing van het sleutelgat kijk je op landschappen waarin de mens op een of andere manier heeft ingegrepen. Hier zie je een landweg met een slagboom waarop een vogeltje zit. Door de zachte pastelkleuren en de vloeiende manier van schilderen is de voorstelling zowel lieflijk als raadselachtig, waartoe dient de slagboom en wat is de gele gloed aan het eind van de weg? De serie Aus der schwarzen Kiste is vanaf 14 juni te zien in Galerie Maurits van de Laar, samen met werk op papier van Martin Assig, Ronald Versloot en Dan Zhu. Tobias Gerber woont en werkt in Keulen.

Poto: Alex Frost

63/167

KunstenaarAlex Frost

WerkLove/Work (catflap) (2017)

Dimensies19 × 2 × 20 cm

Mediumbronspoeder en resin

InstellingGalerie Mieke van Schaijk

StadDen Bosch

ToelichtingBij veel werk van Alex Frost is thuiswerken het thema. Het gaat over een inter-relationele woon/werkruimte die hij samenvat in bepaalde objecten zoals de sandwich die onderweg of op het werk wordt gegeten of het kattenluik als een portaal tussen binnen en buiten. Het lijkt erop dat dergelijke zaken (werken vanuit huis) door veel mensen als gevolg van de pandemi anders worden ervaren. De kunstenaar zegt hier zelf over (op Instagram): From the other side of a fake brasse catfap you hear a voice say ”If you wanne go out You can go out but Only if you think it’s important And you are important. If you are Not important you must stay in. Do not go out”. “You can go out if you’re important enough but you’re not, so stay in. It’s up to you to exercise your own free will but only if you’re impostant enough because you’ll have more freewill than others” Over Alex Frost: It re-presents the world as a warehouse of potential objects of consumption, and individual life as a perpetual search for bargains; its purpose is presented as maximal consumer satisfaction, and life success as an increase in each individual’s own market value. Zygmunt Bauman, Happiness in a society of individuals (2008). De kunst van Alex Frost legt een geoptimaliseerd en energiek leven ‘onderweg’ vast. Of het nu gaat om het maken van objecten voor een galerie of het produceren van video's voor online circulatie, in het leven dat hij inkapselt, regeert de consumptie. Alex Frost is een kunstenaar uit Londen. Hij exposeerde op de Biënnale van Venetië in 2009, Tate (St Ives), Catriona Jefferies Gallery (Vancouver), The Modern Institute (Glasgow), Dundee Contemporary Arts, Milton Keynes Gallery, Studio Voltaire (Londen), Fruitmarket (Edinburgh), Glasgow Museum of Modern Art, Kunstbuero (Wenen) en Frieze Sculpture Park (Londen). Huidige show: 2020Unboxing Alex Frost, FirstSite, Colchester.

Poto: Renée Hilhorst, Amsterdam. Courtesy Galerie Onrust, Amsterdam

64/167

KunstenaarVeron Urdarianu

WerkGarçonnière or House with the lemon Roof (2020)

Dimensies71 × 40 × 35 cm

Mediumhout, perspex metaal foam en olieverf in een glazen container

InstellingGalerie Onrust

StadAmsterdam

ToelichtingFollies, observatoria, kluizenaarshutten… de ‘architectonische sculpturen’ van Veron Urdarianu nodigen uit te dromen over een plek om je in terug te trekken, om er nader tot jezelf te komen of je relatie met de buitenwereld te overdenken. Nu die afzondering een noodzaak is geworden, een verordening bijna, zijn Urdarianu’s sculpturen actueler dan ooit. Garçonnière or House with the lemon Roof, 2020 is gevangen in een glazen container. Een paradoxaal beeld: een vitrine die het werk op een voetstuk plaatst, veilig en onkwetsbaar maar die tegelijkertijd de benauwing van de quarantaine onderstreept. En toch gaat Urdarianiu’s werk over alles, behalve een gebrek aan vrijheid. Zijn ‘modellen’ bestaan juist bij gratie van zijn vrije geest. Ze barsten uit hun voegen van speelse suggesties: een huis op een skatebord, daken en wanden die als ware transformers wegklappen tot open ruimtes of een hut die door dunne schroeven even van het roerige aardoppervlak de hoogte in wordt getild, als een moderne versie van Hieronymus’ studio. Doordat Urdarianu niet wordt gehinderd door constructieve beperkingen en praktische bezwaren zijn zijn modellen zowel ‘eenman-utopieën’ met onbegrensde mogelijkheden, als ruimtelijke tekeningen en uitdagende sculpturen. Ze laten ook zien hoe vastgeroest onze ideeën over architectuur zijn. Kunnen deze onorthodoxe ruimtes echt bestaan? Bieden ze oplossingen voor noodbehuizing om geruïneerde gebouwen op alternatieve manier weer bewoonbaar te maken? In die zinogen de werken paradoxaal. Als sculptuur is er geen speld tussen te krijgen, als bouwmodel lijken ze een pleidooi om alle regels over boord te gooien. - Esther Darley

65/167

KunstenaarFrank Halmans

WerkVoltooid verleden tijd (2017)

Dimensies23 × 23 × 18 cm

MediumBewerkte boeken op planchet

InstellingGalerie Ramakers

StadDen Haag

Toelichting'In deze moeilijke tijd biedt kunst troost en inspireert het ons om verder te kijken dan de waan van de dag. Dat is iets waar we altijd behoefte aan hebben, maar nu is dat denk ik nog meer het geval. Daarom heb ik een tentoonstelling samengesteld in nauwe samenwerking met een aantal kunstenaars. Ik hoop dat deze tentoonstelling troost biedt, je doet glimlachen, je nieuwsgierig maakt en inspireert en je perspectief biedt op de mooie dingen die er zijn en weer zullen komen. Het speciaal gekozen werk voor unlocked/reconnected van beeldend kunstenaar Frank Halmans zit als een gegoten jas. In Halmans zijn boeksculpturen is het idee van mentale ruimte sterk tastbaar. Je kunt in een boek 'wonen' als lezer. Halmans extrapoleert dat idee door een rijtje boeken samen te binden met slechts een enkel touwtje en daar fysieke kamers in te snijden. In het geval van voltooid verleden tijd zien we een woning met voor- en achterdeur en ramen. Het is een van de kernthema's in Frank Halmans zijn werk. Een huis van boeken.

66/167

KunstenaarAnthony Goicolea

WerkSleep (2019)

Dimensies100 × 73 cm

MediumDiasec, archival pigmentprint on Canson Infinity FineArt

InstellingGalerie Ron Mandos

StadAmsterdam

ToelichtingIn deze foto van de Amerikaanse kunstenaar Anthony Goicolea (1971) zien we vier slapende figuren in bed. Door de foto van bovenaf te nemen, zweeft de kijker over vier mannen in een zeer kwetsbare positie. Galerie Ron Mandos selecteerde de foto voor Unlocked / Reconnected, een initiatief van musea en galerieën in Nederland om hun heropening na drie maanden van lockdown te vieren. De foto sluit naadloos aan bij het thema van het initiatief: onze thuissituatie van de afgelopen maanden. Goicolea reflecteert in dit werk op de ambiguïteit van slapen: slaap / dood, passieve rust / actief droomleven, voyeurisme / exhibitionisme, intimiteit / angst. De kunstenaar verbeeldt het bed als huiselijk platform waar zich momenten van intimiteit, contact en besmetting afspelen. De figuren voelen zich veilig in hun beschermende omhelzing, maar lopen tegelijkertijd gevaar vanwege hun nabijheid. Goicolea liet zich voor dit werk inspireren door schilderijen van liggende figuren, een terugkerend thema voor vele kunstenaars, zoals Manet, de Toulouse-Lautrec en Degas, uit de late 19de eeuw. De make-up die de vier slapende modellen ophebben is zeer schilderachtig en doet daarnaast denken aan cabaretartiesten, prostituees en verslaafden uit het begin van de 20e eeuw. Toevallig is er een verband tussen deze periode en onze huidige situatie: de Spaanse griep van 1918 en de Corona pandemie 100 jaar later.

67/167

KunstenaarOption Dzikamai Nyahunzvi

WerkSelf-confidence (2019)

Dimensies160 × 180 cm

Mediumacryl op papier en canvas

InstellingGalerie SANAA

StadUtrecht

Toelichting(t)huis voor Option Dzikamai Nyahunzvi is het land Zimbabwe waar hij woont en werkt. Zijn werk is geïnspireerd door de cultuur waar hij in leeft, door de relatie met de voorouders. De lock-down in Zimbabwe betekent voor Option en zijn familie dat ze thuis zitten en geen inkomsten hebben. Unlocked geeft meer ruimte om weer te werken, reconnected gaat over een ‘new internationalism’, contacten tussen culturen ondanks covid-19. Het werk ‘Self-confidence” is daar een voorbeeld van. “This self-confidence is spiritually backed-up. The soul, body, mind and the spirit work together to overcome tasks of everyday life. Without confidence you can not win the battle”.

68/167

KunstenaarNokukhanya Langa

WerkTalisman (2019)

Dimensies52 × 48 × 9 cm

Mediumlak, spray paint, olieverf, pur, gaas

InstellingGalerie van Gelder

StadAmsterdam

Foto: Galerie VIVID

69/167

KunstenaarRichard Woods

WerkWhite Window (2020)

Dimensies83 × 55 cm

MediumAcryl on wood

InstellingGalerie VIVID

StadRotterdam

ToelichtingDe Britse kunstenaar Richard Woods is opgeleid als beeldhouwer, maar werd vooral beroemd vanwege zijn iconische, cartoonachtige en architectonische installaties in gewaagde patronen. Zo kreeg hij een opdracht voor de Olympische winterspelen in 2018, maar hij ontwierp ook de flagship winkel van Comme des Garçons in Osaka en het interieur van het huis waar Cary Grant ooit woonde. In 2003 maakte hij een speciale installatie voor de tentoonstelling van The Henry Moore Foundation op de Biënnale van Venetië. Voor zijn soms wat absurdistisch aandoende werken overdrijft hij vaak (historische) patronen en architecturale kenmerken en hij is daarnaast geïnspireerd door de ietwat uit de hand gelopen doe-het-zelf beweging. De krachtige kleuren die hij hiervoor gebruikt zijn naar eigen zeggen een referentie naar het kleurrijke huis waarin hij opgroeide, vol felgekleurd plastic en druk behang. Dit witte raam maakte hij dit jaar voor Galerie VIVID's Art Rotterdam presentatie. Nu, een paar maanden later, kan je dit getraliede raam ook zien als een metafoor voor deze Corona tijd.

70/167

KunstenaarAukje Dekker

WerkChambre d’hote (2007)

Mediumvideo DVpal

InstellingGalerie Vriend van Bavink

StadAmsterdam

ToelichtingVoor het werk wordt een hotelkamer ingericht en worden acht vreemden gevraagd deel te nemen aan de film. Ze krijgen de mogelijkheid om te doen wat ze willen binnen de tijd die ze willen doorbrengen in de kamer, met een maximum van een uur. De verantwoordelijkheid voor hun acties wordt weggenomen en de resulterende activiteiten zijn ieders eigen methode van gecontroleerde en ongecontroleerde vernietiging, aangezien alle deelnemers op een of andere manier de kamer ontmantelen.

71/167

KunstenaarStijn Rietman

WerkVoor Jou (2020)

Dimensies30 × 30 cm

MediumOlieverf op paneel

Instellinggalerie with tsjalling

StadGroningen

ToelichtingHet onderwerp van het schilderij ‘Voor jou’ is na het mondkapje wel het meest besproken voorwerp tijdens de coronacrisis: de wc-rol. Toiletrollen werden aan het begin van de intelligente lock down in grote getale door de consument ingekocht, zodat er in supermarkten tijdelijke tekorten ontstonden. Ze werden daarmee symbool van egoïstisch hamstergedrag. De beledigende sticker van de blote kont van South Park-figuurtje Cartman spreekt dan ook voor zich.

Courtsey Michael Wolf Archive, 2020

72/167

KunstenaarMichael Wolf

WerkTokyo Compression (2010)

Dimensies50 × 40 cm

MediumArchival Pigment Print

InstellingGalerie Wouter van Leeuwen

StadAmsterdam

ToelichtingIn Tokio fotografeerde Michael Wolf ( 1954 - 2019 ) de forenzenstroom op de Odakyu-lijn die in het Shimo-Kitazawa station op een enkel spoor - ingeklemd tussen twee perrons - tot stilstand komt. De deuren gaan aan één kant open. Aan de andere kant, waar de passagiers door een nieuwe golf reizigers tegen de ramen worden geperst, wachtte Michael Wolf. Onontkoombaar drukte hij van een kleine halve meter afstand de camera in hun gezicht. De foto’s zijn getuige van Wolfs vertedering en bewondering voor de veerkracht van bewoners van megasteden om overeind te blijven.

Foto: Steven Maybury

73/167

KunstenaarSteven Maybury

Werk7 Allen Park Drive (2020)

Dimensies12 × 5 × 5 cm

MediumKey and Lock

InstellingGarage Rotterdam

StadRotterdam

ToelichtingCommissioned Lock made backwards from past family home key I [Steven] carried around for years. Description: I carry around a key that I consider to be my family home’s key, changing it from key chain to key chain for many years. For a home that doesn’t exist anymore. Last January I found myself noticing the key once more in my hand and felt a very real urge to use it again. This resulted in commissioning a locksmith to make a lock backwards from the key, just so I was able to feel the sensation of turning it once more Het werk is onderdeel van de tentoonstelling Through the Looking Glass (19 juni t/m 19 juli). Naar aanleiding van de COVID-19 lock-down presenteert Garage Rotterdam een groepstentoonstelling in de etalage met werk van Silvia B., Antye Guenther, Steven Maybury, Jochem Rotteveel, Olivier Scheffer en Lavinia Xausa. In de tentoonstelling Through the Looking Glass ontvouwt de kwetsbaarheid van het leven zich door de ogen van de kunst. Deze kwetsbaarheid toont zich op vele niveaus. Wat betreft onze gezondheid en de zekerheid van werk en inkomen maar ook de wereldorde blijkt kwetsbaar met oplopende spanningen binnen landen en tussen landen. Waar we dachten in het Antropoceen te leven waar de mens alles bepaalt, voelen we ons nu meer een speelbal. De zes Rotterdamse kunstenaars gebruiken hun werk om te reflecteren op deze onheilspellende tijd en veranderen de etalage in een bizar universum waar de wereld op zijn kop staat. Through the Looking Glass is door het raam, en dus enkel vanaf de straat, voor iedere toevallige voorbijganger en gerichte bezoeker dag en nacht zichtbaar.

Foto: Shinji Otani

74/167

KunstenaarEllen Ogawa

WerkLuke Looks (2020)

Dimensies120 × 65 cm

Mediumglass, acrylic paint, Glass Etch

InstellingGastatelier LEO XIII

StadTilburg

ToelichtingThis city boy has entered the maze. Luke’s face is exposed in front of the sticks behind him. With an open mouth and with empty eyes he looks at you. Luke could be any of us. Frozen by having to choose constantly and hypnotized by the desires, Luke Looks shows a ghostly side of the being. Ridden by the journey he appears in an orange hue. His body is gone. Only left with his head, the trip of his life- time begins. The dream is mysterious and art is about following the lead of imagery. A story- or the imaginary, exists in the between. Describeing experiences as something existing in-between is the whole reason of observation. To see is to question what it is that you are seeing. The absolute is uninteresting because it excludes. The layered view’s attractiveness lies in its capability to pave new ways- sometimes unexpectedly. The times we are living through now calls for other ways of doing things. Maybe the fast tracks we were on- and I am sure many of us still are threading, were not bringing us where we really wanted to go. Maybe we should look for alternatives.

75/167

KunstenaarMatt Chaim de Groot

WerkEin Ga'razza (2020)

Dimensies40 × 35 × 7 cm

MediumInk in floating epoxy framed in acrylic box

InstellingGoMulan Gallery

StadAmsterdam

ToelichtingChaim de Groot (1969) is geboren in Amsterdam en opgegroeid in Israël waar conflicten en tegenstellingen in de breedste zin van het woord bestaan. Conflicten op fysiek en mentaal niveau vormen de inspiratiebron voor zijn beelden. Van 1996 - 2000 studeerde Matt aan de Fotoacademie Amsterdam. Later van 2000 tot 2004 studeerde hij Fine Art aan de Gerrit Rietveld Academie. Al snel na zijn studie begon Matt met het lesgeven en coachen van jonge kunstenaars, aan de Fotoacademie, in hun postacademische zoektocht terwijl hij zijn kunstenaarspraktijk ontwikkelde: ‘’Ik zoek de brug tussen de fotografie van de vorige eeuw en de fotografie van de toekomst. Als kunstenaar creëer ik niet alleen, maar probeer ik ook anderen te inspireren.'' Kunstenaar Matt Chaim de Groot is opgegroeid in Israel. Als achttienjarige heeft hij in dienstplicht gezeten. Via road 98 reisde hij naar de frontlinie, de grens tussen Syrië en de Golanhoogte. Vanaf 1973 kent deze grens op papier een staak het vuren maar de werkelijkheid lijkt anders te zijn. Voor Matt heeft deze plek meerdere betekenissen. Het is een plek waar hij thuis is en een plek vol conflict.

76/167

KunstenaarMerel Holleboom

WerkLow Level Jet (2012)

Dimensies250 × 500 × 100 cm

MediumMetaal, hout, textiel, autobanden

InstellingGorcums Museum

StadGorinchem

ToelichtingDit sprookjesachtige vliegtuig (of wipwap) van kunstenaar Merel Holleboom maakt deel uit van de expositie On the move met bewegende kunst van ruim 20 Nederlandse kunstenaars. Nog te zien t/m 22 november 2020 in het Gorcums Museum. Het is het eerste werk dat je ziet als je het museum binnenkomt. Het object toont waar het in deze tentoonstelling om draait: beweging, interactie en geluid. Met haar beelden, die Holleboom (1977) poëtische machines noemt, nodigt zij je uit deel te nemen aan een beweging of de beleving ervan. Haar beeldtaal is ontstaan door de fascinatie voor mechanische constructies. Als kind keek zij al graag mee als haar vader aan zijn auto lag te sleutelen. Holleboom legt zich maar moeilijk neer bij het idee dat de dingen zijn zoals ze zijn. ‘Een wiel kan linksom of rechtsom draaien. Je kunt het ook plat leggen en erop gaan zitten denken’. Neem plaats in de Low Level Jet en laat je gedachten de vrije loop. Je zorgt tevens voor frisse wind zolang je maar goed beweegt.

Courtesy of the artist and GRIMM Amsterdam | New York

77/167

KunstenaarClaudia Martínez Garay

WerkCasita (2019)

Dimensies10 × 25 × 25 cm

Mediumaardewerk op beschilderde sokkel

InstellingGRIMM Keizersgracht

StadAmsterdam

ToelichtingClaudia Martínez Garay (1983, Ayacucho, Peru) onderzoekt de sterk doordrongen invloed van het kolonialisme dat ons beeld van pre-Columbiaanse culturen bepaalt. De gefragmenteerde vormen in haar werk adresseren verborgen geraakte verhalen en identiteiten. Martínez Garay blaast verloren geschiedenissen nieuw leven in en onderstreept daarmee de connectie tussen het verleden en het heden, tussen dat wat in de vergetelheid was geraakt en hetgeen zich blijft voortgezetten. Deze keramieken sculptuur is gebaseerd op een foto van een traditioneel Peruviaans adobe huis in de Andes. Het is gemaakt van klei en stro en het is er klein, donker en laag. Het huis bestaat uit één ruimte waarin men leeft; dit is waar ben geboren wordt en sterft. De keuken, slaapkamer en woonkamer zijn één en dezelfde. In de keuken wordt gestookt op hout en vult de kamer met de geur en rook van eucalyptus, maar ook met warmte. Het werk is geïnspireerd op Martínez Garay’s reizen naar de Andes, en door Andeaanse schrijvers en fotografen. Het overstijgt het louter persoonlijke ervaring en raakt aan universele thema’s zoals oorspong, thuishoren, herinnering, identiteit en migratie. Begrippen zoals een huis hebben, thuis zijn en je thuis voelen, hebben nieuwe betekenis verworven tijdens de afgelopen maanden van lockdown en quarantaine.

Foto: Cassander Eeftinck Schattenkerk © Het HEM

78/167

KunstenaarNoa Giniger

WerkFor The Time Being (2011)

Dimensies9 × 18 × 9 cm

MediumProgrammeerbare LED-berichtventilator

InstellingHet HEM

StadZaandam

ToelichtingVanaf begin maart nam het leven in Nederland een pause. Terwijl we ons terugtrokken in onze huizen, zoommeetings afwisselend met filmmarathons, culinaire avonturen, Facebook-challenges en online yogalessen, leek de ervaring van tijd vloeibaarder dan ooit. Vooralsnog; tot nader order; For The Time Being – wat in eerste instantie als een frisse bries aanvoelde, bracht al snelle koude rillingen teweeg. Als een eigentijds Vanitas-kunstwerk weet For The Time Being van Noa Giniger (1977, Israël) deze melancholie van het Corona-tijdperk op onmiskenbare wijze te vangen. In de ratelende mechaniek van een goedkoop geproduceerd ‘hebbeding’ zien we hoe de potentie van hier en nu wordt uitgedaagd door de voorlopigheid van het bestaan. Een online versie van For The Time Being is thuis en elders te ervaren op www.forthetimebeing.be. (tekst door Rieke Vos)

Collectie Het Nieuwe Instituut

79/167

KunstenaarGerrit Burg, Gispen

WerkVensterbanken met ramen/Demonstratie zitten op stoel

Medium(glas)negatief

InstellingHet Nieuwe Instituut

StadRotterdam

ToelichtingMaanden in isolatie hebben iedereen geconfronteerd met het interieur van ons huis. Sommigen trokken zich terug tussen de vertrouwde meubels en spullen, anderen sloegen massaal aan het opruimen. Idealen van schoonheid en reinheid beleefden dankzij CoVid een opleving; een echo van de hygiene-beweging uit het begin van de twintigste eeuw, die mede dankzij het modernisme breed navolging kreeg. Onder de noemer van een Internationale Stijl werden moderne bouwtechnieken en gladde materialen benut voor efficiënte gebouwen, vol met meubels van glanzend chroom. Dat meubilair was in eerste instantie slechts weggelegd voor een avant-garde. Het moest echt aan de man worden gebracht, maar dankzij reclame is aan die rationale functionaliteit alsnog een gevoel van huiselijkheid verbonden. De afgelopen tijd is er meer geskypet, gezoomd en genetflixt dan ooit tevoren. De daarvoor vereiste schermen zijn niet meer weg te denken uit onze huizen en onze interieurs. Hoe hebben ze deze plaats eigenlijk veroverd? Een theorie is dat ze reeds lang geleden zijn binnengesmokkeld in de vorm van vensters. Het interieur is volgens die theorie altijd gericht geweest op de opening, op het uitzicht naar buiten. Vervolgens voegden we aan de spaarzame openingen, kunstmatige vensters toe: eerst waren het tapijten, daarna schilderijen en later de eerste, lijvige televisietoestellen. En ten slotte computerschermen. Maar een beeldscherm is niet alleen maar een venster. Het is ook een camera; de camera van iemand anders, maar op onszelf gericht. De wereld in het beeldscherm is minstens zo nieuwsgierig naar ons, als wij naar die wereld. Zo komt het dat in onze behoefte aan vensters, ons leven inmiddels is volgestopt met camera’s, zodat anderen onze vertekende, door het beeldscherm opgelichte gezichten voortdurend in de gaten kunnen houden. We staren naar het scherm in de veronderstelling dat we naar de buitenwereld kijken, maar in feite kijkt de buitenwereld naar binnen en worden wij doorlopend geobserveerd.

80/167

KunstenaarErik de Bree, Geertje van de Kamp, Stefan Kasper, Vincent Uilenbroek, Miranda Stet

WerkKleurkunstplaten ‘flatten the curve’ (ongoing project) (2020)

Dimensies30 × 21 cm

Mediumpapier

InstellingHorizonverticaal

StadHaarlem

ToelichtingTijdens de lockdown-periode zochten we als culturele broedplaats verbinding met onze symphatisanten. Door het uitbrengen van een openbaar kleurkunstboek wilden we aanzetten om thuis te creëeren. Naast het maakproces helpt het kleuren eveneens om je focus in het nu te houden en te ontsnappen aan gedachtestromen. De kunstenaars van Horizonverticaal hebben een vrije interpretatie aangeleverd voor de kunstkleurplaten. Door de resultaten naast elkaar te presenteren verbinden we uiteenlopende interpretaties van de makers, van jong tot oud. Van grof tot verfijnd. Een bonte verzameling van werk, gekleurd in een huiselijke setting en gepresenteerd in onze tentoonstellingsruimte.

Foto: Thomas Roebers

81/167

KunstenaarBruce Cerew

Werkzonder titel (2017)

Mediumvideo

InstellingHumanity House

StadDen Haag

ToelichtingBruce komt uit Nigeria en raakte als kind verzeild tussen de kindsoldaten in Liberia en Sierra Leone. Hij draagt de indrukken van de oorlog nog altijd met zich mee. Het fragment van zijn getuigenis welke wij in de etalage zetten gaat over vrede. Over de vrede die hij heeft gevonden in zichzelf en beschrijft hoe hij alle kleine dingen in het leven leerde waarderen. Nu komen wij niet uit een oorlog -laten we dat ook niet vergeten-maar het leren waarderen van de kleine dingen heeft iedereen op haar eigen manier ongetwijfeld een paar keer meegemaakt in de afgelopen periode.

Unleash the Beast, Guido van Amelsfoort, iso Amsterdam

82/167

KunstenaarGuido van Amelsfoort

WerkUnleash the Beast (2019)

Dimensies120 × 150 cm

MediumCeramic, metal

InstellingISO

StadAmsterdam

ToelichtingUnleash the Beast teases and invites us to break the chains of our tight world. This piece has the rawness and playfulness of street culture where the artist, Guido van Amelsfoort comes from. It is a pinch of audacity and poetry, translated through fine crafts. The fence is made of ceramic with fine glazing; the Dracula’s figure is constructed out of a metal plate with a self-produced, powder-coating colouring. Humorous and provoking, we are invited to consider fear in a more light-hearted way, disturbing the regimented tone that has characterised recent times.

Foto: Kiki Petratou

83/167

KunstenaarCihad Caner

WerkThe Only Good Nation Is Imagination (2020)

Dimensies250 × 300 cm

MediumSite Specific Installation, Poster, Wallpaper, Graffiti

InstellingJOEY RAMONE

StadRotterdam

ToelichtingCihad Caner’s work refers to the (hi)story of the green marble platform behind the main podium of the United Nations' headquarters’ assembly hall in New York City. The work 'challenges' the memory of the marble slab, which bore witness to multiple incidents, the rise and fall of political leaders, and momentous thresholds of the past seventy years since it was brought from northern Italy in the 50's. What would happen if the green marble platform could talk, what would it say? To this end, Caner created an imaginary protagonist for a mocap CGI video with a non-linear narrative populated by fact-based incidents and fictional ones. In this case the sentence "The Only Good Nation Is Imagination" is written on a wall plastered poster depicting this iamginary protagonist. With ever-shifting political landscapes, existing forms of remembrance may be transformed or reinterpreted, or they may be altogether obliterated and new commemorative may emerge in their place. The work aims to constitute an exercise in memory and a testimony against forgetting. After all, remembering, as well as forgetting, is a highly politicized and social process.

Collectie Joods Cultureel Kwartier. Foto: Peter Cox

84/167

KunstenaarEli Content

WerkBeresjiet, het Paradijs (2013)

Dimensies260 × 400 cm

MediumDrukwerk en verf op krantenpapier, op kaasdoek

InstellingJoods Cultureel Kwartier

StadAmsterdam

ToelichtingBeresjiet betekent ‘In den beginne’ en met dit woord begint het Scheppingsverhaal in het bijbelboek Genesis. Ook de heropening van de musea en het op gang komen van het dagelijkse, openbare leven is een nieuw begin na een onzekere tijd. Het Joods Cultureel Kwartier markeert dit moment met een bijzonder werk van kunstenaar Eli Content. Content is gefascineerd door het Scheppingsverhaal. Met stempels en acrylverf geeft hij de schepping van de mens weer, omringd door planten, dieren, hemellichamen en de letters van het Hebreeuwse alfabet. De uitbundigheid van het werk wijst ons op de prachtige wereld om ons heen. Content gebruikt Israëlische kranten als ondergrond en verbindt hiermee het Scheppingsverhaal aan het hier en nu. Het kunstwerk dat Content in 2013 in opdracht van het Joods Historisch Museum maakte als ontwerp voor de loofhut in de Portugese Synagoge is tot 30 augustus te zien in de overzichtstentoonstelling van zijn oeuvre 'So Much I gazed on Beauty. Eli Content'.

85/167

KunstenaarKoen Theys

WerkArabian Nights III (2017)

Dimensies270 × 170 × 13 cm

Mediumsteengoed

InstellingKeramiekmuseum Princessehof

StadLeeuwarden

ToelichtingKoen Theys’ (1963) zicht op een Arabische stad is niet meer zo typisch feeëriek als die in de eeuwenoude vertellingen van Duizend-en-een-nacht. De sterren hebben plaatsgemaakt voor satellieten en vliegtuigen en de stad ligt in puin. Theys deelde zijn keramische werk op als een glas-in-loodraam. Daarmee plaatst hij zijn voorstelling nadrukkelijk in een actuele religieuze en politieke context. bruikleen van de kunstenaar, courtesy Galerie Keteleer, Antwerpen

Foto: Lotte van Stekelenburg

86/167

KunstenaarIwan Smit

WerkMetamorphosis (2020)

Mediummuurschildering

InstellingKersgallery

StadAmsterdam

ToelichtingOp 6 juni 2020 zal Iwan Smit een muurschildering maken in Kersgallery op de Lindengracht. Het thema van het werk is Unlocked/Reconnected. Op Instagram zal het gehele artistieke proces te volgen zijn. Metamorphosis Geef tijd de tijd en alles verzwaart. een verzameling ervaringen, verworden tot een gewicht te groot om te dragen. stilstand volgt onvermijdelijk. Geef tijd de tijd en uit stilstand vormt beweging. kleine klopjes worden opgevolgd door ritmisch schudden. momentum is geboren, veranderd maar niets vergeten. enkel vrij om verder te gaan. - Iwan Smit

Foto: Gerrit Schreurs

87/167

KunstenaarWinnie Teschmacher

WerkEnso (2016)

Dimensies8 × 35 × 35 cm

MediumOptisch glas, geslepen

InstellingKetelfactory

StadSchiedam

ToelichtingEnso - De cirkel van oneindigheid, eenvoud, al het begin en al het einde. Leegheid met volheid, alle zichtbare dingen, alle onzichtbare dingen. Om te beginnen en om te eindigen... De cirkel van het leven. Iets waar het in deze tijd nog duidelijker om gaat.

Collectie Kröller-Müller Museum, Otterlo. Foto: Victor Nieuwenhuijs

88/167

KunstenaarBruce Nauman

WerkWindow or Wall Sign (1967)

Dimensies150 × 140 cm

Mediumneonbuis

InstellingKröller-Müller Museum

StadOtterlo

ToelichtingWindow or Wall Sign hing aanvankelijk voor het raam van Bruce Nauman’s atelier in een winkelstraat in San Francisco. Op het eerste gezicht een gewone neonreclame, maar met een uitdagende tekst: ‘The true artist helps the world by revealing mystic truths’. De tekst is niet zozeer een onwrikbare stelling, als wel een vraag aan de beschouwer die zelf zijn standpunt moet bepalen. Is deze stellige uitspraak juist of is het een cliché? Is het Nauman ernst of steekt hij de draak met deze door hem geponeerde waarheid? Nauman verpakt zijn dubbele boodschap in een spiraal: aloud symbool van oneindigheid. De vragen die hij oproept over de rol van de kunst en van de kunstenaar blijven altijd relevant en zullen nooit definitief worden beantwoord. Daarom hangt Window or Wall Sign al vanaf de aankoop in 1977 in de entreehal van het Kröller-Müller Museum, als boodschap aan de bezoeker.

89/167

KunstenaarJaqueline Machado de Souza

WerkUit de serie ‘Futuros’ (1998)

Dimensies105 × 170 cm

MediumFotografie

InstellingKunstcollectie Zuyderland MC

StadHeerlen

ToelichtingZoals alle andere ziekenhuizen was ook ons ziekenhuis voor een groot gedeelte ‘op slot’. Patiënten mochten geen bezoek ontvangen, veel poli’s waren gesloten en aan de mensen van kantoor werd gevraagd om thuis te werken. ‘De kunstwerken hangen er eenzaam en verlaten bij’, zei een patiënt tegen mij, tijdens een spaarzaam moment dat ik toch in het ziekenhuis moest zijn. Het duurde twee dikke maanden en toen, weliswaar heel langzaam, ging de wereld weer open. De kunst in Zuyderland zag weer mensen die hen vragend aanstaarden en ze werden bekeken alsof ze voor het eerst aan de wanden hingen. Niet alleen de mensen werden weer met elkaar verbonden, de kunst verbond hen ook. Ze kreeg weer haar functie terug. De wereld ging open. Dit alles zie ik vooral terug in dit werk van Jaqueline Machado de Souza. Het komt uit haar fotoreeks ‘Futuros’, een plaats in Brazilië, haar geboorteland. Deze foto, te zien in het kenniscentrum van Zuyderland MC Heerlen, toont de fanfare die op straat haar kunde etaleert. Er klinkt weer trompetgeschal. Mensen zijn hun huizen uitgekomen om samen te zijn. Vriendschappen worden herbevestigd, verhalen worden uitgewisseld en er wordt gedanst en gefeest op de muziek die de fanfare de lucht in blaast. We hebben iets overwonnen. We zijn weer van het slot af. We vieren feest. tekst: Arno Sijben, kunstcoördinator Zuyderland MC

Foto: Aalt van de Glind (video-still)

90/167

KunstenaarKarel van der Eijk

Werkzonder titel (2020)

Mediummixed media

InstellingKunstenlab

StadDeventer

ToelichtingKunstenlab viert haar heropening met een speciale performance van (geluids)kunstenaar Karel van der Eijk. In het weekend van 13 en 14 juni voert Karel van der Eijk voor de entree van het Kunstenlab meerdere malen een performance uit. Vanaf 15 juni zal een video-registratie van de performance te zien zijn in het Kunstenlab. Kunstenlab werkt vaker samen met Karel van der Eijk. Van der Eijk weet als geen ander van waardeloos plastic materiaal gigantische en imponerende opblaasbare beelden te maken die direct reageren op de ruimte. Vaak gaan ze een interactie aan met de toeschouwer, of de bezoeker moet het werk zelf in gang zetten. Steeds vaker is Karel van der Eijk zelf onderdeel van zijn werk in een performance. Voor Kunstenlab creëert hij voor de bezoeker een nieuwe toegang om zo, aangenaam verrast, de tentoonstellingsruimte te betreden. Het geluid completeert het geheel en maakt zijn werk een totaalbeleving.

Courtesy Galerie Fons Welters

91/167

KunstenaarTom Claassen

WerkUdense vogels (2010)

Dimensies100 × 250 cm

Mediumpolyester

InstellingKunsthal KAdE

StadAmersfoort

ToelichtingIn 2010 toonde Kunsthal KAdE (toen nog aan het Smallepad) een solo van Tom Claassen. Met onder meer een groot vloersculptuur van zandleeuwen, de Lavatory cubicals, een konijn op het dak en voor de deur een paard. Deze Udense vogels bevonden zich eerst in de entree van het Smallepad maar zijn in 2015 meegevlogen naar de nieuwe locatie op het Eemplein. Hier hebben ze zich - opnieuw in de entree - op een stok genesteld, knus bij elkaar, het nieuwe normaal van de 1,5 meter afstand met waardigheid trotserend.

Nazif Lopulissa, At least you can smile, 2020. Kunsthal Rotterdam ©Fred Ernst

92/167

KunstenaarNazif Lopulissa

WerkAt least you can smile (2020)

Dimensies300 × 100 cm

MediumPolyester doek

InstellingKunsthal Rotterdam

StadRotterdam

ToelichtingKunsthal Rotterdam stelt voor Unlocked/Reconnected de acht vlaggenmasten aan de Westzeedijk ter beschikking aan de Rotterdamse kunstenaar Nazif Lopulissa (1991). Na zijn eerdere deelname aan het talentontwikkelingsprogramma Kunsthal Light in 2018 maakt Lopulissa een werk ter gelegenheid van de heropening van het culturele leven in Nederland, na een maandenlange sluiting in coronatijd. 'At least you can smile' presenteert een kleurrijk, poëtisch en optimistisch beeld, voortkomend uit Lopulissa’s persoonlijke beleving van de lockdown. In zijn atelier ervaart hij altijd al ruimte voor rust en reflectie. Voor hem voelde het thuisblijven en thuiswerken daarom al snel als normaal. Nu ook de wereld om hem heen bijna tot stilstand is gekomen, realiseert hij zich des te meer dat de mens niet gemaakt is voor de snelheid van ons bestaan. Drukke banen dicteren ons dagelijkse ritme, we worden opgeslokt door onze bezigheden waardoor we zicht verliezen op de essentie van het leven. Lopulissa merkt op dat veel mensen om hem heen in eerste instantie juist onrustig worden op het moment dat het lawaai van hun haastige leven stilvalt. Ons dagelijks leven wordt plotseling uitgekleed tot de essentiële zaken en bezigheden en er zijn gevoelens van onzekerheid en angst. Naarstig gaat men op zoek naar andere activiteiten om zichzelf te vermaken of misschien wel gerust te stellen. De gedwongen pas op de plaats zorgt er volgens de kunstenaar voor dat we opnieuw gaan kijken naar de gewoontes van alledag die we al lang niet meer bewust uitvoeren. Het overwegend positieve gevoel wat Lopulissa de afgelopen periode heeft ervaren, vertaalde hij naar een optimistisch en uitnodigend beeld. Hoe je leven ook is teruggedrongen tot de basis, je kunt tenminste vriendelijk en solidair zijn ten opzichte van je medemens. Lopulissa is hoopvol dat velen de afgelopen weken tot eenzelfde besef zijn gekomen en dat dit een positieve uitwerking heeft op ons dagelijks leven in het ‘nieuwe normaal’.

93/167

KunstenaarTimo van Grinsven

WerkWOW NOBODY CARES!!! (2017)

Dimensies6 × 4 cm

MediumLinoleumdruk in klei met ijzeroxide

InstellingKunstruimte Het Langhuis

StadZwolle

ToelichtingTimo van Grinsven on Instagram: “Crazy times call for lovely actions! After giving away free birdhouses to birds I saw a dear colleague of mine selling super nice works for a super nice price! For the love of Art I’m copying the idea and doing the same. I will take part in the #artistsupportpledge. Meaning that when I sell eight works I will buy a work from another artist. In this way artists are supported by other artists in difficult times.” https://www.instagram.com/p/CAIi0ESlEfq/ Vanuit Kunstruimte het Langhuis willen we deze actie van Van Grinsven ondersteunen in deze ook voor kunstenaars onzekere tijden. De tekst op het werk spiegelt in zijn uitroep om betrokkenheid een wereld in crisis.

94/167

KunstenaarGer Dekkers

WerkGrass between concrete blocks (1990)

Dimensies100 × 70 cm

Mediumfotografie

InstellingKunstuitleen Utrecht

StadUtrecht

ToelichtingEen verandering in perspectief. Dat is wat de afgelopen 'Corona' periode ons heeft gebracht en wat we hopelijk ook allemaal meenemen in de tijd die voor ons ligt. We zijn gedwongen om onze blik te veranderen en anders te gaan kijken en denken over de manier waarop we ons leven en onze wereld hebben ingericht. Wat is er voor jou veranderd en wat neem je mee? Het werk van Ger Dekkers (1929) gaat over de invloed van de mens op het landschap. De verschuiving van het perspectief en daarmee ook de focus op de verandering. Dit is nu meer dan ooit van toepassing.

Foto: Tatiana Uzlova

95/167

KunstenaarTomáš Libertíny

WerkBust Chair (2013)

Dimensies75 × 63 × 71 cm

MediumStatuario Altissimo (marble)

InstellingLakeside Collection / Rademakers Gallery

StadRotterdam

ToelichtingDe 'Bust Chair' is onderdeel van een openbaar kunstproject, 'New Acropolis', waarbij 12 gebeeldhouwde stenen stoelen in een cirkel met een diameter van 7,5 meter zullen worden geplaatst, waardoor een onderlinge afstand van 1,5 meter ontstaat. De stenen zijn afkomstig uit steengroeven uit verschillende delen van de wereld. De beeldhouwwerken zijn bedoeld voor plaatsing in de natuur, voor een publiek om met elkaar te verlangzamen, na te denken en mogelijk met elkaar te converseren. Lakeside Collection en Rademakers Gallery hebben de artistieke intenties van het project in het kader van de landelijke tentoonstelling Unlocked/Reconnected omarmd en ondersteund. De ‘Bust Chair’ en het prototype zijn in Rotterdam bij Villa Lakeside geplaatst. De kunstenaar, Tomáš Gabzdil Libertíny, heeft de unieke ligging van de natuur in een rustige omgeving op zichtlocatie naast de drukke snelweg A13 gebruikt om een reeks van interviews af te nemen. Er worden 12 gasten uit de Nederlandse kunstwereld uitgenodigd om deel te nemen aan een serie van documentaires over de kunsten in de periode tijdens en na COVID-19, genaamd ‘The Bust Chair Conversations’. Na deze eerste periode zullen de kunstwerken worden verplaatst naar Amsterdam, Loods 6.

Courtesy LAM museum

96/167

KunstenaarKira Fröse

WerkAncient superfood (2019)

Dimensies148 × 38 × 36 cm

MediumKeramiek, spuitverf, plastic, suiker, automaat

InstellingLAM

StadLisse

ToelichtingWat is thuis voor jou? Is dat je huis, je familie, of je herinneringen? Kunstenaar Kira Fröse kocht deze snoepautomaat vanuit een gevoel van nostalgie, een herinnering uit haar jeugd. Het deed haar denken aan de camping in Nederland waar ze als kind vaak met haar familie de zomer doorbracht. Een tweede thuis om vakantie te vieren. Vanaf vandaag staat het nostalgische apparaat in het LAM museum, het gloednieuwe kunstmuseum op Landgoed Keukenhof in Lisse. Op de camping waren dit soort snoepautomaten altijd te vinden. Je hebt ze vast wel eens gezien, buiten bij een supermarkt of bij de ingang van het zwembad. De automaten waren gevuld met kauwgomballen waar ook een speeltje bij zat. En daar ging het natuurlijk om. Hoe vaak ze het ook probeerde, het lukte Kira nooit om het leukste speeltje te krijgen. Ondertussen had ze wel veel meer kauwgom dan ze op kon. Voor Ancient Superfood heeft ze al die extra kauwgom terug in de automaat gestopt. Zou het nu nog lukken om eruit te krijgen wat je wil? In haar werk combineert Kira het onbekende altijd met iets herkenbaars. In dit geval dus iets uit haar jeugdherinneringen. Ze haalt inspiratie uit alledaagse voorwerpen, zowel in huis als daarbuiten. Hoe kijk jij naar je huis nu je er zoveel tijd in hebt doorgebracht?

Foto: Steven van Welie

97/167

KunstenaarCornelius Rogge

WerkZieleschepen (2014)

Mediumijzer, lak, cortenstaal

InstellingLandgoed Anningahof

StadZwolle

ToelichtingGolfbewegingen kunnen veel beroering en onrust met zich mee brengen. Na een diep dal komt vaak het herstel in zicht. Let’s hope. 

Courtesy Emily Kocken

98/167

KunstenaarEmily Kocken

WerkSpheres Nº2 (2018)

Dimensies90 × 90 cm

Mediuminkjet print op 250g zijden papier

InstellingLauwer

StadDen Haag

Toelichting"De Spheres staan voor een universum, maar elk werk is ook een soort kaart: je kunt het oprollen en meenemen," zegt Emily Kocken. Vanaf 23 mei toont Lauwer de online tentoonstelling 'Emily Kocken - Spheres' parallel aan een fysieke fototentoonstelling van Hanna Mattes, bekend uit FD Beeldverhalen. Kocken, multi-disciplinair kunstenaar en auteur van het Kunstgeschenk afgelopen Museumweek , werkt al heel lang met cirkels. " Het gefragmenteerde dat mij eigen is wordt hierin verbonden. Het is bijna een lasso waarin ik dat allemaal kan vangen." De keuze om Spheres Nº2 bij Unlocked/Reconnected te tonen heeft te maken met deze woorden; het belichaamt het idee van verbondenheid.

Foto: Jeroen Dijkstra, Livingstone Gallery

99/167

KunstenaarKlaas Gubbels

WerkJe t’aime (2008)

Dimensies183 × 132 × 30 cm

Mediumcorten-staal

InstellingLivingstone Gallery

StadDen Haag

ToelichtingLivingstone gallery heeft het werk Je t'aime van Klaas Gubbels gekozen als centraal werk. “De koffiepot van Gubbels is bijna vergelijkbaar met een nationaal symbool, want vrijwel iedereen (ver buiten de grenzen van het kunstcircuit) herkent het beeld.” Zó werd het werk van Gubbels omschreven in de catalogus bij de tentoonstelling ‘Meer dan rood, wit en blauw’ in Gemeentemuseum Den Haag. Deze twee ketels op tafel symboliseren de nieuwe saamhorigheid; ik hou van je, maar wel met een beetje afstand! Het werk staat vanaf 1 juni in onze etalage, voor iedereen 24 uur per dag te zien.

Courtesy Jhonie van Boeijen

100/167

KunstenaarJhonie van Boeijen

WerkBetter Safe Than Sorry (2020)

Dimensies135 × 100 cm

MediumOlieverf op linnen

InstellingLOGMAN

StadUtrecht

ToelichtingAan het begin van de Intelligente Lockdown ontstond er een enorme run op boodschappen. Alles werd naar binnen gesleept, houdbaar maar ook alle versproducten, met het gevolg…lege winkels en later die week rottende groentes in koelkasten omdat er veel te veel was ingekocht. Jhonie van Boeijen maakte die eerste weken van de lockdown foto’s van haar boodschappentas en componeerde zo haar eigen voedselbank. Jhonie van Boeijen schildert hyperrealistisch.

LUMC collectie. Foto: Gert Jan van Rooij

101/167

KunstenaarMelanie Bonajo

WerkModern Life of the Soul (After the afterlife) (2007)

Dimensies91 × 66 cm

MediumC-print

InstellingLUMC Collectie

StadLeiden

ToelichtingDe foto Modern Life of the Soul is gebaseerd op het idee dat de toenemende technologische ontwikkelingen ons steeds meer vervreemden van ons zelf. Melanie Bonajo onderzocht voor deze serie de leefwijze van een groep mensen die zich uit de westerse samenleving heeft teruggetrokken en zelfvoorzienend in een bos op de oostgrens van Polen leeft. Deze mensen geloven dat de mens uit planten zijn voortgekomen en uiteindelijk in een plant zullen regenereren. Zij geloven in een toekomst gebaseerd op 'regressie'. Met deze serie plaatst Melanie Bonajo een kritische kanttekening bij het Westerse idee van vooruitgangsdenken. De foto past goed bij de situatie waarin de huidige mens zich bevindt als gevolg van de coronacrisis. Door Covid 19 worden we opgeroepen na te denken en stil te staan bij wat belangrijk voor de wereld is. Welke keuzes we moeten maken voor een betere en groene wereld. Het vooruitgangsdenken zal niet leidend meer zijn.

102/167

KunstenaarThierry Oussou

WerkDJOKOHOTO (2020)

Dimensies152 × 175 cm

Mediummixed media on paper

InstellingLumen Travo Gallery

StadAmsterdam

ToelichtingIn his artistic practice Thierry deals with questions about authenticity, history, heritage and visibility._Through his use of various media including painting, sculpture and video, he brings re_ection to this moment, crafting probing yet poetic commentaries on the threads that link the past and the future. Oussou has produced a series of new ink, acrylic and oil-bar works on paper that capture his responses to living and working in Johannesburg, and the visual, aural and psychic impact of this time spent in the city. Distorted _gures, faces, objects, and symbols _oat freely against the dark background of the paper. Much of Thierry’s work is inspired by the observation of his environment, from chalk markings recording remittances on the walls of his grandfather’s room, to charcoal drawings of children playing in his hometown of Allada, Benin and other places where he has travelled. Thierry is interested in commonplace, everyday drawings - drawings that are barely noticeable yet ubiquitous. These drawings highlight the universality of drawing, as a shared visual language of expression. Oussou was born in 1988 in Allada, Benin, where he founded the art studio Yè; he continues to give workshops on arts and visual culture in schools and cultural institutions across Benin. He has participated in residencies at the Rijksakademie, Amsterdam (2015), and Dokoutin, Brussels (2014). Thierry exhibited at the Dakar Biennale in 2014 and at the Berlin Biennial in 2018. He will partecipate at the 21st Contemporary Art Biennial Sesc_Videobrasil in October 2019.

103/167

KunstenaarTim Bruggeman

WerkHet Behaaglijke Huis (13) (2020)

Dimensies33 × 25 cm

Mediumpigment print op Hahnemühle Fine Art Museum Etching

Instellinglxhxb

StadEindhoven

Toelichting'Het Behaaglijke Huis' van Tim Bruggeman is een serie van 25 werken die hun oorsprong vinden in een artikel uit 1939 over 'Das Berghof', het vakantieverblijf van Adolf Hitler nabij de Oostenrijkse grens. Dit artikel leest als een romantische lofzang op de huiselijkheid van ‘het Berghof’ en is geïllustreerd met een aantal foto's van het lege interieur, enkel bewoond door een schare bloemstukken. Deze bloemstukken, vaak slechts enkele millimeters groot, werden door Bruggeman op zeer hoge resolutie gescand en vervolgens gedrukt op het formaat van het oorspronkelijke tijdschrift. Het contrast tussen het bloemstuk als onschuldig interieurobject en de gruwelijke geschiedenis die vastkleeft aan de woning zorgt voor een kortsluiting. Het werk kan gelezen worden als een kritiek op de recente ideologische cultuurstrijd waarbij kunstenaars worden ingeschakeld om de Vlaamse identiteit mee vorm te geven. Ondanks de thematische vraagstukken die het werk van Bruggeman aankaart, fungeert het werk ook in het meest basale opzicht als een eenvoudig bloemstuk ter verfraaiing van de wereld.'

Foto: Mieke Wegdam

104/167

KunstenaarKeetje Mans

WerkPot (2020)

Dimensies180 × 135 cm

Mediumacryl op canvas

InstellingMarres

StadMaastricht

ToelichtingMarres koos voor het schilderij Pot van de kunstenaar Keetje Mans als een viering van de intieme huiselijkheid en tegelijk als beginpunt voor de wereld van de seksuele fantasie die onderwerp is van de huidige tentoonstelling 'Yes, Please!'

Foto: Anne Lakeman

105/167

KunstenaarAsefeh Tayebani

WerkPrecious Burden (2019)

MediumInstallatie bestaande uit drie objecten, diverse materialen

InstellingMediamatic

StadAmsterdam

ToelichtingEen mentale handicap is niet zichtbaar. Dat maakt het moeilijk om uit te leggen hoe het is om een mentale beperking te hebben. En dat terwijl het juist voor mensen met een neurologische aandoening ontzettend belangrijk is dat ze hun – soms net wat afwijkende – behoeften kunnen communiceren. Asefeh Tayebani, gediagnostiseerd met autisme, creëerde drie voorwerpen die het publiek in staat stellen om te ervaren hoe het is om autistisch te zijn. Een kijkje door een speciale verrekijker om oogcontact te vermijden of het opzetten van een elektrode-helm, laten je plaatsnemen in de zintuigelijke wereld van Asefeh en andere mensen met een vergelijkbare beperking. Zodat ook zij het gevoel hebben dat ze er mogen zijn. De werken zijn elke vrijdag om 16:00 te ervaren tijdens de Open Tour (reserveren via onze website). Daarbuiten zijn de werken ook te bewonderen, maar zonder ze aan te raken.

106/167

KunstenaarFortuyn/O’Brien

WerkCave Canem I en II (Bulldog en Hazewindhond) (1993)

Dimensies195 × 90 × 130 cm

Mediumkeramiek en glazuur

InstellingMinisterie van Buitenlandse Zaken

StadDen Haag

ToelichtingDe twee honden van Fortuyn/O’Brien houden de wacht in Rome. Ze zijn maximaal opgeblazen en overgoten met een glazuur die doet denken aan vloeibare chocolade. Ze kijken de straat op vanaf het dak van de ambassade. Ondanks de titel “Cave Canem”, “pas op voor de hond” zie je een vriendelijke bulldog en een alerte hazewinhond. De honden, en de manier waarop ze zijn opgesteld, zijn het symbool voor huiselijkheid, gezelligheid. De passerende Nederlander zal ze herkennen als typisch Hollandse decoratie die te vinden is in een vensterbank of op een schouw. De plekken in het huis waar herinneringen verzameld worden en waar huis meer thuis wordt. Oorspronkelijk werden deze hondjes mee naar huis genomen door de Nederlandse vissers die bij de Shetlandeilanden op haring viste. De in Steffordshire gemaakte beeldjes werden uiteindelijk ook voor hen het symbool van thuis.

Foto: Eva Broekema

107/167

KunstenaarMirthe Dokter

WerkHet Volk der Introverten (2020)

MediumEen installatie van hoofdjes van klei

InstellingMuseum Arnhem in De Kerk

StadArnhem

ToelichtingHet Volk der Introverten is een groeiend kunstwerk van hoofdjes ter grootte van een handpalm, geboetseerd uit klei, dat Mirthe Dokter samen met fysieke en virtuele bezoekers van de tentoonstelling City Life van Museum Arnhem tot stand brengt.  In ieder mens huist introversie, maar in deze tijd wordt dat vooral geassocieerd met zwakte, niet mee kunnen met het snelle stadse ritme. Hoe harder je roept, hoe meer ruimte je krijgt in de wereld waarin we leven. De mensen die daardoor in de verdrukking raken, verstoppen zich stilletjes in de kieren van de maatschappij. Met dit werk plaatst Mirthe de introverte, ‘ongeziene’ mens op de voorgrond. Juist in het introverte huist de durf om afstand te nemen van gewoontes, om in te leveren en te veranderen. En nu we allemaal binnen zitten en meer dan ooit op onszelf zijn aangewezen, onze hele manier van leven heroverwegen en ons afvragen hoe we verder willen, heeft dit werk grotere urgentie dan ooit.   Wekelijks kleit Mirthe met bezoekers in een speciale boetseerwagen voor De Kerk. Tijdens de sluiting bracht ze kleipakketjes rond bij Arnhemmers en bleef het volk dankzij online kleisessie groeien. De groeiende verzameling hoofdjes wordt in De Kerk tentoongesteld. Museum Arnhem in De Kerk, de tijdelijke presentatieplek van Museum Arnhem. Het werk van Mirthe Dokter is t/m 23 augustus te zien in de tentoonstelling City Life, over leven en overleven in de steeds groter wordende stad.

108/167

KunstenaarJohan Tahon

WerkBattery (2002)

Dimensies215 × 80 × 47 cm

Mediumbrons

InstellingMuseum Beelden aan Zee

StadDen Haag

ToelichtingJohan Tahon (Menen 1965), werkt al ruim een kwart eeuw aan een solide oeuvre van voornamelijk mensbeelden in gips en keramiek. Zijn immer groeiende woud van vaak witte, hoog opgetrokken figuren houdt de toeschouwer een spiegel voor, biedt troost of bescherming. Sculptuur, bij voorkeur ambachtelijk vervaardigd, kan de toeschouwer een diepe artistieke ervaring bieden. Deze Battery, een vroeg beeld van de kunstenaar in brons, is engelachtig en tegelijkertijd sterk en stevig, met de voeten in de polen van de batterij.

109/167

KunstenaarIds Willemsma

WerkLevenspad (2020)

Mediumwilgenhout, iepenhout, essenhout

InstellingMuseum Belvédère

StadHeerenveen-Oranjewoud

ToelichtingOp Pinkstermaandag 1 juni om 12.00 uur opent Museum Belvédère weer de deuren. Die feestelijke gebeurtenis wordt gemarkeerd door een uniek gelegenheidsproject van kunstenaar Ids Willemsma, die ter plekke een locatie gebonden kunstwerk maakt. De veelzijdige Ids Willemsma (1949) draagt vooral klompen. Vanaf het begin van zijn kunstenaarsbestaan heeft hij ze altijd bewaard. Inmiddels heeft hij meer dan 150 versleten paren. Hij zal hiermee een looproute maken vanaf het parkeerterrein naar de ingang van Museum Belvédère. De looproute symboliseert een levenslijn en markeert tevens 50 jaar kunstenaarschap van een van de belangrijkste Friese beeeldhouwers. ‘Dat wilde ik eerst doen terwijl het museum gesloten was’, zegt de kunstenaar, ‘om ze een hart onder de riem te steken.’ In overleg met directeur-conservator Han Steenbruggen werd besloten om het ‘Pad van Ids’ te bewaren voor de heropening. Er zullen vele soorten klompen gebruikt worden. Willemsma maakt onderscheid tussen ‘gewone’ klompen, werkklompen (voor in het atelier) en zondagse klompen (die hij draagt bij exposities). Ze zijn gemaakt van wilgenhout, iepenhout of zelf gekapt essenhout. De klompenparen worden op anderhalve meter afstand van elkaar geplaatst, als een knipoog naar de coronatijd.

Edvard Munch, Twee meisjes bij een appelboom, 1905, Collectie Museum Boijmans Van Beuningen, Rotterdam

110/167

KunstenaarEdvard Munch

WerkTwee meisjes bij een appelboom (1905)

Dimensies131 × 111 cm

Mediumolieverf op doek

InstellingMuseum Boijmans Van Beuningen / Chabot Museum

StadRotterdam

ToelichtingWanneer de musea op 1 juni hun deuren weer openen, is ook het schilderij ‘Twee meisjes bij een appelboom’ van Edvard Munch sinds lange tijd weer te zien. Niet in Museum Boijmans Van Beuningen, maar bij de overburen, het Chabot Museum. ‘Twee meisjes bij een appelboom’ is typisch zo’n schilderij dat niet thuis hoort in een afgesloten depot, maar dat gezien moet kunnen worden door het publiek. Munch maakte dit schilderij in 1905 in het Noorse vissersdorp Åsgårdstrand. Hij had daar een (vakantie) huisje en schilderde mensen uit de omgeving. Het lijkt bijna alsof Munch door het schilderen van dit werk de jeugd en de schoonheid van zijn omgeving krampachtig vast probeerde te houden. Museum Boijmans Van Beuningen is het enige museum in Nederland dat een schilderij van de Noorse kunstenaar bezit. Het kunstwerk is van 2 juni tot en met 29 november te zien in de tentoonstelling ‘Kunst stelt alles voor’ in het Chabot Museum. In het najaar van 2021 is het werk te zien in het eerste publiek toegankelijke kunstdepot ter wereld, Depot Boijmans Van Beuningen. Sinds 2019 is Museum Boijmans Van Beuningen gesloten voor een grootschalige renovatie en vernieuwing. Tijdens deze Transit-periode trekt het museum de stad Rotterdam en de wereld in om publiek te raken met zijn internationale topcollectie. Acht buurlocaties in de Rotterdam hebben een unieke samenwerking onder de noemer ‘Boijmans bij de Buren’. Zo’n 500 topstukken vinden bij acht buurlocaties in elf verrassende tentoonstellingen een tijdelijke plek. Ook in het Cobra Museum in Amstelveen is deze zomer werk te zien van Museum Boijmans Van Beuningen in de tentoonstelling This is Surrealism!

Salvador Dalí, Mae West lippensofa, 1938, Collectie Museum Boijmans Van Beuningen, Rotterdam. Aankoop met steun van: Stichting Museum Boijmans Van Beuningen, Vereniging Rembrandt 2003

111/167

KunstenaarSalvador Dalí

WerkMae West lippensofa (1938)

Dimensies92 × 215 × 75 cm

MediumHout, wollen flanel, fatsoen en geelkoperen klinknagels

InstellingMuseum Boijmans Van Beuningen / Cobra Museum voor Moderne Kunst

StadAmstelveen

ToelichtingWanneer de musea op 1 juni hun deuren weer openen, is één van de publieksfavorieten uit de collectie van Boijmans, de Mae West lippensofa van Salvador Dalí, te zien in het Cobra Museum voor Moderne Kunst te Amstelveen. Het maakt deel uit van de tentoonstelling ‘This is Surrealism! - The Boijmans Masterpieces’. Dalí ontwierp deze bank voor zijn Engelse mecenas Edward James. De lippen van sekssymbool en filmster Mae West stonden model voor dit pikante meubel. Er zijn drie exmplaren van deze bank gemaakt, die onderling verschillend zijn. Het werk is in 2012 door Museum Boijmans Van Beuningen verworven en doordat het van textiel is, is het kwetsbaar en kan het niet permanent getoond worden. Deze zomer is het in het Cobra Museum te zien, van 1 juni tm 27 september. Vanaf het najaar van 2021 is het werk te zien in het eerste publiek toegankelijke kunstdepot ter wereld, Depot Boijmans Van Beuningen. Sinds 2019 is Museum Boijmans Van Beuningen gesloten voor een grootschalige renovatie en vernieuwing. Tijdens deze Transit-periode trekt het museum de stad Rotterdam en de wereld in om publiek te raken met zijn internationale topcollectie.

Collectie Museum Catharijneconvent

112/167

KunstenaarJacques Frenken

WerkBlauwe Madonna (1969)

Dimensies151 × 74 × 39 cm

Mediumkisten met fragmenten van neogotische Mariabeelden (ca. 1900), gips, hout en verf

InstellingMuseum Catharijneconvent

StadUtrecht

ToelichtingPop-art kunstenaar Jacques Frenken maakte dit beeld van vier madonna’s in reactie op het Tweede Vaticaans Concilie (1963), waarin besloten werd dat de katholieke kerk moest moderniseren. Zo werden veel negentiende-eeuwse beelden als kitsch bestempeld en uit de kerken weggehaald. Frenken verzaagde en beschilderde de verwijderde heiligenbeelden, en maakte nieuwe beeldcomposities met een eigen iconografie. In zijn ogen pasten deze beelden zo in de nieuwe kerkinterieurs. Museum Catharijneconvent presenteert deze madonna’s in het kader van het landelijke project Unlocked/Reconnected. Met dit project vieren we de solidariteit en verbondenheid tussen makers en instellingen in de kunst en cultuursector, en de herstart van het culturele leven. Museum Catharijneconvent koos voor dit Mariabeeld, omdat veel mensen zich verbonden voelen met en gesteund voelen door Maria. Pop Art artist Jacques Frenken made this statue of four Madonnas in response to the Second Vatican Council (1963), when it was decided the Catholic Church needed to modernise. This led many nineteenth-century images to be branded as kitsch and removed from churches. Frenken took these rejected religious statues, cut them up and created new visual compositions with a distinctive iconography. His intent was to make them suited to the new church interiors. Museum Catharijneconvent is presenting this work as part of the nationwide project Unlocked/Reconnected. This project celebrates the solidarity and connection between makers and institutions in the arts and culture sector, and the reopening of the cultural world. Museum Catharijneconvent chose this representation of the Virgin because many people feel connected to and supported by her.

113/167

KunstenaarMichiel Borstlap

Werkaudire et videre I (2017)

Mediumgeluidskunstwerk

InstellingMuseum de Fundatie

StadZwolle

ToelichtingPianist en componist Michiel Borstlap (1966), die vele internationale prijzen in de wacht sleepte, heeft in zijn ruim dertigjarige carrière steeds zijn hart gevolgd. Vooral in zijn unieke soloconcerten verandert hij het podium in een tekentafel om met klanken een wereld van schoonheid, avontuur en emoties te scheppen. Of zoals Borstlap het zelf zegt: ‘De schaduw tussen twee noten is een plek waar ik mij graag begeef’. audire et videre I is een 6-uur durende geluidssculptuur gemaakt door Michiel Borstlap in opdracht van Museum de Fundatie.

Foto: Marc de Haan

114/167

KunstenaarAnjet van Linge

WerkREQUIEM (2020)

Dimensies600 × 400 cm

Mediumhout

InstellingMuseum De Lakenhal

StadLeiden

ToelichtingBeeldhouwer Anjet van Linge, die tot enkele jaren terug in Leiden woonde, heeft tijdens de coronacrisis elke dag een kruis gehakt uit hout, waarbij iedereen via Instagram (@anjetvanlinge) aan dat kruis een intentie kon meegeven, zoals ‘Voor de schoonmakers die de spullen reinigen die wij niet meer willen aanraken’, ‘Voor de kinderen die niet begrijpen waarom alles anders is’ of ‘Voor degenen die dachten dat dit hen niet zou overkomen’. Dit veelzeggende beeld is twee weken lang op het voorplein van Museum De Lakenhal te zien en verhuist daarna naar de achterplaats van het museum, waar het tot 1 september blijft staan.

Courtesy Museum Haarlem

115/167

Kunstenaar

WerkWaar moeder met de thee klaarzit. Een veilige haven. (1900)

MediumWaterketel met deksel, nikkel op messing

InstellingMuseum Haarlem

StadHaarlem

ToelichtingMuseum Haarlem is een stadsmuseum dat met objecten zijn verhalen vertelt. Deze waterketel, ooit in gebruik door de Haarlemse familie Van der Steur, symboliseert bij uitstek het thema 'thuis'. Thuis waar moeder met de thee klaarzit. De plek die je het beste kent, waar je je veilig en beschut voelt. Een plek waar je, zelfs als je hem niet mag verlaten, toch het liefst wil zijn. Zet de ketel op en drink een kopje troost met ons.

116/167

KunstenaarFERDI

WerkMOTHERS’S INVENTION (1968)

Dimensies215 × 124 cm

MediumImitatiebont, schuimplastic en hout

InstellingMuseum Het Valkhof

StadNijmegen

ToelichtingMuseum Het Valkhof is open vanaf 21 juni, 2020. De keuze voor Mother’s Invention van Ferdi komt voort uit de hoge aaibaarheidsfactor die het werk heeft. Het belichaamt de universeel menselijke behoefte aan aanraking en geborgenheid. De sculptuur verbeeldt het domein van het moederschap: een toevluchtsoord, rustplek en een troon en staat in deze tijd symbool voor het museum als toevluchtsoord en plek waar troost, warmte en creativiteit te halen valt. Mother’s Invention is een van de ‘Horti-sculpturen’, die Ferdi in de jaren 1967-1968 maakte. Tijdens een reis door Mexico raakte zij gefascineerd door de tomeloze groeikracht en kleurenpracht van de natuur. De Horti-sculpturen ademen de geest van de jaren zestig: psychedelisch, grensverleggend, speels, kleurrijk, in de sfeer van popmuziek en flower power. In Ferdi’s kunstenaarschap klinkt ook de revolutionaire jaren zestig door, waarin de roep om meer openheid op politiek, sociaal en seksueel terrein steeds luider klonk. Met haar Horti-sculpturen verbeeldde Ferdi intimiteit en seksualiteit vanuit haar perspectief als vrouw. Deze zinnelijke en tegelijkertijd ludieke verbeelding sluit naadloos aan bij de taboedoorbrekende hoogtijdagen van de sixties.

Collectie Museum Kranenburgh. Foto: Michel Claus

117/167

KunstenaarPauline Eecen

WerkFlora (1955)

Dimensies230 × 59 × 59 cm

Mediumbrons

InstellingMuseum Kranenburgh

StadBergen NH

ToelichtingMuseum Kranenburgh in Bergen NH laat zijn bezoekers vanaf juni weer helemaal op adem komen. Zowel in het museum bij de tentoonstelling Lucht als buiten in zijn de sprookjesachtige beeldentuin en het weelderige groen van de directe omgeving. In de tuin vinden we Flora, zinnebeeld van het voorjaar. Ze symboliseert de ontspanning, viert het nieuwe leven en gaat weer naar buiten, vol hoop. Flora strekt haar armen uit, het gezicht naar de hemel gericht. Ze lijkt gevolg te geven aan Kranenburghs oproep voor deze zomer: Kom op adem, kijk omhoog! De sculptuur verblijft beurtelings binnen en buiten het museum. Kunstenares Pauline Eecen (Amsterdam, 1925) volgde haar opleiding aan de Rijksacademie van Beeldende Kunst in Amsterdam en woonde en werkte – met onderbrekingen – tot 1961 in Bergen. Daarna verhuisde ze naar Frankrijk waar ze nog steeds woont. Ze staat bekend om haar tot de verbeelding sprekende, bronzen mensfiguren. Tijdens de tentoonstelling Het Zalig Nietsdoen (2017) in Museum Kranenburgh was de kunstenares zelf aanwezig om Flora in de tentoonstelling te bewonderen.

118/167

KunstenaarLebohang Kganye

WerkPied Piper’s Voyage (2014)

Lengte3:26

Mediumanimatie

InstellingMuseum Rijswijk

StadRijswijk

ToelichtingOp het moment dat we het thema voor de Papier Biënnale 2020 vaststelden wisten we niet dat het begrip THUIS/HOME zo’n enorme lading zou krijgen. Het was al actueel, maar door de internationale lockdown waardoor thuis werken, thuis de kinderen les geven en je voornamelijk in huis vermaken, kreeg het een dimensie die buiten oorlogstijd nog nooit aan de orde is geweest. THUIS/HOME is een onderwerp waar nu iedereen op de wereld mee bezig is, niet alleen de thuislozen, de voortvluchtigen en staatlozen. Voor iedereen geldt nu meer dan ooit dat zij een veilig thuis nodig hebben. Lebohang Kganye is een van de 22 kunstenaars die vanuit een werk hebben gemaakt dat betrekking heeft op het thema THUIS/HOME. Als geen ander weet zij als Zuid-Afrikaanse hieraan invulling te geven.

Collectie Kunstmuseum Den Haag.

119/167

KunstenaarPiet Mondriaan

WerkKorenschoven in het veld (1892)

Mediumolieverf op karton

InstellingMuseum Villa Mondriaan

StadWinterswijk

ToelichtingDit schilderij lijkt in eerste instantie niet van Piet Mondriaan. De dik aangezette penseelstreken en het zonnige landschap doen wellicht meer denken aan Van Gogh. Toch komt dit schilderij van de hand van Mondriaan. Hij houdt zich hier nog keurig aan de regels van de schilderkunst. Het werk maakte hij dan ook toen zijn schilderscarrière in de kinderschoenen stond. Mondriaan heeft op het schilderij ook een erg zomers en Achterhoeks tafereel afgebeeld. Hij heeft het zo maar kunnen hebben geschilderd op een mooie zomerdag in augustus bij één van de vele akkers rondom Winterswijk. Het lijkt op die manier alsof Mondriaan je wilde zeggen: “Ga erop uit! Kijk eens wat het te bieden heeft.”

120/167

KunstenaarFrits J. Rotgans

WerkStart/landingsbaan 09-27, de Buitenveldertbaan, Luchthaven Schiphol (1967)

Dimensies100 × 200 cm

Mediumfotografie

InstellingNederlands Fotomuseum

StadRotterdam

ToelichtingDit werk maakte onze Collectiefotograaf Frits Rotgans in een tijd dat Schiphol nog net zo rustig was als het nu weer is. Voor de medewerkers van het Nederlands Fotomuseum heeft deze foto extra betekenis omdat deze gewoonlijk in onze kantine hangt, die we zo lang niet konden betreden. En waar we ook de komende tijd slechts met een beperkt aantal tegelijk gebruik van kunnen maken. De foto hing sinds de tijdelijke sluiting van de museum half maart voor het raam bij de entree. Als een vertrouwde vriend die even op het huis past terwijl de bewoners elders zijn. De foto hangt nu in de koffiebar van het museum.

Foto: Bogdan Bordeianu

121/167

KunstenaarStudiokunstenaars Nieuwe Vide

Werk(be)longing (2020)

MediumMixed Media

InstellingNieuwe Vide

StadHaarlem

ToelichtingNaast presentatie-instelling is Nieuwe Vide ook een broedplaats, met 25 studio's die gebruikt worden door kunstenaars en kleine creatieve bedrijven. In het werk (be)longing reflecteren de studiokunstenaars gezamenlijk op wat het betekent om ergens thuis te horen; een huis hoeft niet per se van stenen te zijn. Vanachter de studioramen laten we in een kleurrijk posterlint zien wat Nieuwe Vide allemaal in 'huis' heeft. Maar ons eigen stenen 'huis', Nieuwe Vide, gaat ook een onzekere toekomst tegemoet. Met (be)longing vragen we ook aandacht voor de precariteit van huisvesting, en het belang van ruimte voor kunst in de stad.

Courtesy Niels Post & Petra van Noort

122/167

KunstenaarPetra van Noort, Niels Post

WerkOn Spam, Comment Spam #91 #Sunset

Dimensies45 × 49 × 2 cm

MediumInkt op handgezaagde populierenmultiplex

InstellingNL=US Gallery

StadRotterdam

ToelichtingToen de lockdown van kracht werd waren Niels Post en Petra van Noort bezig met een serie kleine wandsculpturen waarin de Instagram landschappen van Van Noort worden gecombineerd met de spamteksten van Post. Tijdens het maken werd het werk opeens verrassend actueel met alle vakantie/reisplannen die nu niet door kunnen gaan.

Foto: Gert Jan van Rooij

123/167

KunstenaarJannemarein Renout

WerkA little muggy with spotty thunder (2015)

Dimensies147 × 105 cm

MediumArchival print op Canson Infinity, 3 mm dibond

InstellingNN Group

StadDen Haag

ToelichtingJannemarein Renout (1969) staat bekend om haar abstracte kleurenprints, met behulp van een kantoorscanner. Zij neemt dus een ouderwets kantoormedium mee naar buiten om nieuwe perspectieven en inzichten op te doen. Zo vervangt ze statische documenten met zoiets wispelturigs als het weer en dwingt ze de scanner om verschillende perspectieven aan te nemen. De titel van haar werk vertelt de kijker waar en wanneer de scan is gemaakt. Door de coronacrisis is het lastig om naar buiten te trekken en nieuwe perspectieven en inspiratie op te zoeken. Zo ook voor de medewerkers van NN. Met dit werk brengen we een stukje kantoor naar de buitenwereld, en komt de buitenwereld naar ons kantoor in Arnhem.

Foto: Rob Groot Zevert

124/167

KunstenaarJan Willem van Welzenis

Werkzonder titel (2020)

Dimensies260 × 380 cm

Mediumwandschildering

InstellingOmstand

StadArnhem

ToelichtingOmstand beschikt over een etalage aan de Thomas J. Witteroosstraat 16 in Arnhem. Het front van het gebouw bestaat voor het merendeel uit glas, het is ongeveer 7 meter lang en bijna 3 meter hoog. De binnenruimte is 1 meter diep en 's avonds verlicht. De achterwand van deze mini-ruimte wordt in gebruik genomen als plek voor wandschilderingen. De wandschilderingen zijn telkens tussen de 2 tot 4 maanden zichtbaar en worden dan vervangen door een nieuw werk van andere kunstenaar(s). Het spits wordt afgebeten in een samenwerkingsproject tussen de kunstenaars Jasper van der Graaf en Jan Willem van Welzenis. Beide maken een werk direct op de wand in de etalage. De schilders Van der Graaf en van Welzenis waarderen elkaars werk en werken non-figuratief, maar zien ook flinke verschillen: Van Welzenis werkt direct en expressief, Van der Graaf meer gepland. We vermoeden dat een samenspel van deze twee een boeiende combinatie gaat opleveren. Lijnen, vegen, klodders en krassen, verf die soms rechtstreeks uit de tube op het doek is gebracht: de schilderijen van Jan Willem van Welzenis (Oudewater, 1981) zijn pure abstractie. Het krachtige schildergebaar, energiek en bijna wild, is altijd zichtbaar. Voor hem is alles mogelijk, maar dit mogelijke vereist een structurering, de kunstenaar maakt voor zichzelf regels, deze regels komen uit hemzelf voort; regels zijn er om ermee te breken, om ze te overschrijden, om er bovenuit te stijgen. Vrijheid is een noodzaak voor de kunst, niet voor de kunstenaar. Zijn abstractie is een roep om vrijheid.

Courtesy OpenArtExchange

125/167

KunstenaarKingsley Ogwara

WerkSolidarity (2018)

Dimensies90 × 170 cm

MediumOil on canvas

InstellingOpenArtExchange

StadSchiedam

ToelichtingSolidarity is een van de blikvangers in de lopende solotentoonstelling 'Inside' van schilder / beeldhouwer Kingsley Ogwara (Luxemburg / Nigeria). Ogwara is gefascineerd door mensen en hoe zij worden gedefinieerd door hun relatie tot de gemeenschap waarin ze leven. Mensenmassa’s vormen voor hem geen bedreiging van het individu, maar eerder een warme, bevrijdende deken van solidariteit, die verschillende mensen met verschillende achtergronden laat zijn en hen verbindt in hun menselijke waarden en behoeften. In de afgelopen lock-downperiode vormde de fysieke massa plots een bedreiging voor het individu, maar werd deze in no-time vervangen door een warme deken van online solidariteit. Van gemeenschappelijke online Zoom-concerten vanuit individuele huiskamers, buurthulpgroepen via WhatApp, tot het gedeelde wekelijkse applaus voor de mensen uit de zorg. Onze individualistische samenleving hervond haar gemeenschapszin en solidariteit. Hopelijk blijven solidariteit en menselijke maat prominente waarden in de komende herstelperiode en breekt spoedig de dag aan wanneer we weer en masse leven en cultuur kunnen vieren.

Foto: Gui Mohallem

126/167

KunstenaarThierry Oussou

WerkWhat Is Left of the Sugar Cubes? (2019)

Lengte9:44

Mediumvideo

InstellingOude Kerk

StadAmsterdam

ToelichtingIn 2018 ging het Museu Nacional, het oudste wetenschappelijke instituut in Brazilië, in vlammen op. Het grootste deel van de collectie ging verloren. Meteen na de ramp kwamen wetenschappers samen om zoveel mogelijk uit de ruïnes te redden. Elders in dezelfde stad, Rio de Janeiro, stuitte men tijdens bouwwerkzaamheden in de jaren ’90 op een massagraf. Onderzoek wees uit dat het ging om de stoffelijke resten van tienduizenden mensen die in de achttiende en negentiende eeuw tot slaaf waren gemaakt, en vanuit Afrika naar Brazilië werden ontvoerd. De eigenaren van het stuk land besloten om er het Museu Memorial op richten, ter nagedachtenis aan degenen die hier omkwamen. Het uitgangspunt voor In What is Left of the Sugar Cubes? is het erfgoed dat deze twee musea respectievelijk verloren en bewaren. Met suiker als symbool voor de geschiedenis reflecteert Thierry Oussou op het collectieve, transatlantische aspect van de verzamelingen van beide musea. Hoe herinneren we en bewaren we? Uit de film blijkt dat het verleden ons blijft achtervolgen, zelfs wanneer de sporen ervan worden uitgewist of verwaarloosd.

127/167

KunstenaarMuseum of…

WerkAlmost Autonomous (2020)

Dimensies60 × 36 × 36 cm

Mediumoil paint tubes, birdcage

InstellingP/////AKT

StadAmsterdam

Toelichting'Almost Autonomous' was first shown in 2009, as part of in Between / Let’s make things Better at P/////AKT. Later on, the work became part of the collection of the newly founded Museum of…, which exhibited the work in an entirely different constellation: Museum of In Between meets L’art pour l’art (2017). Museum of… was founded in 2014 as an exhibition space, a museum, a work hidden in a no-man’s-land, that can only be found through its coordinates. A place for art and its viewer, shielded from the large audience. An initiative that does not engage with blockbusters and defies superimposed opinions. Museum of… is an artwork that can be discovered and savored in solitude and without any external influences, as a highly personal experience. The current location of Museum of… can be found through coordinates …. Museum of… organizes presentations that are based on its own collection, consisting of elements that have been on display or perhaps will be on display during past or future presentations. Museum of… considers itself free to use these elements in different combinations, to remove or add elements for the realization of new constellations in order to address and stimulate imagination as well as an alternative way of looking at art. For Unlocked/Reconnected Museum of… is presenting a recontextualized/adapted work from its active collection, addressing the specific circumstances of the art world at the moment.

videostill Marc van Dijk

128/167

KunstenaarPaleis van Mieris

WerkIt’s Only Natural (geveltentoonstelling) (2020)

Mediumdiverse media

InstellingPaleis van Mieris

StadAmsterdam

ToelichtingPaleis van Mieris maakt naar aanleiding van ‘Unlocked/Reconnected’ de gevelexpositie ‘It’s Only Natural’. De tentoonstelling bevat acht nieuwe werken die van 1 juni t/m 1 september op de façade van de Jan van Galenstraat 24 worden gepresenteerd. Gedurende deze periode zullen de werken blijven groeien en veranderen, als planten die het gebouw bedekken. Gaandeweg ontstaat een levend landschappelijk diorama, dat uitnodigt om te reflecteren over kunst en natuur, uit en thuis, binnen en buiten.  Paleis van Mieris is een collectief bestaande uit:  Esther Brakenhoff, Marc van Dijk, Barbara Dubbeldam, Maarten Schuurman, Ovidiu Spaniol, Sander ter Steege, Vincka Struben, Steffen Vogelezang

129/167

KunstenaarJochem Rotteveel

Werkzonder titel (2019)

Dimensies240 × 170 cm

Mediumtape op hout

InstellingPARK

StadTilburg

ToelichtingNa de duo-presentatie Let's Stick Together van Ien Lucas en Jochem Rotteveel gaven we Jochem Rotteveel eind 2019 de opdracht om onze voordeuren te bewerken zodat deze meer aandacht zouden trekken. De deuren waren de afgelopen maanden gesloten. Gelukkig mogen ze nu weer open. Het is het eerste wat je ziet als je PARK bezoekt, vandaar dat we dit werk graag symbool laten zijn voor de hernieuwde openstelling.

Pim Voorneman, Entre ’21, #3 La Calisto (fragment), 2020

130/167

KunstenaarPim Voorneman

WerkEntre ’21, #3 La Calisto (2020)

Mediumruimtelijke installatie

InstellingParts Project

StadDen Haag

ToelichtingEntre ‘21 (Frans voor 'tussen') is een kunstwerk/installatie speciaal gemaakt voor Parts in het kader van het landelijke project Unlocked/Reconnected. De overgangsperiode van 'gesloten' naar 'open' voor kunstinstellingen in de Covid-19 crisis. De installatie refereert naar de fysieke binnen-en buitenruimte, naar de hernieuwde openstelling van de ruimte en de actualiteit. Entre '21 is opgebouwd uit: zand, glas, vuur, geluid en gedrukte tekst. In deze materialen en bestanddelen zit ook transformatie besloten.

131/167

KunstenaarAmparo Sard

WerkPrecarious reactions [Half hand in/out] (2020)

Dimensies5 × 22 × 8 cm

Mediumpolyurethane

InstellingPHOEBUS Rotterdam

StadRotterdam

ToelichtingFrom 1990 the artist Amparo Sard uses a refined technique of perforating paper. In series of these reliefs a female figure in a lace dress elegantly leads the observer of the work along episodes of the artists life. The resemblance with the artist is striking. And there seems to be some acting going on, which gives these works an extra tension. These works are included in many important private and museum collections. Over the years there is an upscaling; also large scale sculptures in fibreglass and polyurethane appear. A boat, a half boat with holes.. very daunting. And huge perforated hands and arms that embrace each other to form a crown, which for Amparo also is a ‘Lifebuoy’ with reference to ‘Caring for’.. ‘Crown’, ‘Lifebuoy’ and ‘Caring for’ – in the time of ‘corona’, that is as if the artist sensed in advance the pandemic we now are living with. Larger scale works often intensify the feeling they inhabit. Also there is more and more focus on essential feelings, and on a search for intuition. In Phoebus Rotterdam, in 2018, we did the exhibition ‘Slowly through water’. To Sard, moving slowly and heavily through the water, brings one in the end to sense what really matters. In the Dutch exhibition project ‘Unlocked/Reconnected’ we are now showing the recent sculpture, ‘Precarious reactions [Half hand in/out]’. In it, the sculpture of a hand lies on a table. The fingers and a part of the hand form a partial self portrait of the hand of the artist in white polyurethane – with all caracteristics of Greek Verismo. Whereas the second half of the hand consists of black polyurethane. The white part of the hand seems to be crawling out of a dirty gook; and seems to refer to the dark, the literally and figurative not understood background of, or what is behind, the perforated work. Amparo continues, both in the past and in recent works, and particularly in this work, in the realm of the sublime in which beauty and repulsion meet.

132/167

KunstenaarPeter Jordaan

Werkzonder titel (2005)

Dimensies81 × 50 cm

Mediumzeefdruk op hout

InstellingPlaatsmaken

StadArnhem

ToelichtingDit opmerkelijke beeld staat altijd bij ons op kantoor. Het is een nep haardvuurtje, gezeefdrukt op heel precies uitgezaagd hout. Het is gaandeweg bij het ‘Plaatsmaken’ gevoel gaan horen. We zetten het af en toe ergens anders neer, maar als iemand het kwijt is breekt er paniek uit en moeten we het weer in diens buurt zetten. We zijn eraan gehecht. Iets met warmte die je graag voelt in combinatie met de techniek waar we van houden. Peter Jordaan heeft het gemaakt voor een etalageproject in Nijmegen ergens rond 2005. Vroeger stond het op de plek waar de haard was, in ons oude pand aan de Emmastraat. In 2012 zijn we verhuisd naar een pand zonder haardplek. Dit werk doet ons om die reden ook denken aan de oude plek, het oude Plaatsmaken, het grote pand met het spook op zolder. Nu zijn we veel efficiënter ingericht, het haardvuur staat nu gewoon naast de centrale verwarming.

Foto: Andjela Vidic

133/167

KunstenaarDaan Müller

WerkFlew, Sergej's Servings, Cherry's void (2020)

MediumCeramics, dried pomegranate, finger nails, found objects

InstellingPlatform LivingRoom

StadRotterdam

ToelichtingDaan Muller's shrines are displays of time passing and the processing of information.

134/167

KunstenaarDaniel Sturgis

WerkWe Work Together 5 (2020)

Dimensies153 × 213 cm

Mediumacrylic on canvas

InstellingPS Projectspace

StadAmsterdam

ToelichtingSturgis is interested in investigating the limitations of modernist formalism whilst using the formal modernist language of abstraction. As such he is interested in how painting can adhere and depart from known positions simultaneously. His paintings and works on paper question the notion of an isolated or detached style of formalism by recognising that such a language can never be outside of culture and histories. His work references this through their use of material and visual quotation. In WE WORK TOGETHER the central composition of the circle and the square nods to the classicism and schema of Vitruvian Man, but the works references are never explicit. Likewise, the paintings are not concrete or mathematically set up. Rather they should be seen as provisional and approximations. Elements in one work allude to other paintings or representation in a broader ‘culture’ through their use of the language of art, design, animation and web aesthetics. The paintings which are made slowly in acrylics by hand seem to comment on more industrialised forms of production. Formally elements in the works can be seen to be mistranslated or to shift or be in slightly the wrong place or context. They allow your mind to have permission to associate, to correct, to straighten the way that they are drawn or balanced, or imbalanced. These distortions are welcomed as the paintings – together and individually – are forthright, open and accepting to difference.

Foto: André Blokdijk

135/167

KunstenaarJac. Jongert

WerkDe Morgen (1914)

Dimensies76 × 66 cm

Mediumaquarel

InstellingPurmerends Museum

StadPurmerend

ToelichtingSchilder, ontwerper en illustrator Jac. Jongert (1883-1942) maakte de aquarel 'De Morgen' als voorstudie van een serie allegorische muurschilderingen voor het gebouw 'De Vooruit' in Purmerend: De Morgen, De Dag, De Avond en De Nacht. Dit werk werd in de huidige lijst aangekocht door de bekende Purmerendse architect J.J.P. Oud, ontwerper van De Vooruit. Jongert’s werk uit deze periode stond in het teken van de wens om kunst dichter bij de massa te brengen en zo de kwaliteit van het leven te verbeteren. De Morgen - met een voorstelling van een badende vrouw - staat symbool voor de nieuwe dag die in aantocht is. Omdat het werk lichtgevoelig is, komt het alleen bij gelegenheid uit het depot.

136/167

KunstenaarTom Putman, Ton Kruse

WerkUnlocked/Reconnected@R.S.O.L.nl (2020)

Mediumhout, pvc, glas, aluminium, canvas, gebonden pigmenten, en andere

InstellingR.S.O.L.

StadDeventer

ToelichtingJezelf eindeloos verminderen ter wille van het werk, zoals elke daad in het leven het ego de gelegenheid biedt aan de daad te sterven. De woning is er niet voor zichzelf, maar wenst te worden bewoond. (naar G. Visser, Boom, 2018) Dit inzicht en deze ervaring staan aan de basis van R.S.O.L. (Room for the Study Of Loneliness): een plek om te werken, te discussiëren en te spelen - in de marge van de samenleving en van wat doorgaans wordt beschouwd als de kunstwereld. De professionaliteit van het kunstenaarschap gaat in R.S.O.L. niet over 'de kost verdienen', maar over een 'goede' beoefenaar van hedendaagse kunst zijn. In R.S.O.L. wordt kunst, weg van sociale status en marktwaarden, teruggebracht tot de kunst zelf. Translokaal en transhistorisch verbonden met een netwerk van 'practitioners' van hedendaagse kunst. Kunst als een duurzame praktijk van kennisverwerving. R.S.O.L. is ook huis van de Faculty of In-humanities, opgericht door Ton Kruse in 2018. Een groep van kunstenaars, wetenschappers en onderzoekers die de plaats en betekenis van kunst en het kunstenaarschap in de hedendaagse samenleving bestudeert. Tom Putman ontwierp een nieuw wapen voor the Faculty, waarin hij onder andere de waarden "opoffering, nieuwe connecties maken, leren door out of de box te denken, vruchtbaarheid en kracht" verbeeldt in een nieuwe heraldiek. "Ik wilde een contrast van twee verschillende kleuren. Het paars staat voor creativiteit en geel voor rationaliteit. Een verwijzing naar de kunstenaars en de wetenschappers van the Faculty," zegt Putman. Het wapen van Putman vervangt het voorgaande, en beide worden in een speciaal hiervoor gemaakt, nieuw werk, Unlocked/Reconnected@R.S.O.L.nl, samengebracht met elementen, die ontleent zijn aan eerder werk. R.S.O.L. unlocks en reconnects zich met haar betrokkenen met de presentatie make space. do you see? waarin werk van de aanstormende kunstenaars Sophie Speklé en Ischa Kempka een thuis vond.

137/167

KunstenaarFiona Tan

WerkGhost Dwellings II (2013)

Lengte4:53

MediumHD video

InstellingRabo Kunstcollectie

StadUtrecht

ToelichtingVanuit de vraag of wij aan het einde van een tijdperk zijn beland, bezocht Fiona Tan in 2013 drie plekken op de wereld waar verval en verwoesting pijnlijk zichtbaar zijn. Ook om te onderzoeken of op de puinhopen hiervan de bouwstenen van iets nieuws te vinden zijn. Een fenomeen dat Tan zelf omschrijft als ‘aftermath’. Deze term komt oorspronkelijk uit de landbouw, waar met ‘aftermath’ het gras wordt bedoeld dat na de oogst opnieuw groeit. Voor de serie Ghost Dwellings, bestaand uit drie delen, bezocht Tan Detroit, ooit het bloeiende hart van de Amerikaanse auto-industrie, dat langzaam naar een faillissement afgleed, het Japanse Fukushima waar de verwoesting door tsunami en kernramp snel en meedogenloos was. En tenslotte de stad Cork in Ierland, waar de plannen zelfs nooit ten volle werden gerealiseerd. Voor alle drie de plekken geldt; met het vertrek van de mensen lijkt alles ontzield te zijn. Ghost Dwellings II: Tan bezocht Detroit; een stad wiens economische voorspoed sterk verbonden was met de auto-industrie. Toen die niet langer floreerde betekende dat de neergang van de stad en inmiddels is Detroit verworden tot een echte spookstad; een zogeheten ‘lost city’. De ‘aftermath’ waar Tan naar op zoek was, trof zij eigenlijk maar nauwelijks aan. En nu zeven, acht jaar later is de wereld opnieuw geconfronteerd met een heftige, snelle en alles ontziende crisis. Het is de vraag of we nu wel in staat zijn om de ‘aftermath’ zinvol en duurzaam vorm te geven. De bijdragen van kunstenaars zijn hierin van wezenlijk belang. Rabobank nodigde daarom ‘In de Tussentijd’ verschillende kunstenaars uit om hier hun ideeën hierover te delen. Deze zijn te lezen op: www.rabobank.com/kunst

138/167

KunstenaarGerard Prent

WerkClassic I (2020)

Dimensies120 × 120 cm

Mediumolieverf op doek

InstellingRoger Katwijk

StadAmsterdam

ToelichtingSchilderij van Gerard Prent straalt positiviteit uit en hangt in de tentoonstelling, en dus te zien. In dit werk van Gerard Prent gaat het om het spanningsveld tussen ruimte en kleur.

139/167

KunstenaarMarijn van Kreij

WerkUntitled (Not Much Is Thrown Away Because There Really Is No Place To Throw It, Wind Piano) (2020)

MediumWood, metal, thread and plastic

InstellingROZENSTRAAT - A rose is a rose is a rose

StadAmsterdam

ToelichtingMarijn van Kreij (Middelrode, 1978) is met name bekend vanwege zijn tekeningen waarin hij bestaande kunstwerken, van bijvoorbeeld Pablo Picasso, toe-eigent en in een grid-achtig patroon herhaalt. Dergelijke tekeningen presenteerde hij vaak in combinatie met bestaande muziek, van Bonnie ‘Prince’ Billy bijvoorbeeld, of met een geluidswerk van Andrea Büttner. Momenteel werkt hij aan een aantal mobiles, ad hoc in elkaar geknutselde windvangers, opgebouwd uit onder andere oude blikjes, op straat gevonden metalen buisjes, papieren knipsels en stukjes touw. Bij elkaar hebben zij vooral één doel: geluid te produceren dat toevallig tot stand komt. Van Kreij vertelt er het volgende over: “In 2016 maakte ik een tentoonstelling voor één dag in Yona Friedman’s constructie van metalen ringen en vooruitstrevend tentoonstellingsconcept: Iconostase 180. Ik hing toen los materiaal, papier en kleine objecten, met draadjes en paperclips onder elkaar in de constructie van Friedman. Wat ik interessant vond was dat ik kon werken met meer losse, open verbanden. Het was één grote improvisatie, maar doordat de verzameling objecten bewust geselecteerde overblijfselen uit mijn dagelijks leven én atelier waren, was het toch ook ergens een coherent geheel. De mobiles komen voort uit eenzelfde werkmodus. In korte tijd probeer ik iets in elkaar te knutselen. Ik wil een directe ervaring met het materiaal laten zien, de wind de compositie laten bepalen, het geluid gewoon geluid laten zijn.” Binnen de context van Unlocked/Reconnected kan het werk worden opgevat als een verbinding tussen het huiselijke en het leven buiten, bijvoorbeeld met de straten van de stad. Een terrein dat door velen wekenlang nagenoeg onbetreden is geweest.

140/167

KunstenaarThomas Braida

Werkzonder titel (2016)

Dimensies39 × 33 cm

Mediummixed media

InstellingSEA Foundation

StadTilburg

ToelichtingSEA Foundation toon in de vitrine, naast de ingang en 24/7 uur zichtbaar voor het publiek, een werk van Thomas Braida (IT. 1982). Het oeuvre van Braida kan het best omschreven worden als een gearticuleerd bombardement van donkere verhalen, verbeeld in een diversiteit van materialen en verf. Het door SEA Foundation getoonde werk is een masker uit 2016. Voor dit masker gebruikte Braida blik, olieverf en canvas. De assemblage kenmerkt zich door een groot contrast in materiaal en textuur wat tot uitdrukking komt in de combinatie van donker beschilderd doek en met de handen verbogen wit metaal dat iets wegheeft van een deksel van een koektrommel. Voor Braida was 2016 een overgangsjaar. Een jaar waarin hij als kunstenaars zijn naam vestigde in Italie en de Verenigde Staten. Hoewel de voorstellingen van zijn werken anno 2020 nog vaak een demonische of vernietigende lading hebben is zijn werk sinds 2016 zeker luchtiger geworden. Hij stapte, mede dankzij de erkenning, over het onbestemde gevoel van de dreiging in de toekomst heen. Het werk symboliseert voor SEA Foundation de kracht van verbeelding die uit het onbestemde kan ontstaan. Daarnaast hoe de wereld als het zich slechts in zwart of wit aan ons openbaart ons slechts leegte schenkt.

Foto: SIGN

141/167

KunstenaarKlaske Bootsma, Kamilė Česnavičiūtė

Werkzonder titel (2020)

Dimensies160 × 100 cm

MediumMuurschildering acrylverf en marker, spraypaint, foto, tekst

InstellingSIGN

StadGroningen

ToelichtingTijdens hun werkperiode in mei in SIGN voor hun grote werk ‘Big Sleep’ hebben Klaske Bootsma (NL, 1995) & Kamilė Česnavičiūtė (LT,1996) scenes gemaakt die geïnspireerd zijn op het Home thema van Unlocked/ Reconnected. Met ‘Big Sleep’ reflecteren zij op de collectieve sluimerstand waarin de wereld nu lijkt te zijn verzonken – wat bevindt zich achter onze gesloten oogleden, en wat dekt deze wakende slaap toe? Dit wordt verbeeldt in de vorm van grote monumentale samengestelde werkstukken aan de muur, collages, muurschilderingen en tekeningen, maar ook aan de hand van affiche-achtige tekstuele uitingen en allerlei combinaties hiervan. In het speciaal voor Unlocked reconnected gemaakte scenes verwijzen zij naar de dubbelzinnige afgedwongen thuissituatie. Wat betekent dit in tijden van pandemie of quarantaine? BIG Sleep is te bezoeken van 3 t/m 28 juni as. Het werk voor Unlocked reconnected is ook zichtbaar vanaf de straat bij SIGN.

142/167

KunstenaarNaoki Fuku

WerkMona Lisa (2011)

Dimensies40 × 30 cm

MediumSD card and oil on Canvas

InstellingSinArts Gallery

StadDen Haag

ToelichtingIn 2011 begon Naoki Fuku aan een serie getiteld: Before the 7th. Voor unlocked/reconnected dacht ik meteen aan dit werk, het vertegenwoordigt hoe ik de isolatie heb ervaren; Natuurlijk zaten we allemaal thuis, maar de kunstwereld was digitaal verbonden online. Massaal werden digitale viewing-rooms gecreëerd, digitale nieuwsbrieven verstuurd, live-IG feeds opgezet. Allemaal keken we kunst vanaf onze luie stoel, op een digitaal scherm, hetzij je laptop, hetzij je telefoon of tablet. De beelden waren soms magistraal,.. en toch is een pixel geen streep van een kwast. In 2011 was dit werk eerder een aanklacht tegen de selfie-kultuur; Honderden mensen tegelijk die voor de Mona Lisa stonden, in het musée du Louvre in Parijs, telefoon boven het hoofd, in een poging een foto te maken van een van de meest gefotografeerde werken ooit. Als we het digitale bewijs hadden was het gebeurd. In 2020 kunnen we een tijdlang niet anders De volle geheugenkaart is voor mij daar de ultieme getuigenis van.

Foto: Peter Cox

143/167

KunstenaarMichael Jacklin

WerkTwo Rounds (2020)

Dimensies50 × 50 × 36 cm

Mediumpoedergecoat vierkant stafijzer

InstellingSlewe Gallery

StadAmsterdam

ToelichtingDe Amsterdamse kunstenaar Michael Jacklin (*1956) werkt sinds 1984 uitsluitend met ijzer. Zijn voorkeur voor dit materiaal komt voort uit zijn fascinatie voor de ijzeren constructies in de architectuur. Hij is een van de zeldzame fundamenteel werkende beeldhouwers van zijn generatie. Hij richt zich zowel op de specifieke eigenschappen van het materiaal ijzer als op de sculpturale principes als massa, ritme en zwaartekracht. Jacklin staat bekend om zijn manshoge rastersculpturen en transparante wandobjecten van dun stafijzer. Het werk Two Rounds heeft Michael Jacklin in de afgelopen periode van de lockdown gemaakt. Voor mij geeft de verbinding van de twee ronde schijven zowel een los makende als een in elkaar schuivende beweging weer, symbolisch voor Unlocked/Reconnected. Jacklin studeerde aan de Rietveld Academie, Amsterdam en Ateliers 63 in Haarlem. Hij begon te exposeren bij Galerie Fons Welters in 1985 en ontving in 1990 de Charlotte van Pallandt-prijs. Sinds 1995 exposeert hij regelmatig bij Slewe Gallery in Amsterdam. In 2010 publiceerde Slewe Gallery een catalogus met een overzicht van zijn werk. In 2002 had hij een presentatie in het Stedelijk Museum Amsterdam. In 2021 krijgt hij een tentoonstelling in de galerieruimte van het LUMC in Leiden. Zijn werk wordt verzameld door verschillende belangrijke openbare en particuliere collecties.

Courtesy Circus Engelbregt

144/167

KunstenaarCircus Engelbregt

WerkAnderhalvemetermuseum (2020)

InstellingStedelijk Museum Alkmaar

StadAlkmaar

ToelichtingHet museum vroeg kunstenaarscollectief Circus Engelbregt om na te denken over het anderhalvemetermuseum. Zij bogen zich over de ontvangst, de te volgen protocollen en het managen van het eenrichtingsverkeer in het museum. Hun ingrepen brengen onze gasten in een opgewekte stemming zodat deze optimaal van de tentoonstellingen kunnen genieten.

Foto: Sjoerd Derine

145/167

KunstenaarRirkrit Tiravanija

WerkTomorrow is the Question (2016)

Mediuminstallation

InstellingStedelijk Museum Amsterdam

StadAmsterdam

ToelichtingPotje Ping Pong? Kom spelen in het Stedelijk? Kunst en sport, een ongebruikelijke combinatie? Niet volgens kunstenaar Rirkrit Tiravanija, die met zijn chromen tennistafel spelen tot kunst verheft. Voor hem is zijn werk pas af als het publiek meedoet en in contact komt met elkaar. En dat kan nu, op 1,5 meter afstand. Het werk heet ook nog eens Tomorrow is the Question - toepasselijker kan het niet in deze coronatijd. Het spelen van een potje tafeltennis kent volgens Tiravanija verschillende historische referenties: van de pingpongwedstrijden die de Slowaakse kunstenaar Julius Koller in de jaren 70 in een galerie in Bratislava organiseerde als een communicatiemiddel, tot de ‘pingpongdiplomatie’ van de Verenigde Staten in de tijd van de koude oorlog. De VS organiseerden in 1971 in China een pingpongtoernooi tussen Amerikaanse en Chinese spelers onder het motto “Friendship First, Competition Second”. Pingpongen in het museum is naast leuk, dus ook erg historisch verantwoord!

146/167

KunstenaarPieter Laurens Mol

WerkDear Diego Velázquez, ongedateerd (rond 1989)

Dimensies24 × 30 cm

Mediumpotlood en rood kleurpotlood op papierblad, glasplaat en ijzeren sleutel

InstellingStedelijk Museum Breda

StadBreda

ToelichtingIn 1634/35 maakt Diego Velázquez het schilderij De overgave van Breda (‘Las Lanzas’). Het werk toont de overhandiging van de sleutel van de stad door Justinus van Nassau aan Ambrogio Spinola na de belegering van Breda in 1624-1625. Met Dear Diego Velázquez reageert Pieter Laurens Mol op deze belangrijke historische gebeurtenis. Een verzoeningsbrief aan Velázquez: ‘Dear Diego Velázquez, Let’s make it up. No more fuss. At last I found the bloody key of my bloody hometown. Pedro de Breda’, presenteert Mol in een vitrine met daarop een antieke sleutel. Eindelijk heeft hij weer toegang tot zijn geboortestad. Mol ziet het werk als een ‘metafoor voor het moment van omslag, voor een transitie: oude werelden worden afgesloten en nieuwe worden geopend.’ Door de coronacrisis voelde de stad de afgelopen maanden niet als een welkome plek, en zeker niet als een ‘thuis’. Straten waren leeg, winkels dicht en toezicht was alom aanwezig. Waar mensen elkaar wel tegenkwamen ging dat op een ontwijkende manier. De komende periode zullen we ons de stad voorzichtig weer eigen moeten maken; er weer leven in moeten blazen. We zullen de situatie eerst opnieuw moeten versleutelen om een nieuwe wereld te kunnen binnenstappen. Het werk van Pieter Laurens Mol hangt in de foyer van het museum. Vlakbij, in het museumcafé, hangt een kopie van De overgave van Breda door Kees Maks. In 1903 was hij acht maanden in het Prado om het meesterwerk van Velázquez te bestuderen en na te schilderen.

Collectie Stedelijk Museum Schiedam

147/167

KunstenaarKoen Vermeule

WerkStreet (2000)

Dimensies120 × 210 cm

Mediumolieverf op doek

InstellingStedelijk Museum Schiedam

StadSchiedam

ToelichtingDit werk van Koen Vermeule hangt op de tentoonstelling Realisme nu in het Stedelijk Museum Schiedam die half maart moest sluiten vanwege het coronavirus. Het schilderij ging letterlijk in lockdown. Nu naar verwachting de deur op 1 juni weer van het slot gaat, kan iedereen het weer zien. Met de blik van de anderhalvemeter maatschappij kijk je plotseling anders naar dit werk. Houden deze jongens voldoende afstand? Vervelen ze zich nu de scholen dicht zijn? Gelukkig mochten in Nederland de kinderen wel buiten spelen, in lege straten. Vermeule noemt zichzelf geen realist al begint zijn werk wel altijd met een emotie of iets wat hij heeft gezien. Hij laat zich inspireren door judobewegingen. Zelf judoot hij ook, een sport waar je letterlijk op elkaar ligt. Over het mogelijke gevaar daarvan dachten we nog maar zo kort geleden helemaal niet na.

148/167

KunstenaarThijs Jaeger

WerkFour Horse Men (2018)

Dimensies132 × 31 × 31 cm

MediumKeramiek, roestvrij staal, epoxy klei, rookmachine

InstellingStichting Heden

StadDen Haag

ToelichtingHeden heeft ‘Four Horse Men’ geselecteerd voor Unlocked/Reconnected omdat het verleden en het nu hierin samenkomen. De Bijbelse thematiek – een herkenbare verwijzing naar het begin der tijden – en de hedendaagse beeldtaal vormen tezamen een opmerkelijke synergie. De robuuste, donkere sculptuur waar de lichte, vluchtige damp uit opstijgt mag dan dreigend en onheilspellend lijken, maar biedt door het bescheiden formaat toch een ingetogen, open aanblik: het is een hartverwarmend reliek. ‘Four Horse Men’ bestaat uit een metalen sokkel met een keramische schaal, waarin de vier ruiters van de Apocalyps vanuit een vlammenzee opdoemen. Uit het zwarte bassin stijgt een wolk van waterdamp op, waardoor de figuren in mysterieuze nevelen zijn gehuld. Hun contouren worden langzaam zichtbaar door de wegtrekkende rook om vervolgens weer aan het zicht onttrokken te worden door een nieuwe wolk. Deze ‘suspense’ is kenmerkend voor het werk van Jaeger, waarin mythologie, volksverhalen en internetfolklore terugkerende thema’s zijn. Thijs Jaeger heeft sinds zijn werkperiode bij het EKWC keramiek als medium omarmd. ‘Four Horse Men’ is in 2019 aangekocht voor de collectie van Heden. Thijs Jaeger is in 2017 afgestudeerd aan de Koninklijke Academie voor Beeldende Kunsten (KABK) in Den Haag.

149/167

KunstenaarRob van der Ven

WerkAIRship de Kabouter (2020)

Dimensies31 × 4 × 5 cm

MediumKeramiek met goud luster

InstellingStichting KunstWerkt

StadSchiedam

ToelichtingKunstWerkt heeft gekozen voor het werk ‘AIRship de Kabouter’ van Rob van der Ven. Deze bootjes, in een oplage van 99, staan model voor De Kabouter, een oud binnenvaartschip van de Schiedamse Molenstichting. Dit schip wordt momenteel omgebouwd tot een Artist in Residence locatie. Daarbij verbeeldt dit kunstwerk nu ook het weer op gang komen van het culturele leven. Trossen los, er kan weer voorzichtig vaart gemaakt worden.… Een mooie symboliek. De bootjes zijn te koop voor € 99/stuk; de opbrengst wordt gebruikt om het atelier in het ruim in te richten. Bezoekers kunnen de boot van buiten alvast gaan bekijken: deze ligt bij molen De Noord (Noordvest 34) op 5 minuten loopafstand van Ruimte in Beweging. Daar is de tentoonstelling Maximaal 10(0) t/m 21 juni 2020 te bezoeken is op vrijdag t/m zondag, 13.00-17.00 uur. Zie www.stichtingkunstwerkt.nl voor actuele informatie.

150/167

KunstenaarStanley Brouwn

WerkUntiltled (1964)

Dimensies40 × 40 cm

MediumStamp and marker on paper

InstellingStigter Van Doesburg

StadAmsterdam

ToelichtingMy birthplace was located in the Kerkstraat. Although a lot more touristy than back in the days, I still like that street. It’s long and sort of narrow, typical for the city center of Amsterdam. My father gave me this art work as a present and I love how the factual precision of Stanley Brouwn mingles with my personal memories and everything that comes with it. Stanley Brouwn’s measurements have an impact on every step you take in Amsterdam and during the quiet Corona days they become more evident and sharp than ever.

151/167

KunstenaarJochem Rotteveel

WerkStill of night (2020)

Dimensies20 × 20 cm

Mediumfolie op dibond

InstellingStudio Seine

StadRotterdam

ToelichtingHeb je wel eens het schilderij ‘De sterrennacht’ van Vincent van Gogh gezien? De Rotterdamse kunstenaar Jochem Rotteveel baseerde hierop zijn solotentoonstelling Night Stars, die momenteel te zien is in Studio Seine. Jochem Rotteveel gebruikte het kleurenpalet, het ritme en de schildertoets van Van Gogh en vertaalde dit naar zijn immense mural die hij opbouwde uit gekleurde folies en ducttape. Naast deze mural bestaat de tentoonstelling Night Stars uit een aantal losse werken op kleiner formaat, waaronder Still of night. Dit werk toont een glimp van de nacht, het oogt sereen en ingetogen. Het doet je beseffen dat niets voor altijd bestaat en sluit daarmee aan op de huidige tijdsgeest. Rotteveel vindt dat alle materialen geschikt zijn voor kunst, zolang ze je maar kunnen verrassen. Zijn artistieke onderzoek richt zich voornamelijk op de onvaste grenzen tussen disciplines, materialen en dimensies. Zo verkent hij de grenzen tussen 2D en 3D en tussen low art en high art en herwaardeert hij ‘low materials’ als ducttape en plastic folie. Met deze materialen onderzoekt hij kleur, compositie en de grenzen van het werk zelf. Zijn wandinstallaties zijn altijd tijdelijk van aard en door de werken na afloop te vernietigen bevraagt hij het belang van eeuwigheidswaarden. De tentoonstelling Night Stars is nog t/m 12 juli te bezoeken in Studio Seine te Rotterdam, op vrijdag t/m zondag van 13.00-17.00 uur & op afspraak. Meer informatie kunt u lezen via de website: www.studioseine.nl

152/167

KunstenaarSarah van Lamsweerde, Leroy de Böck, Alina Ozerova

WerkSightless Seeing #5: Rehearsing the Archive (2020)

Lengte17:14

Mediumvideo

InstellingSuns and Stars / Pakhuis de Zwijger

StadAmsterdam

Toelichting“To prepare your senses for what you might experience here, I propose a little exercise. Place both hands on your ears. Spread your fingers a bit so you can still hear me. Close your eyes and drop your head slightly backwards, as if an invisible someone behind you is supporting your head…” (excerpt from the performance script) Sightless Seeing #5: Rehearsing the Archive is a preparation for the performative tour Sightless Seeing #5: The Tin Collection. It is a practice in progress which would have been performed live during the opening of the process exhibition The spread of a crack is halted by a hole. The cancellation of the opening and the public rehearsal provoked this new video by Sarah van Lamsweerde, which is now part of the collective Sightless Seeing Project. Sightless Seeing #5: The Tin Collection was developed during a research period in the former Theatre Institute Nederland (TIN) Collection which is stored in the IWO book depot in Amsterdam Zuid-Oost. Performer and dancer Leroy de Böck was going to guide small groups into the dark depot. In March 2020, not just the opening of the exhibition but also the Sightless performances in the IWO book depot were canceled. Once the depot is reopened and it is deemed safe to gather in small groups again, we intend to present Sightless Seeing #5: The Tin Collection in real life. In the meantime, Leroy and Sarah have been rehearsing the tour with a scale model of the depot. In the video, Sightless Seeing #5: Rehearsing the Archive, (filmed and edited by Alina Ozerova), the scale model is being explored and marked with tactile arrows and braille numbers. Leroy rehearses his text and demonstrates one of the exercises created to prepare the visitors’ senses for time travel in the depot.

courtesy tegenboschvanvreden, Amsterdam

153/167

KunstenaarChaim van Luit

WerkCircumscribe (2020)

Dimensies180 × 180 × 3 cm

Mediumneon

Instellingtegenboschvanvreden

StadAmsterdam

ToelichtingChaim van Luit maakte verschillende versies van ‘Circumscribe’. De reeks gaat in letterlijke zin over de persoonlijke reikwijdte van Chaim van Luit als kunstenaar. Voor deze versie heeft hij een cirkel getekend door een van zijn armen rond te draaien. Van Luit over zijn werk: “Waar liggen mijn fysieke grenzen? Maar hoe ver ik kan reiken wordt niet alleen door mijn lichaam bepaald. De omtrek ‘Circumscribe’ gaat in conceptuele zin vooral over geestelijke grenzen en een mentaal, psychisch, gevoelsmatig en intellectueel bereik. Hoe ver reiken kennis, contacten, engagement, hoe ver reikt je hele ‘wezen’? Voor ieder mens is de cirkel anders. Meer dan zeven en een half miljard verschillende cirkels op deze aarde... We streven naar perfectie. Een van de beroemdste tekeningen van Da Vinci gaat over dat verlangen. Een perfecte cirkel zal echter altijd onmogelijk blijven. Niemand is perfect, niemand is volmaakt. Daarom zijn wij mensen.” ‘Circumscribe’ gaat over de menselijke maat: het werk in de voorruimte van de galerie bestaat uit een dunne gebogen glazen buis met rood neon-licht. De tekening die de basis vormt voor de cirkel is onregelmatig en eind- en beginpunt raken elkaar net niet. Zo wordt de menselijke maat in alle gelaagdheid en met al zijn (im)perfecties op een gestileerde manier verbeeld. Deze fragiele lijn, deze beschermende omtrek, herinnert ons er aan dat de mens er - als een moderne Icarus - weliswaar naar kan streven om de hemel aan te raken, maar dat hij tegelijk onontkoombaar gebonden is aan zijn aardse beperkingen, groots en nietig tegelijk. Hoever kan men gaan? Een vraag die in deze tijd bijzonder actueel is.

Foto: Jowi Kemper

154/167

KunstenaarYamuna Forzani

WerkComfy in Space (2020)

MediumTracksuit (jack en broek), jacquard gebreid, rondgebreid, biologisch katoen, lurex, acryl

InstellingTextielMuseum

StadTilburg

ToelichtingKunstenaar/ontwerpster Yamuna Forzani ontwikkelde in het TextielLab (onderdeel van het TextielMuseum) prachtige gebreide stoffen met een psychedelisch effect. Forzani is thuis in de internationale ballroomscene, een populaire performancevorm in de LHBTQI+ subcultuur waarin performance, muziek, mode en kunst samenkomen. Dit is tevens haar belangrijkste inspiratiebron en in die context wordt haar kleding ook gedragen als persoonlijk expressiemiddel van de deelnemers. De outfits ondergraven gender stereotypes en zijn door iedereen te dragen. Forzani’s beeldtaal speelt met het lichaam en seksualiteit, de psychedelische esthetiek uit de jaren 60, de actuele beeldcultuur van social media en kitsch. In de presentatie ter gelegenheid van de heropening van het TextielMuseum worden twee outfits getoond die in april 2020 zijn aangekocht voor de vaste collectie. Het museum is altijd gefocust op de actualiteit. De presentatie laat dat ook zien. Een sexy top en rok en een tracksuit met bijpassend mondkapje worden op mannequins getoond in de typische houdingen van performances op ballroom catwalks. Tevens toont het museum hier Forzani’s videoregistratie van een online ballroom event waarin deze outfits worden geshowd. Zo vraagt Forzani aandacht voor deze bijzondere kunstvorm die in deze tijden alleen online en zonder fysiek publiek een nieuwe uitdaging vindt. Forzani voelt zich thuis in deze wereld maar dat thuisgevoel komt onder druk te staan tijdens de Corona-lockdown. Door dergelijke stukken te verzamelen en te tonen, ondersteunt het museum niet alleen (jonge) makers in moeilijke tijden, maar wordt ook een historisch moment en nieuwe designtrend in de collectie verankerd.

Collectie Teylers Museum, aangekocht met steun van de BankGiro Loterij

155/167

KunstenaarGeorge Hendrik Breitner

WerkAdolf Boutar als Arabier (1883)

Dimensies48 × 65 cm

MediumTransparante en dekkende waterverf op papier

InstellingTeylers Museum

StadHaarlem

ToelichtingTeylers Museum toont een recente aanwinst. Dankzij steun van de BankGiro Loterij heeft het museum een bijzondere aquarel van George Hendrik Breitner kunnen verwerven. Op het werk is Adolphe Boutard te zien. De uit Nederlands-Indië afkomstige Boutard (1839-1889) werkte als zanger en variétéartiest. Hij was ook een populair model in de Haagse kunstwereld. Zijn zwarte uiterlijk was daar een relatieve zeldzaamheid. In Europese ogen was hij daarom de perfecte belichaming van een ‘Arabier’, ‘eunuch’, of ‘haremwachter’. Lange tijd heette het werk botweg ‘De neger’. Breitner maakte meerdere tekeningen, aquarellen en schilderijen van Boutard. Dit is een van de mooiste. Uit de vrije penseelvoering, het rijke kleurgebruik en opvallende blauwe accenten doemt een sprekende voorstelling op van de man. Door het grote formaat, de trefzekere uitvoering en het onderwerp vormt de aquarel een prachtige aanvulling op de verzameling 19de-eeuwse Nederlandse kunst van het museum. Teylers Museum bezit al diverse tekeningen en schilderijen door Breitner, waaronder twee zwartkrijt-tekeningen van Adolphe Boutard die op dit moment deel uitmaken van de tentoonstelling Breitner vs Israels in het Kunstmuseum Den Haag. De aquarel is van 1 juni t/m 5 juli te zien in de Tweede Schilderijenzaal van het museum, tussen de schilderijen van Breitner en zijn tijdgenoten.

156/167

KunstenaarKlaas Kloosterboer

Werk16110 (2016)

Dimensies180 × 150 cm

Mediumoil on canvas

InstellingThe Art Connector, Art Rotterdam en GalleryViewer

StadAmsterdam

ToelichtingKlaas Kloosterboer is één van de bekendste hedendaagse schilders in Nederland. Op een diverse, maar toch altijd herkenbare wijze, onderzoekt hij het medium schilderkunst. Dat hoeft niet altijd met verf op doek te zijn overigens. Het concept is de verbindende factor in zijn werk. Hier zien we de belangrijkste factoren van de schilderkunst samenkomen: de lijn, punt en kleur. Los daarvan zien we hoe de verschillende lijnen individueel, als eenling, beginnen, maar in het midden samenkomen en zodoende het beeld bepalen. Als mensen zijn wij individuen, maar in deze tijd van grote crisis blijkt meer dan ooit hoe belangrijk het samen zijn is. Die verbindende kracht is de kern van dit werk.

157/167

KunstenaarDennis Oppenheim

WerkVirus (1989)

Dimensies196 × 254 cm

Mediumpencil, colored pencil, oil pastel on paper

InstellingThe Merchant House

StadAmsterdam

ToelichtingDe van kleur verzadigde werken op papier van de Amerikaanse conceptueel kunstenaar Dennis Oppenheim (1938-2011) vormen een aanvulling op zijn bekende, grensverleggende sculpturale interventies. Virus gaat over celbiologie en culturele iconen, het opent deuren naar nieuwe waarnemingen en kan worden gezien als een profetische verbeelding van ons heden.

158/167

KunstenaarChristopher Anderson

WerkBLEU BLANC ROUGE NO. 19; BCN - LIS (2017)

Dimensies101 × 78 cm

MediumArchival pigment print on fine-art paper

InstellingThe Ravestijn Gallery

StadAmsterdam

ToelichtingChristopher Anderson, lid van Magnum Photos, is een van de meest invloedrijke fotografen van zijn generatie. Hij kreeg voor het eerst erkenning in 1999 toen hij aan boord ging van een kleine houten boot vol met 44 Haïtiaanse immigranten die probeerden naar Amerika te zeilen. De boot zonk in het Caribisch gebied. De afbeeldingen, gemaakt in opdracht van New York Times Magazine, ontvingen in 2000 de Robert Capa Gold Medal. Dit beeld uit Anderson's Bleu Blanc Rouge, een persoonlijke meditatie over identiteit en cultuur gefotografeerd aan beide zijden van de Atlantische Oceaan. Te midden van de huidige pandemie voelt deze foto vreemd aan; reizen lijkt ver weg en een rustige lucht lijkt nu normaal. Maar door het poëtische beeld van Anderson dat flirt met het filmische en de zon die het haar en schouder doet ontvlammen, wordt optimisme aangewakkerd. Binnenkort zitten we in een vliegtuig dat ergens anders naar toe reist terwijl we naar de zon kijken.

159/167

KunstenaarThijs Zweers

WerkDANCE DANCE REVOLUTION VII (2020)

Dimensies70 × 60 cm

Mediumcharcoal, spraypaint, wood, neon

InstellingTORCH Gallery

StadAmsterdam

ToelichtingNaast dat het felle neon-licht zeer uitnodigend en opvallend werkt, past ook het verhaal achter Thijs Zweers' werk perfect bij deze nationale tentoonstelling. Net zoals iedereen afgelopen maanden experimenteerde met een balans tussen online versus offline leven, onderzoekt Zweers met zijn houtskool tekeningen hoe een digitaal beeld zich verhoudt tot de fysieke ervaring ervan. Gebaseerd op virtuele jungles, geconstrueerd met de computer, tekent Zweers deze planten, bomen en struiken na, om het daarna abrupt te verstoren met neonlicht. Als een digitale gum door een afbeelding, wordt de kijker eraan herinnert dat dit geen realistische weergave is. Na we allemaal een lange tijd enkel kunst online te hebben gekeken, is het hoog tijd om weer de fysieke ervaring op te zoeken!

160/167

KunstenaarAlicia Framis

WerkDepartures (Triton City) (2015)

Dimensies125 × 82 cm

MediumEngraved stainless steel

InstellingUpstream Gallery

StadAmsterdam

ToelichtingWith Departures, Alicia Framis theorizes the position of a traveler embarking on a voyage to an imaginary city. Using the visual language of airport terminal departure boards, Framis evokes the anxiety-fueled, escapist energy of spaces where we find ourselves in transit; the flights range from boarding, on time, delayed, to cancelled. Valhalla, Narnia, Odyssey, and Atlantis are a few of the destinations that have been drawn from historical works of philosophy, religion, science fiction, film, and the artist’s own imagination. Departures lays bare how everyday practicalities both fuel and inhibit our ability to lose ourselves to alternate worlds.

Archives Van Abbemuseum, Eindhoven. Foto: Peter Cox

161/167

KunstenaarGeneral Idea

WerkLuxon BV (1985)

Dimensies200 × 200 × 2 cm

Mediummirror glass, wood

InstellingVan Abbemuseum

StadEindhoven

ToelichtingThe origins of the piece go back to the Canadian collective’s long-term project Miss General Idea Pageant, which was first part of a theatre festival in 1970. The work consists of a mirrored Venetian blind. Luxon VB was acquired for the Van Abbemuseum’s collection following the group’s exhibition at the museum in 1985. The work was made specifically for this doorway though it can be shown elsewhere - the only stipulation being it is installed in a doorway. As curator Grant Watson writes ‘The Luxon VB is an architectural interface, a visual device installed in the window, blurring the boundary between gallery and street – reflecting one onto/into the other.’ As the museum welcomes the public back after a ten week closure - a period during which homes have become entire worlds and staying in or going out has defined all aspects of our lives, General Idea’s call to consider the boundaries between inside and outside, as well as the piece’s very real affects of making us enter and move through the museum differently, feel timely. Luxon VB is currently installed in the entrance of the Van Abbemuseum. It is part of the current exhibition ‘Yael Davids: A Daily Practice’ and was selected of the exhibition by Davids’ longtime friend and collaborator Grant Watson. General Idea was a collective of three Canadian artists, Felix Partz, Jorge Zontal and AA Bronson, who were active from 1967 to 1994.

162/167

KunstenaarAlicia Framis

WerkSecret Strike, Van Gogh Museum (2006)

Lengte32:2

Mediumvideo

InstellingVan Gogh Museum

StadAmsterdam

ToelichtingDe camera beweegt in een vast tempo door het museum, sommige zaken gaan gestaag door terwijl de medewerkers en de bezoekers zijn bevroren in actie. Framis maakte dit werk in 2006 om te onderzoeken wat er zou gebeuren als we zouden stoppen met datgene wat we altijd doen, dag na dag, uur na uur. Dit artistieke experiment leek in de afgelopen periode werkelijkheid geworden. We werden stilgezet, in afwachting van hoe de wereld verder zou draaien. Gelukkig kunnen de medewerkers én de bezoekers nu weer in beweging komen, terug naar het museum, dichtbij de kunst.

163/167

KunstenaarMartyn F. Overweel, AKA Kaiser Küttlipp II, AKA Doctor Schnabel

Werkkater of corona? (2020)

Dimensies30 × 21 cm

Mediumtekening, inkt en acryl op papier

InstellingVan Zijll Langhout

StadAmsterdam

ToelichtingEen man zit met verfomfaaid gezicht wezenloos voor zich uit te staren. Voor hem op tafel staat een gedeukt bierblikje. De begeleidende tekst: ‘Ik weet steeds niet of ik nou een kater heb of corona.’ Het beeld is voor velen herkenbaar, als ze terugdenken aan de eerste weken lockdown. Eind maart probeerde Martyn F. Overweel met dit weinig flatteuze zelfportret de verwarrende mix van angst, twijfel en frustratie van zich af te tekenen. Als illustrator van onder andere De Standaard en de Volkskrant is hij gewend te reageren op de actualiteit en na deze eerste tekening wist hij: hier moet ik meer mee. De productiviteitsexplosie die volgde heeft geleid tot de volledig ‘coronaproof’ tentoonstelling Stay Away, It’s Nothing Personal bij galerie Van Zijll Langhout / Contemporary Art. (Edo Dijksterhuis, 'Martyn F. Overweel is even scherp als zwartgallig', Parool, 1 mei 2020)

Collectie: Kunstfonds Vincent van GoghHuis Zundert

164/167

KunstenaarLoek Grootjans

WerkStorage for distorted matter – Vincent’s Sunflower (2013)

Mediumgedroogde zonnebloem

InstellingVincent Van GoghHuis

StadZundert

ToelichtingVoor Vincent van Gogh was Zundert zijn ‘Thuis’. De enige plek waar hij met het gezin gelukkig samenwoonde en waar hij zijn leven lang vol heimwee aan terugdacht. Na zijn vertrek uit Zundert is hij gaan reizen door Europa als een nomade. Steeds op zoek naar een nieuw ‘Thuis’, zonder dat ooit nog te vinden. Daarom besloot Loek Grootjans (Arnemuiden, 1955) tot de bouw van ‘Vincent’s Asylum’, een reizend paviljoen waarin hij sporen van Van Gogh verzamelde. Daarmee wilde hij een nieuw ‘Thuis’ voor hem creëren. Deze gemummificeerde zonnebloem uit de tuin van Vincents geboortehuis kreeg een prominente plek in ‘Vincent’s Asylum’. Het paviljoen werd in 2016 opgebouwd op de Markt in Zundert. Daarna reisde het naar De Pont Tilburg, S.M.A.K. Gent, BPS 22 Charleroi en Art Rotterdam | Open Air. In 2019 werd de zonnebloem tentoongesteld in Stedelijk Museum Breda, waarna de kunstenaar besloot hem te schenken aan het Vincent van GoghHuis te Zundert. ‘Vincent’s Sunflower’ is daardoor weer ‘Thuis’.

Chloë Delanghe, Magic, a portrait of Joris (2018), film still

165/167

KunstenaarChloë Delanghe

WerkMagic, a portrait of Joris (2018)

Mediumdigitised VHS and 8mm, colour, sound

InstellingVlaams Cultuurhuis de Brakke Grond

StadAmsterdam

ToelichtingIn Magic, a portrait of Joris (2018) brengt Chloë Delanghe videomateriaal samen dat in verschillende periodes gefilmd is door haar vader en door haarzelf. Vaak afgespeelde VHS opnames gemaakt door haar vader vermengt ze met film op 8mm, recent door haarzelf gefilmd. Onderwerp is Delanghe’s broer. Met haar vader deelt ze het verlangen om naar haar broer te kijken, hem te observeren en hem tegelijkertijd vast te leggen op beeld. Door beelden van vroeger en nu met elkaar te verbinden wordt een nieuwe narratief van herinneren voorgesteld. Het huis, eerst het ouderlijk huis, later Joris’ appartement, vormt het decor. Tegelijkertijd vertellen de precieze registraties van zijn woonplekken indirect ook veel over haar broer. Het huis fungeert als speelplaats, maar ook als schuilplaats. Door het vastleggen van het huiselijke leven in objecten en dagelijkse, bijna rituele handelingen, als het smeren van een boterham, waar geen herinneringen van zullen bestaan, probeert Delanghe dichter bij haar broer te komen. We tonen Magic, a portrait of Joris op het moment dat de tentoonstelling die we met Chloë Delanghe zouden maken, moest worden uitgesteld. De tentoonstelling zal nu plaatsvinden In het voorjaar van 2021, 13 maart t/m 9 mei, en wordt gecureerd door Samuel Saelemakers (Curator Collectie Kunst in de Stad – Middelheimmuseum, Antwerpen)

Courtesy Wilfried Lentz Rotterdam

166/167

KunstenaarDoug Ashford

WerkNocturne (2017)

Dimensies50 × 30 cm

MediumOil and archival mountec inkjet print on canvas

InstellingWilfried Lentz

StadRotterdam

ToelichtingIn het werk Nocturne toont de kunstenaar Doug Ashford een nieuwsartikel in de New York Times over de 'Ferguson Shooting’ onder een beeld van de sterrenhemel zoals die op die specifieke plek van de ’Shooting’ in de plaats Ferguson (Missouri, US) op dat tijdstip, namelijk 9 augustus 2014, 12:03 uur was te zien. De 'Ferguson Shooting’ was een gebeurtenis op 9 augustus 2014 waarbij de 28-jarige witte politieman Darren Wilson de 18-jarige zwarte man Michael Brown Jr. neer schoot met de dood tot gevolg. Deze gebeurtenis heeft naderhand tot veel protesten geleid.

167/167

KunstenaarCocky Eek en Johannes Sterk

WerkApollo Block 1 A1C ruimtepak (2008)

Dimensies182 × 74 cm

Mediummixed media

InstellingZone2Source, platform voor kunst, natuur en technologie, Amstelpark Amsterdam

StadAmsterdam

ToelichtingApollo Block 1 A1C is een astronautenpak dat onderdeel is van Mission to the Moon, een performance project dat zich toelegd op de re-enactment van de Apollo 11 missie en andere hoogtepunten uit het Apollo programma. Zone2Source zal op 1 juni mee doen aan Unlocked/Reconnected en dit astronautenpak voor de ramen van ons glazen paviljoen presenteren. We kiezen voor dit werk omdat het vragen stelt over onze huidige situatie: het astronautenpak zet vooruitgangsidealen over zelfmaakbaarheid, absolute controle en isolatie tegenover nieuwe idealen van verbondenheid, verstrengeldheid en contaminatie, die wellicht belangrijker zijn voor het overleven op de beste en vooralsnog enige planeet die we als aardbewoners hebben. Op 6 juni tijdens de opening van Moon Gallery Gardens wordt er op onze locatie in het Glazen Huis in het Amstelpark een nieuwe episode van Mission to the Moon opgevoerd.